Hallo!
Ik moet weer even van mij afschrijven! Want ik wordt weer eens gek van mijn schoonfamilie! Mijn schoonzus is zwanger van de broer van mijn man en die krijgen hun kindje in december. Nu hebben zij echt nooit in ons geinteresseerd in ons ziekenhuisleven. Daar balen wij echt heel erg van. Ze bellen echt nooit en als we ze zien dan doen ze alsog er niks aan de hand. Nu ben ik in augustus geopereerd en heb aar een lange nasleep van gekregen. En dat weten zij gewoon maar toch nooit een kaartje sturen of bellen mail noem maar op. Ze gaan wel de hele familie langs om hun echo foto's te laten zien behalve ons! en zo kan ik nog wel even door gaan.
Vandaag waren mijn schoonouders op bezoek en heb ik aan hen gevraagd of zij wel eens iets over ons vertellen ofzo. Nu zeiden zei dat zij het er wel moeilijk mee hadden. Maar zij hadden zoiets dat moeten jullie zelf oplossen. Logisch lijkt mij ook. Maar zijzeiden dat wij nooit tegen hun gezegd hadden en nooit in hun wangerschap geinterresseerd waren enzo! Leuk gesprek werd het toen! Nu hebben wij als wij hun zagen gevraagd hoe het ging en hun nog een keer een kaartje gestuurd enzo. Dus lijkt het mij dat wij genoeg gedaan hadden. En tja eerlijk is eerlijk wij zijn blij dat ze zwanger zijn maar ik sta nou ook weer niet te juigen alleen snapt niemand dat blijkbaar. Nu heb ik hen een hele nette brief geschreven hoe wij ons voelen en denken en wat wij graag zouden willen hoe zij met ons om moeten gaan.
Wat vinden jullie? Heb ik dit goed aangepakt en wat zouden we eventueel nog meer kunnen doen?
Groetjes Ester
Ik moet weer even van mij afschrijven! Want ik wordt weer eens gek van mijn schoonfamilie! Mijn schoonzus is zwanger van de broer van mijn man en die krijgen hun kindje in december. Nu hebben zij echt nooit in ons geinteresseerd in ons ziekenhuisleven. Daar balen wij echt heel erg van. Ze bellen echt nooit en als we ze zien dan doen ze alsog er niks aan de hand. Nu ben ik in augustus geopereerd en heb aar een lange nasleep van gekregen. En dat weten zij gewoon maar toch nooit een kaartje sturen of bellen mail noem maar op. Ze gaan wel de hele familie langs om hun echo foto's te laten zien behalve ons! en zo kan ik nog wel even door gaan.
Vandaag waren mijn schoonouders op bezoek en heb ik aan hen gevraagd of zij wel eens iets over ons vertellen ofzo. Nu zeiden zei dat zij het er wel moeilijk mee hadden. Maar zij hadden zoiets dat moeten jullie zelf oplossen. Logisch lijkt mij ook. Maar zijzeiden dat wij nooit tegen hun gezegd hadden en nooit in hun wangerschap geinterresseerd waren enzo! Leuk gesprek werd het toen! Nu hebben wij als wij hun zagen gevraagd hoe het ging en hun nog een keer een kaartje gestuurd enzo. Dus lijkt het mij dat wij genoeg gedaan hadden. En tja eerlijk is eerlijk wij zijn blij dat ze zwanger zijn maar ik sta nou ook weer niet te juigen alleen snapt niemand dat blijkbaar. Nu heb ik hen een hele nette brief geschreven hoe wij ons voelen en denken en wat wij graag zouden willen hoe zij met ons om moeten gaan.
Wat vinden jullie? Heb ik dit goed aangepakt en wat zouden we eventueel nog meer kunnen doen?
Groetjes Ester