Wat een domper zeg, dat je lijf dan niet (genoeg) gereageerd heeft op de letrozol. Ik zou wel vragen om iets van cyclus monitoring, zodat je ook tijdig kan zien of er deze ronde een kans gaat ontstaan (misschien heb je alleen wat langer of een net andere dosis nodig om het wel te laten slagen). Soms kan er met bijsturen tijdens de cyclus nog een heleboel bereikt worden.
Volgens mij bestaat er sowieso nog meer medicatie om een ovulatie op te wekken, clomifeencitraat (clomid) is bijvoorbeeld een ander medicijn dat hetzelfde zou kunnen doen (maar waar jouw lijf dus wel anders op kan reageren dan op letrozol). Net als letrozol moet het jouw lijf stimuleren om zelf de hormonen aan te maken voor een eisprong, maar het is dus wel echt een ander middel. Ook gonadotrofines zijn nog een optie als middel om ovulatie op te wekken, dan spuit je wel rechtstreeks de hormonen die nodig zijn om de eisprong op te wekken en omzijl je dus eventuele problemen die je lijf zou kunnen hebben bij het aanmaken van (voldoende) van die hormonen. Er bestaan dus gelukkig ook nog een paar andere opties om een eisprong te krijgen. Ik weet niet zeker of dit andere medicatie is dan die je zou krijgen als je bijvoorbeeld bij IVF je eierstokken zou stimuleren om tegelijk vrij veel eitjes te laten rijpen, of dat dit alleen een lagere dosis van hetzelfde middel is.
Daarnaast hebben veel vrouwen met pcos wel af en toe een eisprong van zichzelf (het varieert enorm hoe vaak dit is, sommigen echt vrijwel nooit tot anderen een bijna normale, maar langere en onvoorspelbaardere cyclus), en hier kan je met dieet en leefstijl misschien nog wel wat verbetering in krijgen (wellicht dat bijvoorbeeld met je schildklier goed ingesteld zitten helpt om je hele hormoonbalans weer wat meer op orde te krijgen, daar zou ik in jouw geval als eerste op mikken want dat is iets wat duidelijk niet optimaal is nu). Voor mij hielp alleen dieetwijziging voldoende om zelfs weer een vrij normale cyclus te krijgen en heb dus geen medicatie nodig gehad om een eisprong op te wekken, maar veel vrouwen hebben daar ook minder succes mee en elk lijf is anders (en mijn uitgangspositie was waarschijnlijk ook al veel beter dan bij jou, ik werd wel ongesteld, maar had lange onvoorspelbare cycli). Naast de voedings/leefstijl tips van stichting pcos (of evt naar een gespecialiseerde dietist) zou ik ook eens kijken naar phytoestrogens en phytoprogesteron, wat ook kan helpen om je hormoonbalans te ondersteunen. Dat is wel een beetje een proces van een lange adem, het kan maanden duren voor dieetwijzigingen z'n vruchten afwerpen in de vorm van een verbeterde cyclus en het kan zomaar jaren duren voordat het raak is als je mikt op een natuurlijke eisprong (zeker als ovulatietesten ook nog eens niet blijken te werken voor jou en die kans is met pcos helaas wel behoorlijk aanwezig), maar er zijn genoeg verhalen van vrouwen die na helemaal uitbehandeld te zijn in de medische molen toch nog een keer spontaan zwanger werden, omdat echt helemaal onvruchtbaar maar zelden voorkomt, de meeste stellen zijn hooguit ((zeer) sterk) verminderd vruchtbaar (wat uiteraard nog steeds ontzettend vervelend is als het net jou overkomt). Gezien je nog jong bent heb je waarschijnlijk nog heel wat jaren voor je waarin die toevalstreffer kan gaan gebeuren, maar het liefst heb je natuurlijk dat het zo snel mogelijk en enigszins planbaar lukt.
Hoe lang ben je destijds gestopt geweest met de pil? En had je toen wel iets van een cyclus? Of echt helemaal nooit ongesteld geworden?