Ha meiden,
Het zijn al enorm drukke weken, nu ik tijdelijk fulltime werk, maar afgelopen maandag spande echt de kroon!
Helemaal van niets kwam ik maandag thuis van het werken en zie daar mijn man voor het huis aan de telefoon. Ja zegt ie, ik heb het KDV aan de lijn over Hjerre, ga jij maar even naar Elize in de auto! Auto? Elize hoort toch ook op het KDV?
Wat was nou het probleem?! Het KDV had Harrie opgebeld ( die is altijd bereikbaar) dat Elize's uitslag ( ze had een paar plekjes op haar buik) was uitgespreid naar haar rug en dus moest ze even naar de dokter. Zo gezegd zo gedaan. Het bleek dat Elize waterpokken had gehad, zonder dat wij het gezien of gemerkt hadden, daardoor is het gordelroosvirus in haar zenuwbaan gekomen.....auwww!!! Ons meisje had dus gordelroos en kreeg een cremetje tegen de pijn( nu snap ik ook waarom ze de hele zondag bij elkaar gegild had) Hebben jullie kindjes ook wel eens waterpokken gehad zonder de pokken? Nu was Harrie dus aan het bellen met het KDV. Bleek dat Hjerre die ochtend heel hard gevallen was op zijn hoofd, hij was heel bleek en ze lieten hem een uurtje slapen. Nadat hij wakker gemaakt werd, spoog hij heel de boel onder en dus waren ze bang voor een hersenschudding. Har belde de huisartsenpost, maar daar mochten we niet komen. Toen we ons ventje gingen halen, was hij zo duf en zoo dwaas dat we het echt niet vertrouwden en weer de post gebeld hadden. Uiteindelijk mochten we toch komen. Uit tests bleek niet duidelijk dat het om een hersenschudding ging, maar wel kregen we een wekadvies...jemig wat een gedoe om een kleine jongen wakker te krijgen, dat duurde wel 25 minuten. Gelukkig reageerde hij vrij helder en maken we ons iets minder zorgen. Hij is nog wel wit en klacht over pijn in zijn oog. Met Elize gaat het ook weer wat beter...maar wat een dag.....
Bovendien hebben Har en ik een beslissing genomen waar ik naar uitkijk, maar nog meer tegenop ziet.....we gaan nog een keertje proberen zwanger te worden.....als het ons mag lukken......je begrijpt wel hoe bang ik ben....
Een lang verhaal, maar fijn dat het eruitgetypt is.
Liefs Hanneke
Het zijn al enorm drukke weken, nu ik tijdelijk fulltime werk, maar afgelopen maandag spande echt de kroon!
Helemaal van niets kwam ik maandag thuis van het werken en zie daar mijn man voor het huis aan de telefoon. Ja zegt ie, ik heb het KDV aan de lijn over Hjerre, ga jij maar even naar Elize in de auto! Auto? Elize hoort toch ook op het KDV?
Wat was nou het probleem?! Het KDV had Harrie opgebeld ( die is altijd bereikbaar) dat Elize's uitslag ( ze had een paar plekjes op haar buik) was uitgespreid naar haar rug en dus moest ze even naar de dokter. Zo gezegd zo gedaan. Het bleek dat Elize waterpokken had gehad, zonder dat wij het gezien of gemerkt hadden, daardoor is het gordelroosvirus in haar zenuwbaan gekomen.....auwww!!! Ons meisje had dus gordelroos en kreeg een cremetje tegen de pijn( nu snap ik ook waarom ze de hele zondag bij elkaar gegild had) Hebben jullie kindjes ook wel eens waterpokken gehad zonder de pokken? Nu was Harrie dus aan het bellen met het KDV. Bleek dat Hjerre die ochtend heel hard gevallen was op zijn hoofd, hij was heel bleek en ze lieten hem een uurtje slapen. Nadat hij wakker gemaakt werd, spoog hij heel de boel onder en dus waren ze bang voor een hersenschudding. Har belde de huisartsenpost, maar daar mochten we niet komen. Toen we ons ventje gingen halen, was hij zo duf en zoo dwaas dat we het echt niet vertrouwden en weer de post gebeld hadden. Uiteindelijk mochten we toch komen. Uit tests bleek niet duidelijk dat het om een hersenschudding ging, maar wel kregen we een wekadvies...jemig wat een gedoe om een kleine jongen wakker te krijgen, dat duurde wel 25 minuten. Gelukkig reageerde hij vrij helder en maken we ons iets minder zorgen. Hij is nog wel wit en klacht over pijn in zijn oog. Met Elize gaat het ook weer wat beter...maar wat een dag.....
Bovendien hebben Har en ik een beslissing genomen waar ik naar uitkijk, maar nog meer tegenop ziet.....we gaan nog een keertje proberen zwanger te worden.....als het ons mag lukken......je begrijpt wel hoe bang ik ben....
Een lang verhaal, maar fijn dat het eruitgetypt is.
Liefs Hanneke