wat een klotedagen

P

peetje1981

Eerst is ons moppie goed ziek geweest flinke keelontsteking. Maar moet eerlijk zeggen ze heeft zich kranig gehouden. Onze kat is 13 en plast al maanden in huis. Vandaag maar naar de dierenarts geweest omdat het lastig is hem in een reismand te krijgen. Eindelijk is het mijn man vandaag gelukt. Te horen gekregen dat 1 nier niet goed werkt en meneer heeft blaasontsteking. Hier meteen medicijnen voor gekregen en ze gaan zijn bloed verder onderzoeken. Ikzelf met 40 koorts vanaf gisteravond in bed gelegen en wonder boven wonder voelde ik me vanmiddag ineens stukken beter. Ik meende zelf dat mijn bekkenklachten normaal waren en moest gisteren naar het uwv. Daar gekeurd door een arts. Volgens haar is het een wonder dat ik nog rondloop alles is naar de knoppen volgens haar en als ik er niks aan ga doen met intensieve therapie gaat dit niet meer over. Wat mij hieraan dwars zit is dat ik dit meerdere keren heb aangegeven bij mijn huisarts maar volgens hem is dit normaal na zo'n heftige zwangerschap en bevalling. Ik belde hem dus gisteren best kwaad hierover op doet ie heel laconiek. Hij deed zelfs moeilijk over het schrijven van een verwijsbrief. Wat een arrogante klojo. De therapie die ik moet gaan volgen is 3 dagdelen per week en daar komt ook nog eens een psycholoog bij kijken. Dat vind ik niet eens erg merk ik. Denk dat het voor mij goed is ben erg boos over alles en voel me niet echt serieus genomen. Nu het leuke nieuws: Emi doet het echt super goed. Ze is erg vrolijk en schaterlacht super veel moet bekennen dat ze dit alleen nog doet bij mijn man mij lukt het helaas nog niet. Ze is flink bezig met omrollen en lukt nog niet elke keer. Dit resulteert dan in een hard krijsende dame. Maar ondanks alles genieten we volop van ons vrolijk moppie. Heerlijk zo'n brabbelende dame in huis
 
Pfff wat een gedoe allemaal zeg. De kleine, de kat en nou jij ook nog. En wat super vervelend dat je arts zo moeilijk doet. Was dat laatst niet ook al met Emi?! Kun je niet beter een andere HA gaan zoeken?
Succes met je therapie enzo! Misschien wel goed ook om even met de psych te babbelen. Tis allemaal niet nix meid.
Heerlijk he, die ontwikkeling van die kleintjes. Rollen en schaterlachen begint hier ook steeds meer in trek te komen. En dan vooral klagen als ze niet verder kan rollen. Of klagen dat ze op haar rug ligt en op haar buik wilt liggen en eenmaal op buik klagen dat ze toch weer op rug wil liggen. Ik had het er maar druk mee gisteren! ;)
Succes ermee, maak je niet te druk en denk om jezelf!
 
Jeetje wat een gedoe, gelukkig weet de UWV arts wel waar ze het over heeft. Waarom stap je niet over naar een andere arts? Je moet je er wel goed bij voelen.

Hier gaat het rollen al zo makkelijk, eigenlijk te makkelijk, kan elke minuut weer naar hem toe lopen om hem weer terug te draaien. Ligt tie weer op z'n buik kan hij niks en gaat ie huilen. Rollen, leuk dat hij het kan maar zeer onhandig als je met iets anders bezig bent.

Hier geen schaterlach, alleen maar mond open zonder geluid te maken.
 
Waarom kunnen sommige artsen je nou gewoon niet serieus nemen! Snap dat echt niet hoor.

Ben je klaar met zwanger zijn en bevallen en kan je weer gaan revalideren voor je bekken.
Kan begrijpen dat er woede in je zit. Sluit me ook aan bij de andere dames, lekker een andere huisarts zoeken. In deze is het vertrouwen weg!

Rustig aan doen he!!!

Liefs
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan