Wachten

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo allemaal,

Gisteren met de echo zijn we er achter gekomen dat het met vijf weken mis gegaan is. Ik was gisteren elf weken en draag dus al zes weken een dood vruchtje bij me. Nu heb ik al een paar weken kramp, maar gooide ik het op vroege bandenpijn. Helaas weet ik nu wel beter. De kramp wordt echter niet erger en ik heb ook geen last van bloeidingen. Ik ben bang dat het vruchtje er nog een paar weken blijft zitten en daar heb ik dus geen zin in. Wat mij betreft mag het er nu uit, dan kan ik weer verder met m'n leven. Zijn er meer mensen waarbij het langer heeft geduurd voordat de miskraam op gang kwam?

Alice
 
Meid wat erg voor je.Ik kwam er ook tijdens de echo van 11 weken achter dat de vrucht in week 7 gestorven was.Ik kreeg ook geen natuurlijke miskraam en in week 13 ben ik pas gecuretteerd.Echt vreselijk hoor allemaal.Veel sterkte meid.Liefs Yvon
 
Hoi Alice,
Wat rot voor jullie! Ik heb na 12 weken een miskraam gehad. Tien dagen daarvoor had ik opeens afscheiding. Dat was bruinig, oud bloed, zoals ze dat noemen. De 8e dag was het helderrood (verder nergens last van) en de 10e dag kreeg ik heel erge krampen. Toen kon ik niet meer zitten, liggen of staan. Opeens voelde ik dat het eruit stroomde. Ik voelde een heleboel bloed en toen een plop en toen was het weg, na ongeveer een half uur tot drie kwartier.
Helaas was dit alles een dag voordat we de 1e echo zouden laten maken... We zullen nooit weten hoe oud het is geweest, wanneer het gestorven is. Ruim 3 weken later heb ik een curettage gehad, omdat er nog restanten over waren. Er was niets bijzonders te zien aan het weefsel, dat onderzoeken ze altijd.
Achteraf gezien heb ik enkele weken daarvoor wel lage rugpijn gehad, maar dat kunnen ook de banden zijn. Dus dan weet je het toch niet.
Ik zelf ben erg slecht begeleid, zeg maar gerust NIET begeleid of onderzocht. Daarom wilde ik ook reageren op jouw berichtje. Je kunt beter alvast wat weten wat je te wachten staat, want er komt een hoop op je af!
Ik had anders wel alles willen opvangen om het vruchtje te zien. Ik had wel een echo willen hebben op het moment dat ik bloedde, zodat ik ook geweten had hoe oud het vruchtje was. Ik heb alles zelf moeten vragen, maar daar heb je op dat moment helemaal geen puf voor. Ook heb ik zelf om de echo moeten vragen na de miskraam. Ik weet wel dat de dokters liever hebben dat het op een natuurlijke wijze afgebroken wordt, dan door medisch ingrijpen. Dat schijnt beter te zijn lichamelijk gezien. Ik zet zelf mijn vraagtekens bij het psychische aspect...
Ben je nu in het ziekenhuis geweest? En wat hebben ze daar gezegd? Het lijkt mij dat je lichaam genoeg tijd heeft gehad om het zelf op te lossen, wordt tijd voor ingrijpen als ik je zo hoor. Laat je even weten hoe het met je gaat?
Sterkte!
Groetjes,
Sonja
 
Hoi Alice,

Bij de echo van 11 weken + 3 dagen bleek het ook dat bij mij het ruchtje in week 7 / 8 was overleden. Ik had hetzelfde gevoel als jou, het moet eruit. Een week later zat ik in het ziekenhuis waarbij ze gingen kijken of mijn bloeddruk o.k. was, er werd nog bloed afgenomen, bespreking met de narcotiseur etc en een week later werd het weg gehaald om precies te zijn gisteren. Ik werd overigens erg goed begeleid door mijn verloskundige die ook met spoed de afspraak in het ziekenhuis voor mij regelde en die gisteren mij verzocht als alles goed ging toch nog even volgende week langs te komen voor controle. Op 6 juli moet ik overigens ook nog voor controle naar het ziekenhuis. Dus e begeleiding was bij mij beter. maak je niet te druk dat het vruchtje niet vanzelf los gaat dat is bij iedereen verschillend. Ik had overigens exact dezelfde symptomen als jou, dat schint allemaal normaal te zijn, hoe vervelend het ook is. Ik wens je heel veel sterkte en kan alleen maar zeggen houd je taai!!! Groetjes, Pas
 
Bedankt voor jullie reacties.

Na een snelle actie van de verloskundige ben ik vanochtend in het ziekenhuis geweest, de gynaecoloog heeft mij de keus gegeven wat ik wilde, afwachten, vaginaal pilletjes inbrengen om het op te wekken of curetage. Ik heb gekozen voor de curetage omdat ik dan zeker weet wanneer het gebeurt en dat het allemaal ineens weg is en toch ook wel een beetje omdat ik dan niet door die weeen heen hoef. Aankomende vrijdag word ik geholpen, ik zal blij zijn als het achter de rug is.

Sonja, het lijkt me heel erg om door te maken wat jij hebt moeten doormaken vooral om dat een miskraam op zich al zo'n impact heeft. Ik hoop dat je een vriend of man hebt die je goed heeft kunnen opvangen, zodat je er tenminste niet alleen voor staat.

Pas en Yvon jullie ook heel veel sterkte met het verwerken.

Hopelijk zien we elkaar binnenkort op het zwanger zijn forum!

Groetjes Alice
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan