wat een rot gevoel!

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hey meiden,
van een maart-mama naar   geen mama... Dat is wel zo'n raar gevoel! ik voel me nog steeds zwanger, maar na de echo gisteren was het overduidelijk dat er geen kleintje meer in mijn buik leeft.. Het enige wat er nog is is een leeg vruchtzakje.. Nou maar afwachten wanneer het afkomt!.. Ik heb 30-7 weer een afspraak voor een echo en dan zullen we zien hoe het eruit ziet... Ik ben zooo benieuwd!
Het vruchtzakje was al ruim de helft kleiner als 2 weken geleden.. 2 weken geleden klopte er nog een hartje, achteraf bleek het een zwak hartje te zijn geweest.. Maar dat hadden ze me niet verteld!
Heb er wel rekening mee gehouden dat het zo ging lopen.. Er waren van die kleine aanwijzingen.. Maar toch komt het hard aan.. Je hoopt zo dat het anders gaat..
Goed dit was mijn eerste zwangerschap en  1 op de 10 vrouwen schijnt een miskraam te gaan krijgen, maar ja..
Natuurlijk proberen we weer snel zwanger te worden.. Tenminste ik moet nu eerst afwachten tot het zakje af gaat komen. Als dit op de 30e nog niet is gebeurd, dan ga ik voor een curretage.. Heb geen idee wat ik me daarvan moet voorstellen..
Zie zo tegen het afkomen van het vruchtzakje op, dat kan ik niet uitleggen.. Maar ik weet dat jullie me zullen begrijpen! Had zo graag gewild dat het anders was gegaan!
Heel mn volwassen leven hoop ik al dat een zwangerschap voor mij is weggelegd en dan eindigd het zo!.. heel erg klote!!

Nou ik heb mn ei even kunnen wegleggen hier..
Bedankt voor het lezen en daarmee luisteren..

Liefs Debby

MK 7 wkn



 
He Debby,

Vervelend meid, dat je een mk gehad hebt. Veel sterkte gewenst met het verwerken ervan.

Hoop dat mijn ervaringen je een beetje kunnen helpen met het beantwoorden van je vragen. Heb net zelf de 3e mk gehad (momenteel nog bloedingen, donderdag echo om te kijken of alles weg is), wij hebben helaas nog nooit een echo met een hartje erop gezien, is steeds al erg vroeg (tussen 4.4w en 6.4w mis gegaan). (Wij behoren helaas dan toch steeds bij die 10% die mis gaat)

Voor wat betreft een curettage kan ik je het volgende vertellen: het valt allemaal reuze mee. Bij mijn vorige mk kwam het vruchtje er niet vanzelf uit en heb dus curettage gehad. De ingreep zelf duurt maar 10 minuten, dus je bent ook niet zo lang onder narcose. Na een paar uurtjes mocht ik alweer naar huis. En gelukkig nergens meer last van gehad, geen buikpijn en geen bloedingen. Het fijne ervan is, dat je niet in spanning zit over wanneer het eruit komt (ik was bang dat dat net zou gebeuren als ik ergens ver van een toilet was of bij vreemde mensen, in de winkel of zoiets). Je weet dat je er na de curettage tenminste vanaf bent. En op kunt naar de volgende ronde. Merkte zelf dat toen het weg was, het verwerken ook pas echt begon.

Veel sterkte en als je nog vragen hebt of je gevoelens kwijt wil, schrijf ze hier maar neer. Er zijn behoorlijk veel dames die hetzelfde meegemaakt hebben. We zijn er voor elkaar!

liefs,
Dion
 
Hey Debby,
Ik ken je van het maart 2008 moeders forum. Ik vind het zo rot voor je!
Zeker ook omdat ik hetzelfde heb meegemaakt afgelopen september. Ook een mk bij 7 weken.
Ik had er eigenlijk nauwelijks rekening mee gehouden dat het mis kon gaan, onze droom spatte als een zeepbel uitelkaar.
Ik ben vrij snel gecurreteerd en dat viel erg mee. Je merkt er weinig van en daarna had ik nauwelijks pijn, maar het verdriet was wel moeilijk.
Ik ben nu ong. 6 weken en volgende week hebben wij onze eerste echo, ik ben zooo zenuwachtig, precies die tijd dat het vorige keer misging..
Je schrijf dat je al wel wat tekenen had dat het niet goed zat, welke dan?

Wij hebben na de curretage 9 maanden moeten wachten voor ik weer zwanger werd, ik hoop dat het bij jullie sneller mag gaan.
Ik wens je veel sterkte

liefs Toetje
 
Hoi Debby,
Wat een naar bericht! Het is zo rot om zulk nieuws te krijgen. Ik hoop vor je dat het vruchtzakje snel los komt zodat je niet al te lang daarop hoeft te wachten. Veel sterkte hoor!
Groetjes Tara
 
Hey toetje,
Nou als ik eerlijk moet zijn zijn het van die gevoelsdingetjes geweest.. mn darmen die ineens weer gewoon normaal werkten, mn borsten die langzaam aan toch slonken.. Gevoel dat anders was, en daardoor had ik al een beetje rekening gehouden met een eventuele miskraam.. Daar hoop je natuurlijk niet op, maar toch mocht het niet zo zijn..
Ik probeer me te richten op de  toekomst en  op dat het niet goed was en dat het dan maar goed is dat het afkomt.. maar toch he!?
Bah het geeft zo'n rot gevoel!

'Hopelijk mogen wij snel weer van een nieuwe zwangerschap genieten.. hou gewoon maar rekening met ruim een half jaar.. dan kan het niet tegen vallen!
ik was nu in de eerste ronde al zwanger..

Liefs Debby
 
hey meiden,
vandaag gaat het gelukkig alweer een stuk beter! we hebben vandaag lekker een dagje antwerpen gehad! Onze trouwringen gekocht... want dat is een mooie dag om naar uit te kijken!
Das een mooie afleiding! Heb nog steeds geen krampen of bloed gevloeid.. Hopelijk hoef ik niet l ang meer te wachten

xx
 
Dag Debby,

Ik vind het echt ontzettend rot voor je dat je dit hebt moeten meemaken. Helaas heb ik 3 vroege miskramen gehad voor de geboorte van mijn eerste.
Twee keer is het vanzelf gekomen en één keer ben ik gecurreteerd. Alhoewel de curretage probleemloos is verlopen, geef ik toch de voorkeur aan de natuurlijke manier van afstoten.

Je lichaam maakt zichzelf dan helemaal schoon en de dag dat het vloeien begon (bij mij 'viel' het er nooit zomaar uit) bleef ik thuis.
De eerste keer duurde het meer dan een week voordat de vrucht eruit kwam en de tweede keer was het al na twee dagen eruit.

Het vruchtje zit verankerd in jouw baarmoederwand en na afname van de hormonen, gaat je baarmoeder vanzelf afstoten. Dit gaat gepaard met krampen die lijken op weeen. Ze nemen toe en dan weer af, net zolang tot het lichaam het los heeft.

Bij mij was dat toen ik een dag ineens geen krampen meer had en ook bijna geen bloed. Ik stond toen te koken en ineens leek het of ik in mijn broek plaste. Ik snel naar de wc en toen kwam het er uit.

Ik was alleen maar opgelucht dat het voorbij was. De tijd tussen het weten dat het mis is en dat het vloeien begint, is nog wat onwerkelijk, maar als je begint te vloeien en dan thuis blijft, neem je echt de tijd om je te realiseren wat er staat te gebeuren.
Ik kon het na het afstoten van de vrucht dan ook goed verwerken.

Bij de curretage vond ik dat juist niet prettig, ik werd echt in het ziekenhuis wakker en dacht gelijk: o nu is het echt over. Geestelijk vond ik dat dus moeilijker te verwerken.

Het grootste voordeel is ook nog dat je na een natuurlijke afstoting, sneller weer zwanger mag worden.

Ik wens je heel veel sterkte en succes met alles en vooral ook een leuke voorbereiding op jullie trouwdag!

De enigste troost die ik je kan geven is: houd hoop en bedenk vooral dat je wel zwanger kunt raken, dat is al in ieder geval een stap in de goede richting. Dat voelt nu misschien nog even niet zo, maar daar begint het mee en voor sommige mensen is dat zelfs niet weggelegd.
Geloof ook in de natuur, het komt vast een keer goed! Je hebt genoeg voorgangsters met een miskraam verleden die nu prachtige kinderen hebben! Ik ben er één van (wij hebben op dit gebied nu eenmaal ook iets meer pech dan een ander).

Sterkte !

gr mama van MD
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan