Waarschijnlijk zwanger van een derde zoon, voel me een beetje down...

<p>Hoi allemaal, ik ben momenteel (onverwacht) zwanger van mijn derde kindje. Een wonder, aangezien de eerste twee via een fertiliteitstraject geboren zijn. Ons is ooit gezegd dat wij zonder hulp van het ziekenhuis niet zwanger konden worden... nou wel dus... ;-)</p><p>Nu heb ik de test gedaan omdat ik me zwanger voelde, en dan wel exact zoals bij mijn twee jongens. Dat i.c.m. het moment van de eisprong en het moment waarop wij gevreeën hebben, vermoed ik dat het een jongen is. En daarover voel ik mij down.</p><p>Zonder dat ik het wil. Want ik wil het kindje niet tekort doen. Maar ik voel me down over het feit dat ik hoogstwaarschijnlijk nooit een meisje zal zien opgroeien. En dat gevoel maakt dat ik me down voel (waarschijnlijk ook hormonen?). Ik wil dit niet voelen, want het is een wonder dat dit zo zonder medische hulp gelukt is en ook meer dan welkom... maar toch zie ik alleen maar meisjes op straat en denk dan: dat zal ik nooit hebben...</p><p>Wie herkent dit en gaat dit gevoel nog weg? Zijn het de hormonen? :( Ik hoop dat ik snel van dit stomme gevoel af ben!</p>
 
Wacht.. je weet het nog niet zeker?? Relax dan kan toch nog alles. Ik voelde me heeeel anders dan bij dochter 1, maar toch nu weer zwanger van een meisje. Man zal nu waarschijnlijk nooit een zoon krijgen.. maar he ik zou vooral niet balen van iets wat nog onzeker is! En is het wel een jongen, dan is dat natuurlijk superleuk voor de boys die je al hebt! Mocht het weer een jongen zijn, dan mag je ook best even balen hoor. Het is meer teleurstelling dat je nooit een meisje mag krijgen dan, niet dat je niet van boy nr 3 zal houden toch?? Het gevoel hebben iig veel meer ouders, al is het een beetje een taboe. Voel je iig niet schuldig.
 
Dank voor je reactie :) Nee, ik weet het nog niet zeker, maar alles in mij zegt dat dit een jongen is. Ik voel me namelijk exact zo als tijdens de zwangerschappen van mijn oudste twee. Ook 0,0 last van misselijkheid en een zwangerschapsstreep tot boven mijn navel ;-)
Ik ben mega dankbaar dat we weer een kindje mogen krijgen en dat dit zonder medische hulp nu is gelukt! En ik zal zeker van boy nr 3 houden. Zelfs zo dat ik me nu schuldig voel over mijn eigen gevoelens.
Ik ben verdrietig over het feit dat ik nooit een meid zal hebben, ook omdat ik met mijn eigen moeder een goede band heb. En ik denk dat dit met zoons op volwassen leeftijd toch anders is.
Ik wil niet balen... daarom voel ik me ook een beetje down. Ik wil alleen maar gelukkig zijn en op een roze wolk zitten. Maar dat zit ik niet... :(
 
Mijn moeder heeft zich tijdens 4 zwangerschappen volgens eigen zeggen iedere keer precies hetzelfde gevoeld. En toch, twee jongens en twee meiden. Dus het kan ook gewoon zijn dat jouw lijf precies zo reageert op zwangerschapshormonen. ;) Wie weet wordt je binnenkort met een echo of met de geboorte toch nog verrast dat het een meisje is. :) 
Hoe dan ook, je gevoelens zijn er nu eenmaal zoals ze er zijn, en dat mag. Je schuldig voelen om alle dromen die je hebt met een eventuele dochter is nergens voor nodig, je mag daar gewoon van dromen en je mag er absoluut ook van balen als je je neer moet gaan leggen bij dat die droom wellicht nooit uit zal komen. En als je extra emotioneel bent door het zwanger zijn, mag je best nog een beetje extra lief zijn voor jezelf en die schuldgevoelens opzij zetten. Je gaat het uiteindelijk alleen maar een plekje kunnen geven als je je gevoelens toestaat, erkent en vervolgens verwerkt. Schuldgevoel staat daarbij alleen maar in de weg, dus herhaal gewoon voor jezelf: ik mag teleurgesteld zijn als ik geen meisje krijg.
Maar eerst maar eens afwachten of dit daadwerkelijk weer een jongetje wordt lijkt me. Hoe ver ben je? 
 
Ik zou toch echt de geslachtsecho afwachten voordat je ergens op in stelt. Stel je voor dat het toch een meisje is, zit jeje nu zo druk te maken? Zo ontzettend zonde van je energie en gemoedsrust.
Ik heb een jongetje en meisje gekregen en beide waren exact dezelfde zwangerschap dus je weet het maar nooit.
 
Even de geslachtsecho afwachten voor je je druk gaat maken. Ik heb een prachtige dochter en momenteel 30 weken zwanger van onze zoon en ik voel me exact het zelfde in beide zwangerschappen.
 
echt zonde vaan je energie om je hier nu al druk over te maken en down over te voelen. Ik voel me ook 100% hetzelfde als tijdens de zwangerschap van onze dochter en toch verwachten we in na januari een zoon. Gevoel zegt dus echt helemaal niets.
 
Terug
Bovenaan