hallo allmaal
Ik ben nieuw en zou eerst even kort wat over mezelf vertellen.
Ik wordt in oktober 25 en wil eigenlijk al vanaf mijn 18de aan kinderen beginnen, echter ik heb altijd iets gehad van dat ik eerst studie af wil hebben e.d. dus alles goed voor elkaar en dan zou vanzelf het juiste moment komen. Echter de afgelopen 2 jaar is de drang om aan kinderen te beginnen steeds groter en groter geworden. Het feit dat mijn vriend het afgelopen half jaar ook steeds vaker toegeeft graag binnenkort vader te worden helpt niet echt mee het van me af te zetten. Daarnaast ben ik eens na gaan denken. Komt het goede moment ooit? er is altijd wel iets wat je kan verbeteren in je leven, het zou toch nooit perfect worden toch?
Mijn vriend is het gelukkig met mij eens, maar ik heb het gevoel dat ik er in mijn omgeving met niemand over kan praten op 1 vriendin na. Het probleem is namelijk dat ik nog student ben en waarschijnlijk ga ik nog z'n 5 jaar studeren. Echter tegen die tijd dat ik klaar ben zou ik 30 jaar zijn en dan na een studie moet je het maar zien te maken in de wetenschappelijke wereld, dus zou de tijd na mijn mening ook niet ideaal zijn. Voor je een vast contract hebt ben je gegarandeerd minstens 5 jaar verder. Nou wordt je (in 99% van de gevallen) niet binnen een maand zwanger. Dus stel je voor dat ik een jaar of 38 ben als ik anders mijn eerste kindje zou krijgen. (niet geheel onrieel) Zoiezo moet ik afwachten of ik kinderen kan krijgen, dat weet helaas niemand zeker. Maar op die leeftijd wordt het nog lastiger vrees ik en daarbij zolang wil ik echt niet wachten.
Nou is het zo dat mijn vriend en ik op zoek zijn naar een leuk huisje. Eentje met meerdere slaapkamers en een buitenruimte. Wij willen heel graag zodra we er een hebben gevonden stoppen met de pil en zwanger proberen te worden. Nou is het zo dat iedereen in mijn omgeving (op mijn vriend en 1 vriendin na) zegt dat ik moet wachten tot na mijn studie.
Nou vraag ik me af als moeders in spé wat vinden jullie. Even voor de duidelijkheid, mijn vriend heeft al jaren een vaste baan en groeit elk jaar in salaris en mijn studie kost mij 2 halve dagen per week dat ik daadwerkelijk naar school ga en daarnaast nog ongeveer 2 hele dagen aan leer/huiswerk. Nou is mijn mening dat tijdens mijn studie juist ideaal is, ok waarschijnlijk zou ik wel een extra halfjaar vertraging oplopen (tja je kan moeilijk na school als je kindje 1 week oud is1) Maar stel dat er wat is met je kindje. Als je werkt moet je veel regelen, als ik voor een of andere reden niet naar school kan, stuur ik een mailtje of ik bel ff gauw een vriendin en alles is geregelt, no problem. Als je het financiël kan redden, is er dan een betere tijd dan tijdens je studie?
Wat vinden jullie 6 of 11 jaar wachten of gewoon voor gaan (na een huisje gevonden te hebben dan he)
knuffel van mij
ps sorry voor de lengte van de tekst
Ik ben nieuw en zou eerst even kort wat over mezelf vertellen.
Ik wordt in oktober 25 en wil eigenlijk al vanaf mijn 18de aan kinderen beginnen, echter ik heb altijd iets gehad van dat ik eerst studie af wil hebben e.d. dus alles goed voor elkaar en dan zou vanzelf het juiste moment komen. Echter de afgelopen 2 jaar is de drang om aan kinderen te beginnen steeds groter en groter geworden. Het feit dat mijn vriend het afgelopen half jaar ook steeds vaker toegeeft graag binnenkort vader te worden helpt niet echt mee het van me af te zetten. Daarnaast ben ik eens na gaan denken. Komt het goede moment ooit? er is altijd wel iets wat je kan verbeteren in je leven, het zou toch nooit perfect worden toch?
Mijn vriend is het gelukkig met mij eens, maar ik heb het gevoel dat ik er in mijn omgeving met niemand over kan praten op 1 vriendin na. Het probleem is namelijk dat ik nog student ben en waarschijnlijk ga ik nog z'n 5 jaar studeren. Echter tegen die tijd dat ik klaar ben zou ik 30 jaar zijn en dan na een studie moet je het maar zien te maken in de wetenschappelijke wereld, dus zou de tijd na mijn mening ook niet ideaal zijn. Voor je een vast contract hebt ben je gegarandeerd minstens 5 jaar verder. Nou wordt je (in 99% van de gevallen) niet binnen een maand zwanger. Dus stel je voor dat ik een jaar of 38 ben als ik anders mijn eerste kindje zou krijgen. (niet geheel onrieel) Zoiezo moet ik afwachten of ik kinderen kan krijgen, dat weet helaas niemand zeker. Maar op die leeftijd wordt het nog lastiger vrees ik en daarbij zolang wil ik echt niet wachten.
Nou is het zo dat mijn vriend en ik op zoek zijn naar een leuk huisje. Eentje met meerdere slaapkamers en een buitenruimte. Wij willen heel graag zodra we er een hebben gevonden stoppen met de pil en zwanger proberen te worden. Nou is het zo dat iedereen in mijn omgeving (op mijn vriend en 1 vriendin na) zegt dat ik moet wachten tot na mijn studie.
Nou vraag ik me af als moeders in spé wat vinden jullie. Even voor de duidelijkheid, mijn vriend heeft al jaren een vaste baan en groeit elk jaar in salaris en mijn studie kost mij 2 halve dagen per week dat ik daadwerkelijk naar school ga en daarnaast nog ongeveer 2 hele dagen aan leer/huiswerk. Nou is mijn mening dat tijdens mijn studie juist ideaal is, ok waarschijnlijk zou ik wel een extra halfjaar vertraging oplopen (tja je kan moeilijk na school als je kindje 1 week oud is1) Maar stel dat er wat is met je kindje. Als je werkt moet je veel regelen, als ik voor een of andere reden niet naar school kan, stuur ik een mailtje of ik bel ff gauw een vriendin en alles is geregelt, no problem. Als je het financiël kan redden, is er dan een betere tijd dan tijdens je studie?
Wat vinden jullie 6 of 11 jaar wachten of gewoon voor gaan (na een huisje gevonden te hebben dan he)
knuffel van mij
ps sorry voor de lengte van de tekst