Wanneer wordt het makkelijker?

A

Anoniem

Guest
<p>Gewoon een vraagje wanneer jullie het allemaal wat makkelijker vonden worden. Ik heb een zoon van 9mnd, die het goed doet. Maar ik merk dat ik nog steeds zoekende ben en deze leeftijd nog steeds lastig vind. Het niet kunnen communiceren met hem, ineens nachten wakker, ritmes die ineens weer veranderen. Ik ben gewoon benieuwd vanaf wanneer jullie het allemaal wat makkelijker gingen vinden</p>
 
Als ze rond de 2 jaar zijn kun je echt al een beetje communiceren, hoewel het voor hen nog wel moeilijk is om dingen uit te leggen. Ik vond toen ze een werden een stuk makkelijker een half jaar later begon de peuterpubertijd. Dan gaan ze je echt uittesten en begint ook echt de opvoeding gedeelte.
De oudste is bij ons is nu 3,5 jaar, wordt heel af en toe 's nachts wakker. Ze zit in de bang voor het donker fase.
 
Mijn dochter is nu 17 maanden en ik vind het steeds wat makkelijker gaan. Geen gedoe meer met flessen, lekker 1x op de dag 2 uurtjes slapen...
s Nachts wordt ze nog steeds wel eens wakker. Speentje kwijt, mama kwijt, snotterig, verzin het maar... ;) dus dat hoort er helaas nog steeds bij, al zijn er ook weken dat ik haar niet hoor 's nachts.
Ze begint wat woordjes te zeggen om dingen duidelijk te maken: Op, uit, eten.. en ze snapt kleine opdrachtjes: Ga je laarzen maar pakken, ga je mee?, waar is je speen? etc..
Dus het is nu écht makkelijker dan een half jaar terug. Ook al moppert en zeurt en klaagt ze nog steeds, en begrijp ik haar heel vaak ook niet. Dit blijft denk ik wel tot ze 2/2.5 jaar is en echt beter kan praten.
Dus ja, het wordt makkelijker.. maar hoe oud ze ook zijn, er komt steeds weer iets nieuws om de hoek waar je je zorgen om maakt.. elke fase heeft weer wat!
 
Qua communiceren wordt het inderdaad vanaf 1 jaar echt veel beter. Verwacht geen hele gesprekken en het brein van een kind werkt echt anders, waardoor we nog steeds niet altijd snappen wat hij bedoelt.
Onze zoon van 16 mnd (gecorrigeerd 14 mnd) heeft sinds kort geleerd om met zijn wijsvinger te wijzen en dat doet hij de hele dag door. En we zitten nu middenin z’n zwaarste sprongetje; het slapen is dramatisch, hij is flink ziek geworden door z’n doorkomende hoektanden, heeft irrationele angsten, wordt ontzettend koppig als hij zijn zin niet krijgt etc etc. 
Maar gelukkig zijn er tussendoor ook leuke dingen, hij leert in deze periode elke dag iets nieuws, en samen uitvogelen welke speelgoed hij leuk vind en dat hij met blokjes kan bouwen, dat hij dingen herkent of kan aangeven waar hij pijn heeft, hij gaat elke dag in de woonkamer op onderzoek uit op zoek naar iets nieuws/interessants en elke keer weet ie zich weer te verrassen.. dat maakt het toch weer goed. 
Wij hebben ook nog een oudere kind en van hem weet ik nog dat het na dit zware sprongetje voor ons wat leuker begon te worden.. volgens mij vanaf zo’n 2 jaar. Maar persoonlijk vond ik de fase van naar school gaan ook ontzettend leuk, dat is echt weer een hele nieuwe en spannende en leuke fase. En op sport gaan, muziekles en zwemles. 
Onze dochter van bijna 8 weken heeft dus broers die al verder zijn. Echt benieuwd hoe dat straks zal zijn als ze wat ouder zijn.. 
 
Ik ben via YouTube baby gebaren gaan leren aan mijn zoon. Hierdoor kon ie aangeven als ie drinken of eten wou of wou slapen. Nu is ie bijna 2 en is al lekker in de peuter puberteit alles is nee en om alles kan ie een driftbui krijgen ?. Het helpt denk ook niet dat mijn zoontje weigert soms te praten maar gillen makkelijker vind.ik denk dat elke fase wel lastig is op het moment maar dat je later denkt heb ik me daar druk om gemaakt ?.  
Vooral tegen jezelf zeggen het is een fase  het komt goed 
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan