Wat doe ik fout?

[Anninas]

We hebben twee kinderen. Een meisje van bijna 5 en een jongen van 2. Het zijn allebei schatjes maar af en toe weet ik niet meer wat ik moet.
Onze meid is altijd al een pittige tante geweest met een sterke eigen wil. Maar sinds ze naar school gaat is het alleen nog maar erger heb ik het idee.
Ze kan kwaad worden om de meest simpele dingen. Vooral als ze iets niet mag of als iets niet kan wat ze in haar hoofd heeft. ZE kan dan echt gigantische driftbuien krijgen. De beste tip van iedereen is dat moet je negeren.Ja dat weet ik, en dat doe ik ook. Maar als ze dan haar aandacht niet krijgt pakt ze gewoon haar broertje. Gaat hem klieren en pakt hem zijn speelgoed af, soms duwt ze hem zelfs. Dat zijn dingen die ik dus niet kan negeren en dan moet ze voor straf naar de gang. Daar zet ze het dan op een gillen, alsof je haar aan het martelen bent.
Ze geeft zelf aan dat ze het heel erg vindt als we boos op haar worden, tja moet ik er dan mee lachen.
Eigenlijk helpt helemaal niks. Heel boos worden niet, negeren niet, het lukt ons zelfs niet om haar in zo'n situatie af te leiden. En na zo'n driftbui is ze compleet uitgeput.
Ik kom er niet achter of er op school dingen gebeuren of dat er iets anders is. Ze gaat overigens altijd huppelend naar school, dus kan me niet voorstellen dat ze het daar niet leuk vindt.

Ik merk zelf dat ik het steeds moeilijker vind om mijn geduld te bewaren. Ik kan er niet meer tegen. Heeft ze haar veter los komt ze naar je toe, strikken! En dan moet ik het maar doen denkt ze. Die vlieger gaat dus niet op, dan wordt ze dus weer ontzettend boos. Ik vind dat ze gewoon kan vragen of ik haar veter kan strikken. En zo is het met heel veel dingen. Mijn geduld raakt aardig op en ik weet niet wat ik nog moet doen om het gezellig te krijgen hier thuis. Ik zeg niet dat dit iedere dag zo is hoor. ZE kan ook ontzettend lief zijn.
Heeft iemand van jullie tips, want ik weet het echt niet meer. Ik ben die driftbuien en dat gecommandeer van haar helemaal zat.

Groetjes Anninas

 

[Bloempje27]

Meid,

Je staat niet alleen, bedenk dat als eerste. Ik ken je problemen, al hebben we hiet niet zo vaak last van grote driftbuien. Maar ruzies tussen de kids en het elkaar dwars zitten, dwars zijn en niets willen... heel herkenbaar. En er zelf helemaal klaar mee zijn, ook. Ik zal een paar tips opschrijven die mij helpen de situatie onder controle te houden.

* Ga op tijd naar bed! Moeheid is voor mij echt een trigger dat ik snel helemaal klaar ben met hun gedrag.
* Probeer veel complimenten te geven, ook voor dingen die je normaal niet benoemd.
* Laat je niet verleiden toch echte boosheid of zelfs drift. Tel dus tot 10 (of 100) als je je heel boos voelt. Je kunt echt verkeerd handelen in je boosheid. Je pakt ze bijv te hard haar vast, je zegt dingen die een kind kunnen schaden... probeer dat echt te voorkomen. Want ook je boosheid is aandacht en het maakt kinderen niet zoveel uit als ze maar aandacht krijgen.
* bij gedrag wat je niet wilt, heel duidelijk een waarschuwing geven. Niet op afstand want dat werkt niet, maar op je knieën gaan, haar in de ogen kijken en je uitspreken over wat je wilt zien, bijv bij springen op de bank: "De bank is om op te zitten, ik wil dat je er nu vanaf gaat! anders ga je naar de strafplek" Geef haar dan even 5 tellen om te luisteren, doet ze dat niet dan moet ze naar de strafplek. Wij hebben een stoel want ik wil ze kunnen zien. Leg haar duidelijk uit waarom ze er naar toe moet. Daarna moet ze er 5 minuten (5 jaar = 5 minuten) blijven. Na die tijd zeg je nog even waarom ze er zat en daarna maak je het goed en moet zij haar excuus aanbieden. Bij weglopen van de strafplek is het de kunst om zonder een blik te verblozen haar elke keer terug te zetten, geen woorden... niks. elke keer zet je de tijd opnieuw. Ze blijft vanzelf op de plek waar jij haar wil hebben.
* Ga er lekker opuit als ze ze allebei onder je hoede hebt, mijn ervaring met in huis zitten is altijd stress en gezeur. Zoveel mogelijk voorkomen dus.
* Driftbuien moet je echt zo veel mogelijk proberen te negeren. Gedrag waar je geen aandacht aan schenkt, zal verdwijnen. Waarschijnlijk geef je er nu te veel aandacht aan. Na die tijd kun je wel praten over hoe ze zich voelde en waarom ze haar zin niet kreeg.
* elke dag 1 op 1 aandacht, al is het maar 15 minuten. Kinderen willen graag gezien worden.
* humor, lach dingen weg of ga haar juist kietelen als ze zo dwars doet.
* Beantwoord haar commando's niet meer. Zeg alleen: "Vraag het maar netjes, doe je dat niet dan luister ik niet naar je!" Volgt er dan een driftbui? Pech dan. Ze leert vanzelf dat het niks uithaalt als je gewoon langs haar heen stapt en net doet of er niks aan de hand is.
* Geef haar de plek in het gezin die ze heeft, de oudste dus... geef haar privileges en zeg dan ook: "Dat kun/mag jij al, want je broertje is daar nog veel te klein voor hoor en jij bent al zo groot. Fijn hoor!"

Tja ik hoop dat je er wat mee kan, maar weet dat ik het nu goed op papier kan zetten maar bij mij gaat het ook wel eens mis. het hoeft dus niet perfect tegaan, maar als het maar weer leefbaar is. En voor mij is het altijd heel erg belangrijk dat kinderen zich altijd geliefd voelen. "Mama houdt altijd van je, ook als je zo boos bent, ook dan...." En biedt zelf ook excuses aan als je je hebt laten gaan in je boosheid en je dingen gedaan en gezegd hebt die eigenlijk niet konden. Kinderen kunnen heel snel vergeven en dan kun je weer opnieuw beginnen.

Meid, sterkte en zet m op! Je kunt het!

 

[Bloempje27]

O, ja... op zich is het wel logisch dat ze sinds school thuis meer afreageert. Ze moet zich de hele dag inhouden. Vaak zijn ze op school erg lief en is er niks aan de hand. Vraag de juf maar eens. Thuis durven ze zich wel te laten gaan en komt het er uit.
Vind je de situatie echt onhoudbaar dan zou je er eens op school over kunnen beginnen. Vaak hebben zij wel sleutels tot goede professionele hulp en leert ze beter omgaan met 'nee'.

 

[Anninas]

Hoi Bloempje27,

Bedankt voor je reactie!! Al je tips zijn van harte welkom en weet je eigenlijk doe ik het ook allemaal, maar soms ja dan gaat het gewoon even mis. En als ze dan een paar dagen achter elkaar zo'n driftbui heeft dan ben ik er helemaal klaar mee. WEet ik niet meer wat ik ermee moet en noem maar op. Tja en dan ga je aan jezelf twijfelen.
Het gekke is dat ik zelf voor de klas sta en dus ook heel goed weet hoe en wat. Tips geven aan ouders is dan ook een makkie. Maar als ons driftkopje hier thusi dan zo doet hahaha dan wordt het ineens een ander verhaal.
Gelukkig gaat het de laatste weken alweer een stuk beter. Ik weet nu al dat over 2 weken zo'n periode weer komt. Ik heb dan 2 avonden ouderavond op school en ben dus weinig thuis. Op zo'n moment dan komen die driftbuien dus weer. En dat snap ik ook wel en heb er ook begrip voor.
De situatie is nog helemaal niet onhoudbaar, want het is ook een hele lieve schat. Die ontzettend graag wil knuffelen en gezellige dingen wil doen. Daar kunnen we dan ook allebei helemaal van genieten. Maar soms kun je haar ook achter het behang plakken.
We komen er wel!! Ik moest alleen mijn ei even kwijt op dat moment. Zat zelf niet lekker in mijn vel en tja dan kun je er gewoon minder goed tegen.

Fijn dat je met me meedenkt!!!
Liefs Anninas