hallo,
wat ontzettend verdrietig dat je zwangerschap niet goed loopt en dat het vruchtje gestopt is met groeien. Moeilijk, ik weet wat je doormaakt, helaas heb ik twee miskramen gehad.
Mijn 1e miskraam had ik al bij 5,5 week en die kwam spontaan op gang. De 2e miskraam bleek een leeg vruchtzakje te zijn. Deze is niet spontaan losgekomen. Tussen de 'ontdekkingsecho' en de daarop volgende echo, zaten 4 weken, omdat we op vakantie gegaan zijn. Omdat het in die tussentijd niet losgekomen is, kreeg ik een curretage.
Dit ging bij mij als volgt:
Na de daaropvolgende echo (dus die na 4 weken) werd ik gelijk doorverwezen naar de anesthesist, om vast te stellen op welke wijze ik verdoofd zou worden. Volgens mij heb ik niet te horen gekregen wat er besloten was, maar ben ik gewoon van een narcose uitgegaan.
Ik moest voor een dagopname naar het ziekenhuis. Ik moest er om 8.30 uur zijn. Na een intake gesprek, kreeg ik een bed toegewezen. Er lagen nog 2 meiden bij mij op de zaal die ook voor een curretage kwamen. Ik was als laatste aan de beurt en werd geloof ik rond 11.15 uur naar de operatiekamer gereden. Zo'n 30 minuten daarvoor kreeg ik van de zuster 2 paracetamolletjes en een suf maak tabletje die ik in moest nemen. Daarna moest ik een operatiehemd aantrekken. Toen het tijd was, werd ik met bed en al naar de operatiekamer gereden. Daar moest ik overstappen op een hard bed. Ik kreeg in de uitslaapkamer mijn infuus en er werden plakkers op mijn borst geplakt, om mijn hartslag in de gaten te houden. Toen kreeg ik een kapje met zuurstof en waarschijnlijk iets verdovends voor mijn mond. Ik was in 1 klap weg. Dat vond ik niet eng.
Toen ik wakker werd gemaakt, baalde ik wel, omdat ik zo lekker sliep. Ik lag weer in het bed waar ik als 1e op gelegen had. Als je weer genoeg 'bij' bent, wordt je terug naar de afdeling gereden. Daar moest ik blijven tot ik geplast en gegeten had en toen mocht ik naar huis.
Na de curretage moest ik 2 weken rustig aan doen. Ik heb lang nagebloed, maar dit is bij ieder verschillend. Echt pijn heb ik er niet van gehad.
Hopenlijk is dit duidelijk voor je. Het is heel vervelend dat dit gebeuren moet, maar feitelijk is het een kleine ingreep.
Bij het topic, we gaan er voor part 1, schrijven veel meiden die een mk/curretage hebben ondergaan. Misschien kan je daar ook eens kijken als je eraan toe bent. je bent van harte welkom om mee te schrijven.
Sterkte met het verwerken van je verlies, het is niet niks!
groetjes
Patricia