Sophie heeft twee lievelingspopjes waar ze altijd mee knuffelt en slaapt. Die popjes zijn echt van haar en daar mag niemand aankomen (behalve papa en mama). Floris heeft dat nu al dondersgoed in de gaten en pakt één van de popjes als ze maar even ergens onbewaakt liggen. Hij grist ze weg en rent dan heel hard lachend weg. Sophie gaat er natuurlijk jammerend achterna en dat vindt hij geweldig.
Laatst zat Sophie aan tafel en lag het popje op de bank. Hij pakte het popje, liep ermee naar Sophie, liet zien dat hij het popje had en liep toen lachend heel hard weg.
Hij weet nu al precies waar hij Sophie het beste mee kan pesten. Hoewel het niet leuk is voor Sophie, moet ik er eigenlijk om lachen en sta verbaast over dat zo'n klein jochie dit nu al bedenkt.
Hebben jullie kinderen nu ook al van die streken??
Laatst zat Sophie aan tafel en lag het popje op de bank. Hij pakte het popje, liep ermee naar Sophie, liet zien dat hij het popje had en liep toen lachend heel hard weg.
Hij weet nu al precies waar hij Sophie het beste mee kan pesten. Hoewel het niet leuk is voor Sophie, moet ik er eigenlijk om lachen en sta verbaast over dat zo'n klein jochie dit nu al bedenkt.
Hebben jullie kinderen nu ook al van die streken??