war mis je het meest

A

Anoniem

Guest
Hallo,

Ze worden zo snel groot. Eigelijk te snel.
Al die schattige kleertjes die ineens niet meer passen en dan zomaar opeens is er ook het moment dat de wieg echt niet meer kan.
Natuurlijk is dat ze groter worden en al die ontwikkelingen ook prachtig om te zien.
Maar toch ze zijn   nu geen baby's meer maar peutertjes.
Als ik dan terug ga denken mis ik het meest dat ik haar zo heerlijk dicht bij me kon houden en dat ze dan in slaap viel. Waardoor ik alleen maar naar haar hoefde te kijken.
Ze paste toen precies op me onderarm.

Als jullie terugkijken op de periode sinds de geboorte wat missen jullie dan het meest sinds ze zoveel groter zijn geworden.............

Groetjes
 
Hoi,
ik mis ook het "echte"   baby. En dan ook wat jij al zegt, dat ze zo lekker tegen me aan in slaap kon vallen. Lekker wiegen en dan hup gelijk vertrokken, zo heerlijk, dat was van korte duur, na een paar maanden deed ze dat al niet meer.
En al die schattige babykleertjes mt. 50, zo snoezig, nu zijn dr kleertjes alweer zo groot! (mt. 86)
Maar ach ik vind dr nu ook nog lief hoor, haha,
groetjes van Sonja
 
Ik kan niet meepraten! Ik vond het leuk toen ze baby was, maar nu vind ik het GEWELDIG!! Ik vind het zo leuk om met haar te kunnen praten (ze begint nu kleine zinnetjes te zeggen en ik merk dat ze veel begrijpt), spelen, dansen en gek doen!! Ik vind het heel mooi om de ontwikkeling te zien die ze doormaakt. Ik denk ook wel terug aan de babytijd, maar ik heb er geen heimwee naartoe. Ik vind dit veel gemakkelijker. Ze maakt nu heel goed duidelijk wat er is en wat ze wil en wat ze nodig heeft. Ik zit zelf beter in mijn vel als toen ik pas bevallen was. Het is ook zo handig dat ze nu kan lopen.

Groetjes Babybelle
 
Het lekkere kroelen! Dat doet ze nu niet vaak meer, want ze wil altijd spelen. Alleen als ze erg moe is of ziek wil ze wel kroelen.

Verder vind ik het steeds leuker worden, ze krijgt een eigen willetje en zegt al wat woordjes en probeert met hele verhalen me duidelijk te maken wat ze wil.
Al met al mis ik dus heel weinig!

groetjes Maris


 
In het begin vond ik het heel moeilijk om de kraamtijd los te laten.
Dat was zo ´n mooie tijd!
Toen Isaac 6 weken was ben ik heel streng tegen mezelf geweest en heb de felicitatie kaarten opgeruimd...
Misschien vond ik stiekem al die aandacht van de zwangerschap en kraamtijd wel lekker en dat houdt een keertje op natuurlijk!
Ik ben blij dat ik bv kon geven en dat 7 maanden maar ik ben ook blij dat die tijd weer voorbij is...
Deze leeftijd heeft zoveel te bieden, je ziet je kind elke dag leren en groeien en dat is heel mooi.
Groet, Marianne
 
hoi,

mis eigenlijk ook heel weinig..... vind het nu veel leuker. Elke keer als ze weer wat nieuws kan en dan weer helemaal trots kijkt! Babies zijn ook leuk maar vind het toch eigenlijk nog steeds leuker worden.

groetjes
 
Ik moet zeggen dat ik het knusse van borstvoeding geven soms toch wel mis... Ik heb het 10 maanden gedaan en toen had ik het ook wel gehad, maar toch..
Het is zo intiem en zo van ons samen..
Ja, soms mis ik dat wel..Maar als ik hem nu hier door de huis zie gaan met zijn grote broer, vind ik dit toch eigenlijk wel leuker...
 
hoi hoi


ik mis de hele kraamtijd
Ryan werd na 1 week met spoed opgenomen en heeft toen 2 maanden in het ziekenhuis gelegen

heb daardoor dus heeeeel veel gemist .

ik denk nog steeds met heel veel verdriet terug aan die tijd , had het zo anders voorgesteld .

wat ik ook erg mis , en vooral toen.

de zwnagerschap, vond het GEWELDIG lekker veilig bij mama.
hem met nog neimand hoeven te delen

maar vind deze tijd idd ook errug leuk hoor

groetjes moekje
 
Terug
Bovenaan