wat gaat t hard he

[Anoniem]

nou de titel zegt t al; wat gaat t hard he

Van zo'n klein wezentje dat het was, kan jayden nu al zoveel!
Hij kon zich al een tijdje optrekken aan de box, maar dan bleef hij niet heel lang staan, nu ging ik wat pakken in een andere kamer en ik kom terug en meneertje staat vrolijk te lachen naar me! En hij was zelf trots! Echt heel mooi om te zien.
En net leg ik hem in zn bedje en ik ga altijd na 5 minuutjes even kijken, en nu ligt ie op zn zij te slapen! Dat doet ie nooit! Hij word al echt groter en al echt een kindje! Hebben jullie dat gevoel ook zo erg? Super mooi allemaal al die ontwikkelingen maar het gaat wel heel snel hoor, nog 2 maandjes en hij is 1!!!

xxxjes

 

[Anoniem]

Hoi,

Ik begrijp zooooooo goed wat je bedoeld.
Bas is mijn tweede (en hoogst waarschijnlijk mijn laatste) kindje. Ik dacht altijd, ik ga het dit keer allemaal héél bewust meemaken, want ik wil niks vergeten. Maar ineens is ook Bas al ruim negen maanden. Hij is zo snel, hij kruipt de kamer door, loopt langs de box, bank of tafel. Zwaait sinds een tijdje en roept dan 'DaDa'.
Waar is mijn kleine mannetje gebleven? En al die momenten die ik nooit wilde vergeten?
Aan de andere kant is dit ook wel genieten hoor.
Niet meer steeds afvragen of je hebt wel goed doet. Heeft hij honger, is hij moe, wat wil hij nou????? Je weet in inmiddels gewoon een beetje hoe ze in elkaar steken. En je krijgt nu zo veel meer terug. Die stralende lach, die ondeugende blikken en dat onverstaanbare gebrabbel.

Nooit geweten dat er zoveel liefde in me zat......

Groetjes, Karin