wanneer en hoe vertellen

A

Anoniem

Guest
Hallo!

Wanneer en hoe hebben jullie aan iedereen verteld van jullie zwangerschap?

Ik ben nu zwanger van de 2de, nu 9 weken. Bij de 1ste hebben we het onze ouders verteld een dag voordat we naar de vk moesten en de rest gelijk daarna. Maar nu ga je aan mijn buik al wat zien en zeg ik heel vrolijk dat er gewoon weer wat kilo's aan zitten van het lekkere (sint) snoepen. Ik hoef ook pas over 1,5 week naar de vk en hoop eigenlijk wel dat ik tot die tijd echt mijn mond kan houden tegen iedereen.

Ook ben ik benieuwd hoe iedereen zal reageren, omdat mijn dochter nu 7,5 maanden is en we hebben hier in de buurt best wel kinderen die ook kort op elkaar zitten en daar heeft iedereen zou zijn meningen over. Maar ons lijkt dit juist onwijs leuk, 2 kids dicht op elkaar. Soms ben ik dus best wel bang naar de reacties van anderen. Wie heeft hier ervaring mee?

Gr. Ingrid
 
Hoi,

Ik zit in hetzelfde schuitje. Mijn dochter is nu bijna zeven maanden en ik ben bijna 11 weken zwanger. We hebben het aan de wederzijdse ouders gelijk verteld en de meest naaste  familie in etappes. Onze vrienden krijgen het te horen na 5 december als we de echo gehad hebben.

De reacties waren bij mij initieel wel wat lauw. Er was immers net een kindje geboren. Maar ook werd er  voorzichtig gevraagd of het wel gewenst was. Nou ja, ik zou zoiets nu nooit vragen, ik vind het helemaal niet ter zake doende. Bij onze vrienden stel ik me daar ook op in. Dat misschien niet alle reacties even leuk zijn. Als wij er maar blij mee zijn.

Groetjes,
Ingeborg
 
Hoi mamavaneline,

Dat vind ik het allerbelangrijkste, wij moeten er blij en happy mee zijn, het wordt ons gezin.

Leuk om te lezen, dat onze dochters bijna even oud zijn en zometeen onze volgende kindjes ook.
Mijn dochter is op 25 maart 2006 geboren en ik verwacht de baby rond 14 juni 2007.

Succes met je zwangerschap!
 
Allereerst proficiat en welkom op dit forum.
Wij hebben het vertelt toen ik 9 weken was. En maar goed ook, want daarna ben ik steeds erg ziek geweest. Gelukkig wist iedereen waar het van kwam.
Wij hebben het "vertelt" door onze ouders een fotomapje kado te doen, met daarin de eerste foto van de echo.
Groetjes V.
 
Wij hebben het ook al vrij vroeg aan velen verteld! (rond. 8 weken)

Konden het echt niet voor ons houden, en als het eventueel mis zou gaan is het best
prettig dan mensen weten wat er aan de hand is.

Ook op mijn werk heb ik het heel vroeg verteld, dan kon men rustig rekening gaan houden met  de tijdelijke opvulling van mijn werk t.z.t.

Je moet gewoon doen waar je jezelf prettig bij voelt! (er zijn  geen  regels voor toch!)
 
hallo,

bij de eerste hebben wij het onze ouders verteld met zeven weken. de rest kreeg het te horen na het eerste bezoek van de vk.

nu zijn wij 5 weken zwanger van tweede. wij hopen nu onze mond te kunnen houden tot we bij de vk zijn geweest. moet wel zeggen dat het nu al moeilijk is. zeker als ik samen met mijn moeder op pad ben.

groetjes mama van merel en zwanger van de tweede
 
Wij hebben het aan de familie met 7,5 week verteld toen we de eerste echo hadden gehad. De rest van de vrienden volgde eigenlijk heel snel want we konden onze mond niet dicht houden!
Wij hadden voor de oma`s en opa houten treintjes gekocht met de letters opa en oma.
Ze zaten losgekoppeld in een doosje dus mochten ze hem zelf in elkaar zetten.
Omdat ze het geen van alle hadden verwacht kwam er dus niet metteen opa en oma uit,maar toen ze het eenmaal door hadden kwamen de tranen. Succes verzekerd!!
Groetjes Mikkie 29 weken.
 
Hallo,

toevallig heb ik het weekend en vandaag iedereen op de hoogte gesteld. Ik ben nu 14 weken en had afgelopen vrijdag m'n eerste echo. Mijn ouders, zus, nicht en vriendin had ik het al veel eerder verteld, gewoon omdat ik dat fijn vond, ook als het toch mis zou gaan. Gister verteld aan mijn sportteam en vandaag tijdens een vergadering op mijn werk. Voor die reacties daar was ik een beetje bang. Ik werk in de kinderopvang met bijna alleen maar vrouwen en momenteel zijn er wat personeelsproblemen. Toen ik het nieuws  vertelde werd er amper gereageerd, behalve door mijn 'leuke' collega's. Het hoofd schudde nee en een andere jonge collega (ook 25), die erg graag zwanger wil worden, negeerde me gewoon. Dit zegt meer over hun dan over mij. Ik ben er blij mee, dus heb echt schijt aan hun! Er zullen altijd mensen die hun bedenkingen hebben, maar daar moet je echt gewoon maling aan hebben!! Succes ermee!!!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan