<p>Misschien een hele rare vraag, maar ik stel hem toch.. wanneer begin je met "opvoeden" bij een baby? Wanneer heeft dat zin en hoe begin je daarmee als je baby nog jong is? Even wat achtergrond..</p><p>Wij hebben een zoontje van 8 maanden. Ontzettende blije leukerd, maar oef, ook echt een baasje. Sinds een paar weken kan hij echt kwaad worden (hij zet dan een keel op, maar geen huil, hij begint gewoon te schreeuwen) als hij 'zijn zin' niet krijgt. 'Zijn zin' betekent dan bijv: een hapje van ons eten, een fles die nog klaargemaakt wordt, een bananenschil die hij te pakken heeft gekregen en waar ie op kauwt die ik dan afpak, het spelen met mijn sleutels, als hij de aarde uit de bloempotten opeet en ik hem dus daar weghaal.. dat soort dingen. Het is allemaal nu nog leuk, maar we zeggen wel vaker tegen elkaar van goh, volgens mij is dit wel een mannetje dat we uiteindelijk echt goed grenzen moeten leren.</p><p>Maar mijn vraag is dus: wanneer begin je daarmee? En hoe? <br />Hij begrijpt "nee, niet doen" wel al lijkt, want als hij bijvoorbeeld naar de planten kruipt en ik zeg "(zijn naam)? Nee!" dan kijkt hij zo guitig om en stopt even, om erna weer verder te kruipen.</p><p>Voel me ook een beetje een idioot als ik bij een 8 maanden oude baby al denk aan het grenzen stellen en opvoeden, het is nu namelijk ook gewoon nog heel grappig eigenlijk. Alleen heb een slecht voorbeeld in mijn familie, neef heeft een zoontje van 4 en dat is zo'n onopgevoed jongetje, niet om aan te zien gewoon en ontzettend irritant. Die loopt ook gewoon over zijn ouders heen. En ik herinner me ook van dit ventje dat het nog grappig was toen hij nog klein was en dat hij een baasje met een eigen willetje was. Dit wil ik dus NIET haha.</p><p> </p>
Wanneer beginnen met "opvoeden"?
- Onderwerp starter ANONYMOUS_USERNAME
- Startdatum
Nou, zodra ze geboren zijn 
De dingen die je omschrijft zijn toch geen leuke dingen? Als onze dochter aarde uit de bloembak eet vind ik dat nou niet bepaald grappig. Kinderen begrijpen heel veel. Nee is nee (en ja, dan kun je stiekem wel eens lachen om een ondeugend bekkie). Je hoeft niet te slaan of je stem te verheffen. Wat niet mag, mag niet. Of ze nu 8 maanden of 8 jaar zijn.
De dingen die je omschrijft zijn toch geen leuke dingen? Als onze dochter aarde uit de bloembak eet vind ik dat nou niet bepaald grappig. Kinderen begrijpen heel veel. Nee is nee (en ja, dan kun je stiekem wel eens lachen om een ondeugend bekkie). Je hoeft niet te slaan of je stem te verheffen. Wat niet mag, mag niet. Of ze nu 8 maanden of 8 jaar zijn.Je kunt echt al wel grenzen aangeven, zoals je nu al doet is een prima manier! En als er naar de "nee" niet wordt geluisterd, is de volgende stap met zo'n kleintje om hem daar gewoon weg te halen en af te leiden met iets anders. Straffen etc heeft nog helemaal geen zin, maar op deze manier leert je kind wel op een gezonde manier grenzen ontdekken!
[quote quote=10307285]Nou, zodra ze geboren zijn De dingen die je omschrijft zijn toch geen leuke dingen? Als onze dochter aarde uit de bloembak eet vind ik dat nou niet bepaald grappig. Kinderen begrijpen heel veel. Nee is nee (en ja, dan kun je stiekem wel eens lachen om een ondeugend bekkie). Je hoeft niet te slaan of je stem te verheffen. Wat niet mag, mag niet. Of ze nu 8 maanden of 8 jaar zijn.[/quote]
Ja ik begrijp dat je in theorie begint zodra ze geboren zijn. Aarde uit de bloembak eten is ook niet de bedoeling en nee is dan idd ook nee. Maar hij is dus nog erg jong (8 maanden is vergeleken met een maand misschien al groot, maar als je kind 8 maanden is vind je hem/haar toch echt nog best klein), daardoor vinden wij het nog lastig te bepalen op welke manier we dit het beste kunnen doen. Hij begrijpt nee al wel, alleen als je streng wordt snapt hij dat nog niet. Hij begint nu net te leren dat er een verschil is tussen dingen, dat zelf zijn lepeltje fruit in zijn mond stoppen bijv wel mag maar de lepel omkieperen op de grond niet de bedoeling is. Aarde eten is natuurlijk zeker niet de bedoeling, maar is nu meestal nog een gevolg van dat hij zichzelf optrekt aan de bloembak, dan staat en dan de aarde 'ontdekt'. De vraag is even in hoeverre de nuance voor hem duidelijk is al, dat gaan staan prima is (juist super knap!), maar dat de aarde niet gegeten moet worden.
Maar thanks voor je reactie!
Ja ik begrijp dat je in theorie begint zodra ze geboren zijn. Aarde uit de bloembak eten is ook niet de bedoeling en nee is dan idd ook nee. Maar hij is dus nog erg jong (8 maanden is vergeleken met een maand misschien al groot, maar als je kind 8 maanden is vind je hem/haar toch echt nog best klein), daardoor vinden wij het nog lastig te bepalen op welke manier we dit het beste kunnen doen. Hij begrijpt nee al wel, alleen als je streng wordt snapt hij dat nog niet. Hij begint nu net te leren dat er een verschil is tussen dingen, dat zelf zijn lepeltje fruit in zijn mond stoppen bijv wel mag maar de lepel omkieperen op de grond niet de bedoeling is. Aarde eten is natuurlijk zeker niet de bedoeling, maar is nu meestal nog een gevolg van dat hij zichzelf optrekt aan de bloembak, dan staat en dan de aarde 'ontdekt'. De vraag is even in hoeverre de nuance voor hem duidelijk is al, dat gaan staan prima is (juist super knap!), maar dat de aarde niet gegeten moet worden.
Maar thanks voor je reactie!
Ik zou zeker beginnen met duidelijk “nee” zeggen en hem weg te halen uit de situatie. Het kwartje valt vanzelf
Mijn dochter had al heel snel dokr wat wel en niet mocht. Op een gegeven moment (voor haar eerste jaar) zei ze zelf al “nee” voordat ze iets stouts ging doen. Zo verraade ze zichzelf. Heel grappig en handig als ik zelf niet op zat te letten
Straffen heeft idd nog geen zin.
Mijn dochter had al heel snel dokr wat wel en niet mocht. Op een gegeven moment (voor haar eerste jaar) zei ze zelf al “nee” voordat ze iets stouts ging doen. Zo verraade ze zichzelf. Heel grappig en handig als ik zelf niet op zat te letten
Straffen heeft idd nog geen zin.
Wat bij mijn dochter werkte is duidelijk nee zeggen en haar dan afleiden of weghalen uit de situatie. Zulke kleintjes kunnen zichzelf nog mogelijk onder controle houden dus anders blijft de prikkel. Ze is nu 20 maanden en snapt heel goed wat wel en niet mag. Nog steeds werk ik niet met straffen, maar met duidelijk nee zeggen en weghalen uit de situatie. Dit werkt prima en ze luistert ook goed.
Hoi!
Afleiding is de key. Je zoon doet het namelijk niet expres. Als hij dingen doet die onveilig zijn, kun je hem het beste uit die situatie halen. 8 maanden is nog wat jong voor echt 'opvoeden' dat komt later.
Onze zoon is iets ouder, 16 maanden, en kan soms driftig zijn aan tafel. We schuiven dan zijn stoel naar achteren want hij wil nog wel eens met zijn hoofd op tafel slaan. Er is dan iets wat hem onmacht bezorgd. We laten hem uitrazen, als hij rustig is schuiven we hem aan. Boos worden heeft niet zoveel zin. Je laat daarmee zien dat zijn gevoelens er niet mogen zijn.
Succes!
Afleiding is de key. Je zoon doet het namelijk niet expres. Als hij dingen doet die onveilig zijn, kun je hem het beste uit die situatie halen. 8 maanden is nog wat jong voor echt 'opvoeden' dat komt later.
Onze zoon is iets ouder, 16 maanden, en kan soms driftig zijn aan tafel. We schuiven dan zijn stoel naar achteren want hij wil nog wel eens met zijn hoofd op tafel slaan. Er is dan iets wat hem onmacht bezorgd. We laten hem uitrazen, als hij rustig is schuiven we hem aan. Boos worden heeft niet zoveel zin. Je laat daarmee zien dat zijn gevoelens er niet mogen zijn.
Succes!