Hier net zo, dochter van 2.5 jaar.
Ik merk wel, sinds haar zusje geboren is (die is nu 9 maanden) dat het beter gaat, gewoon omdat ik mijn aandacht moet verdelen en ze dus soms even moet wachten. Dan loopt ze weg en gaat ze spelen terwijl ik met haar zusje bezig ben. Naarmate ze ouder wordt, zie ik wel dat ze zich steeds langer kan concentreren. Ze speelt nu bv. een rollenspel met de duplo poppetjes (20 minuutjes) 6 maanden terug kon ze dat nog niet.
Ik merk dat wij bepaalde momenten op de dag hebben dat ze alleen speelt. Dat is er zo in geslopen. We hebben een aardig ritme elke dag. Bv. 8.30-9.00 televisie kijken met een fruitje, dan puzzelen, dan naar buiten en om 11.30 weer even zelf spelen voor de lunch.
Het gaat steeds beter, al zijn er ook dagen dat ze amper speelgoed aanraakt en alleen maar een beetje op dr stoel hangt met een puzzel voor dr neus...
Ik merk ook dat het beter gaat als ik haar gericht aan tafel zet in de kinderstoel met een puzzel of een kleurplaat of een stuk papier en een schaar. Dan kan ze ineens wel 15 minuten zich concentreren op 1 ding, anders is ze na 2 minuten alweer afgeleid. Ik ga er dan vaak naast zitten en bv. diertjes tekenen die zij dan weer kleurt en uitknipt, dat vindt ze helemaal leuk. Zo probeer ik haar de hele dag gericht iets te laten doen.
Ik werk zelf op een kinderdagverblijf en ja, Daar kunnen ze idd wel spelen. Niet omdat we daar veel aanbieden, want soms is het maar 1x per dag een activiteit van 15 minuten en is het heel veel vrij spel. Maar ze zijn gewoon meer afgeleid, ander speelgoed, andere kindjes én mams is niet in de buurt. Zodra mama in de buurt is, gaan kinderen zeuren en zich vervelen. Het is bizar maar zo is het gewoon, ook bij mijn eigen kinderen hoor!
Dus tja, het is heel herkenbaar. Maar ze kunnen zich echt steeds beter op iets concentreren als ze ouder worden. Zet je kindje gericht aan tafel met 1 soort speelgoed voor zich, dat werkt echt beter dan dat hij rond loopt en niet kan kiezen waarmee hij spelen moet...