Wat een driftkikker.....

[Anoniem]

kan Stijn zijn. Als iets hem niet zint of niet gaat zoals hij wilt begint hij met zijn armen te slaan en als hij dan net wat vast houdt vliegt het door de lucht. Dat proberen we hem dus meteen af te leren en als ik dan nee zeg (bijv. nee je mag niet slaan, of nee je mag niet gooien met je vork) dan begint meneer toch te krijsen. Hij loopt dan rood aan en laat zich achterover hangen/vallen. Omdat we dit gedrag niet willen belonen draaien we hem als hij in zijn kinderstoel zit om en als hij op de vloer zit of op schoot zetten we hem in de box tot hij is afgekoeld. Dan gaat hij brullen met zijn ogen dicht, stopt en opent zijn ogen en als we dan net naar hem kijken gaat hij weer verder met brullen met zijn ogen dicht, maar kijken we dan niet dan is hij weer rustig. Poe he, mijn moeder zei al dat ik ook zo driftig was als dreumes en als peuter.... Hebben jullie ook van die driftige kinderen? Ik ben het niet gewend want de oudste twee zijn nooit zo geweest.  

  van een trotse moeder van een kleine driftkikker!!!

 

[Anoniem]

Hoi Marloes,

heel herkenbaar!! Dylano is ook zo'n driftkikkertje, dat zeg ik dan ook tegen hem.
En idd... Hoe snel dat ze wel niet afgekoeld kunnen zijn! Ze houden ons gwn voor de gek, haha!!
Wij zeggen ook duidelijk dat niet mag slaan, of bijten.
Wij waren vroeger ook eigenwijs zeggen allebei onze moeders

Succes met je driftkikkertje

Liefs Debby.

 

[Anoniem]

Heel herkenbaar!!!!!
Jules begint al te grommen als ik zeg dat iets niet mag!
Mijn man was vroeger ook zo, dus zal hij het wel van hem hebben.
Succes met je kleine driftkikker!!!

Groetjes Cojja, mama van Jules 11-05-2007

 

[Anoniem]

Ow Hier nog een kleine driftkikker! maar vooral een ondeugd en ze doet uiteindelijk vaak toch wat ze wil.. als je hand in de weg zit of er ligt iets in de weg op de grond gooit ze het hard weg of ze pakt je hand en duwt hard. Als ze iets doet wat ze graag wil en niet mag of we pakken wat af, kan ze een echte drama queen zijn, ze werpt zich op de grond alsof ze ten onder gaan met een enorm dramatisch gehuil(zucht)

wat hier dus niet werkt is het woord nee: ze schut netjes met haar hoofd en kijkt heeeel wijs en lacht dan en doet t nog een keer. Als ze het dan daarna weer doet schut ze al vanzelf nee en doet t toch. Ik had een rooster in de planten bak gedaan, maar die haalt ze er nu uit. als t stil is moet ik opletten en als ik zie dat ze erheen gaan kijkt ze mij aan, of mijn vriend en gaat als een speer. als ik haar dan pakt giebelt ze hard en schut nee.

Wat moet ik daar nou toch mee? pffff

geniet ervan he

Evelien

 

[Anoniem]

Hoi hoi,

Nou hier woont er ook eentje hoor.
Zeker de laatste tijd krijgt Sven echt een eigen willetje. Als het hem niet aanstaat begint hij kei hard te brullen en houdt niet meer op tot hij zijn zin krijgt. Bijvoorbeeld als hij in de kinderstoel moet wachten tot zijn eten opgewarmd is. Nou, dan is het huis te klein hoor.
Enne, boos worden heeft hier echt geen zin want of meneertje gaat nog harder huilen of hij lacht je recht in je gezicht uit!
Gisteravond bijvoorbeeld wilde hij echt niet slapen. Als ik of mijn man dan naar boven liepen en zeiden dat we heel boos waren, begint Sven kei hard te lachen! En dan is het zooooooooo moeilijk om niet mee te gaan lachen want hij heeft echt zo'n aanstekelijk giecheltje.
Tja, het is wat met die donderstenen he?

Groetjes,
Maike
Mama van Sven, 28-7-2007