<p>Hallo meiden,</p><p>Na 7mnd proberen zwanger te worden hebben wij contact gehad met de gyn. Gezien mijn leeftijd adviseerde zij te starten met een IVF-traject. Andere opties werden niet besproken en toen ik vroeg naar de reden daarvan: mijn leeftijd. Ik ben 40 en IVF schijnt dan de meeste kansen te bieden. </p><p>Mijn vriend en ik zijn er nog niet uit wat we daarvan vinden. Zelf heb ik altijd geroepen, of op de natuurlijke manier, of anders niet. Dat voel ik ergens nog wel zo, maar nu het na 7mnd proberen (nog) niet raak is, wil ik er in ieder geval over na denken. Echter toen de gyn. begon over medicatie innemen en injecteren voelde ik wel weer meteen de weerstand bij mezelf. Pff, ik weet het niet, het lijkt alsof ik nog de tijd nodig heb om de accepteren dat het op de natuurlijke manier nog niet gelukt is. Aan de andere kant, ik word volgende maand alweer 41, is het nog realistisch om te denken dat het nog op de natuurlijke manier gaat lukken? Aan de andere kant, hoe realistisch is het dat een 40-jarige binnen 7mnd zwanger is, dus moet ik het niet nog even wat tijd geven?</p><p>Kortom, mijn gedachten vliegen alle kanten op. Ik verwacht hier geen antwoorden te vinden, maar mogelijk zijn er vrouwen die ook in zo’n situatie zitten of gezeten hebben en er iets over willen vertellen. Ik heb ervoor gekozen om mijn omgeving niet in te lichten over onze kinderwens, maar dat voelt soms (ondanks dat ik er achter sta) best eenzaam. Gelukkig kunnen mijn vriend en ik er wel over praten, maar ik ben benieuwd naar ervaringen van andere vrouwen. </p><p>Groetjes, Merel.</p>