A
Anoniem
Guest
Op zich een supergezellig weekend eigenlijk, lekker weer, blije kindjes en leuke activiteiten. Maar ik ben me echt twee keer helemaal rot geschrokken.... Sophie is van de trap gevallen en Gijs heeft zich verbrand (ja echt waar)
Zaterdagmiddag hadden we een housewarming van vrienden in Zeist. Supergezellig, mooi huis, leuk feestje, overal kinderen. Onze ondernemende tante straalde van oor tot oor en was volop op ontdekkingsreis (met papa of mama in haar kielzog, want geen traphekje, veel deuren, mooie tafellakens tot op de grond etc etc). En toch is ze ergens een moment aan de aandacht ontsnapt.......... een stuk de trap opgeklommen én er weer vanaf gekukeld (echt, langer dan een halve minuut duurde het niet): bloedneus, neus en voorhoofd geschaafd en heel erg geschrokken. Achteraf viel het gelukkig mee.
Zondag een verjaardagsfeestje in de straat, erg gezellig, ons buurjongetje werd 4 jaar. We hebben daar gegeten, kinderen in de pyama gestoken en we stonden op het punt om naar huis te gaan (half 8). Mijn man heeft Gijs op de arm en loopt langs de terrasverwarmer, en Gijs legt zo zijn handje ertegen aan.................... Wat een drama! Drie vingers dik verbrand, vette blaren erop na een tijdje en hij had éch pijn. Huisartsenpost gebeld en we moesten toch langs komen (maar ze zitten in Tiel en dat is ruim 20 minuten rijden). Gelukkig is onze overbuurman huisarts en die heeft een recept uitgeschreven. Wachten weer tot de apotheek open was (21.00 uur) en maar koelen... Toen alles ingesmeerd en verbonden en om 22.00 uur lag het mannetje dan eindelijk in bed, doodmoe..... Hij heeft goed geslapen, maar de emoties zatten bij mij echt megahoog. Eerst huilen en toen bijna de hele nacht niet slapen, ik vond het echt zó erg................
Een ongelukje zit echtecht in een klein hoekje. Gelukkig is het nu weer goed afgelopen, maar ik vond het wel wat veel voor 1 weekend..... En wij zijn écht wel oplettende ouders, al zag dat er vanochtend niet zo uit toen we bij het kdv binnenkwamen haha.
Groetjes
Susan
Zaterdagmiddag hadden we een housewarming van vrienden in Zeist. Supergezellig, mooi huis, leuk feestje, overal kinderen. Onze ondernemende tante straalde van oor tot oor en was volop op ontdekkingsreis (met papa of mama in haar kielzog, want geen traphekje, veel deuren, mooie tafellakens tot op de grond etc etc). En toch is ze ergens een moment aan de aandacht ontsnapt.......... een stuk de trap opgeklommen én er weer vanaf gekukeld (echt, langer dan een halve minuut duurde het niet): bloedneus, neus en voorhoofd geschaafd en heel erg geschrokken. Achteraf viel het gelukkig mee.
Zondag een verjaardagsfeestje in de straat, erg gezellig, ons buurjongetje werd 4 jaar. We hebben daar gegeten, kinderen in de pyama gestoken en we stonden op het punt om naar huis te gaan (half 8). Mijn man heeft Gijs op de arm en loopt langs de terrasverwarmer, en Gijs legt zo zijn handje ertegen aan.................... Wat een drama! Drie vingers dik verbrand, vette blaren erop na een tijdje en hij had éch pijn. Huisartsenpost gebeld en we moesten toch langs komen (maar ze zitten in Tiel en dat is ruim 20 minuten rijden). Gelukkig is onze overbuurman huisarts en die heeft een recept uitgeschreven. Wachten weer tot de apotheek open was (21.00 uur) en maar koelen... Toen alles ingesmeerd en verbonden en om 22.00 uur lag het mannetje dan eindelijk in bed, doodmoe..... Hij heeft goed geslapen, maar de emoties zatten bij mij echt megahoog. Eerst huilen en toen bijna de hele nacht niet slapen, ik vond het echt zó erg................
Een ongelukje zit echtecht in een klein hoekje. Gelukkig is het nu weer goed afgelopen, maar ik vond het wel wat veel voor 1 weekend..... En wij zijn écht wel oplettende ouders, al zag dat er vanochtend niet zo uit toen we bij het kdv binnenkwamen haha.
Groetjes
Susan