Wanhopig

[Geeninspiratie]

Ik ben nu 37 weken zwanger en ben meer dan wanhopig. Ik heb veel huilbuien omdat ik het niet meer vol kan houden. Ik heb zo'n verschikkelijk veel pijn in mijn bekken, ik kan niks meer. De verloskundige wil niet eerder inleiden. Ik heb al verschillende slaapmedicatie gekregen, maar geen een werkt omdat ik wakker word gehouden door de pijn..

Ik ben op, kan niks meer zelfstandig en voel me enorm ellendig. Nu willen ze dat ik een nachtje kom slapen in het ziekenhuis, maar dat is 1 nachtje en dan begint het riedeltje weer opnieuw. Ik zit er mentaal doorheen. Ik kan geen kant op met mijn gevoel, ik voel me niet gehoord. Ik heb nare gedachtens. Ik slik al anti depressiva en loop bij de pop poli. Vandaag heb ik ze over mijn toeren gebeld en gesmeekt om iets te doen maar ze willen niets anders dan slaapmedicatie geven.
Wat kan ik doen om het zo comfortabel mogelijk te maken voor mezelf? Want ik weet het gewoon niet meer.

 

[Moradora]

Zo zat ik erdoor met mijn tweede zwangerschap. Ik ben bij de pop poli blijven zeuren om een inleiding. Uiteindelijk onder druk van mij mocht ik inleiden in de 39e week mits ik ontsluiting had. Gelukkig was dat zo en ben ik met 39.4 ingeleid omdat er niet eerder plek was op de afdeling.

Verder geen tips helaas. Wens je heel veel sterkte

 

[Mamamaart]

Ik heb echt precies hetzelfde gehad en wad toen ook onder behandeling bij de POP poli mijn dochter is nu 1 jaar en nog steeds daar onder behandeling.

Ik ben bij 38 weken ook een nachtje gebleven in het ziekenhuis en de volgende dag ben ik dmv ballonnetje ingeleid bij 38 weken en 1 dag omdat ik het ook niet meer trok

 

[Plopsa]

Och wat naar en zwaar. Pak het nachtje slapen in ieder geval aan. Zelfs 1 nacht kan al wat verschil maken. Ik heb het zelf niet mee gemaakt maar wel in min omgeving.
Niet inleiden doen ze niet voor niks. Je kindje is er nog niet klaar voor. En, hoe vervelend je klachten ook zijn, medisch is er geen reden. Hoop dat je nog even kunt doorbijten.
Sterkte!

 

[Geeninspiratie]

Hier een update. Ik heb het nachtje slapen aangenomen. Wat een verademing was dat maar helaas binnen 2 dagen was ik weer terug bij af. Mentaal helemaal op. Afgelopen dinsdag 29 maart was ik 38 weken precies. Dit is de zwaarste dag geweest tot nu toe. Ik was zo verdrietig en wanhopig, dat de gedachtens dreigende neigingen werden. Mijn man heeft de poli toen opgebeld en dit aangegeven. Uiteraard moesten wij direct komen. De gyneacoloog was het ermee eens dat het echt beter was om in te gaan leiden. We werden nog naar huis gestuurd met bel instructies voor de volgende dag. Ze zouden dan een ballonnetje plaatsen.

Ondanks de bel instructies werd ik gebeld door mijn eigen vk van de poppoli, ze meldde dat er nu al plek was om opgenomen te worden en kon direct komen. Ook vertelde ze dat ik mijn spullen mee moest nemen want ik zou niet meer terug naar huis gestuurd worden.

Om het kort te houden, werd ik 30-3 opgenomen voor de inleiding en ben ik op 31 maart om 00.37 uur bevallen van mijn prachtige zoon Mason ♥︎

 

[Kippetje]

Oei wat een heftig verhaal. Wat sta je dan machteloos met al je gevoelens. Ben blij te lezen dat er uiteindelijk toch naar je geluisterd is.
Gefeliciteerd met jullie zoon Mason en ik hoop dat je er volop van kunt genieten ondanks de vervelende aanloop.

 

[Noxxxx]

accu punctuur om je energie en kernpunten los te maken. heeft bij mij het verschil van dag en nacht gemaakt na LETTERLIJk alles te hebben geprobeerd! na 2 sessies was 70% van precies wat jij hebt weg bij mij! hoop dat het je helpt? heel veel succes, je kan het!!