hoi hoi iedereen
afgelopen vrijdag kwam ik al helemaal down op me werk, voelde me niet happy en had geen zin om te werken.. lees ik oppeens een briefje van mijn collega waar dingen op stonden die ik niet goed doe en .....
opeens kwamen de tranen en het gesnik kwam van heel diep....
ik kon allen maar zeggen dat ik me helemaal niet happy voelde en het niet meer wist. voelde me gewoon erg ongelukkig..
ik ben dan ook iemand die erg emotioneel is en voel me de laatste tijd soms down..
( laatste half jaar met periodes ) maar vaak is dat als ik weer moet werken..
ik heb best leuk werk.. verstandelijk gehadicapten.. maar kan het soms allemaal niet bolwerken.. zie zoveel dingen die gedaan moeten worden en dan heb ik ook nog vaste taken erbij die gedaan moeten worden (zorgplannen schrijven , roorsten., financien bijhouden)
vind het moeilijk om prioriteiten te stellen en andere dingen te laten liggen en me dus alleen maar te concentreren op een ding.. dan heb ik het idee dat ik de rest heb laten verslonzen.....
thuis voel ik me eigenlijk wel happy en prettig, maar als ik zoals nu weer naar me werk ga dan voel ik me in een keer erg down en komen de tranen.. ik heb dan ook het idee dat die miskraam even de druppel is .. en dat het op bepaalde momenten even niet zo lekker gaat.. Maar thuis zitten is ook niet de oplossing.. ik wil niet in de ziektewet.. want asl ik weer even ben dan is het best wel leuk op mijn werk..
toen ik donderdags ook hoorde dat mijn buurvrouw weer zwanger was begon het met me weer wat downer te voelen.. en dan moet je weer werken , met de gedachte dat ik best weer veel moet doen, gelijk na de vakantie en dan lees je ook nog eens dingen die je niet goed doet... dan voel je je heel klein en unhappy..
de tranen kwamen dan ook echt uit mijn tenen.. Mijn collega liet me eerst praten en zei dat ik er ook niets aan doe.. als je het gevoel heb dat je niet happy ben dan moet je er wat aan gaan doen..
maar dat weet ik dus niet, hoe kan je dat gevoel nou weg nemen.........makkelijker gezegd dan gedaan.
ik zoek genoeg afleiding ben gelukig met mijn vriend en woon in een leuk huis...
maar dat gevoel heb ik af en toe al jaren... dus ja het zou wel bij me horen
ze ging vervolgens verder over de dingen waar ze tegen aan liep en zei vervolgens dat ze het van me overneemt.. zomaar zonder overleg... want ze liep tegen beplaade dingen aan en wilde het anders gaan doen... goh hoe kan je iemand nog meer krenken en een mislukkeling laten voelen.. (had er dan even over gepraat en met me overlegd dan voelde het minder erg........)
ik ben daarna gewoon op mijn werk gebleven . ik werk alleen en het ging heel goed.. , bewoners hebben niets gemerkt. moest tot de volgend dag 10.30..
daarna thuis heb ik een brief geschreven met de punten die zij niet goed vond gaan en dan mijn uitleg erbij gegeven en hoe ik het zag.. ik vind namelijk dat het erg overtrokken is en dat ik best wel steken heb laten vallen en foutjes heb gemaakt maar niet zo extreem..
ik heb uitgelegd hoe het nu op mij overkomt.om zonder overleg een taak van mij over te nemen..
die collega is er nu en zou nu de brief wel gelezen hebben ..... vind het best wel eng hoe ze zal reageren.......en als de telefoon gaat en ik zie dat zij het is, weet ik niet of ik hem ga oppakken.... vind het heel spannend...
voor de rest gaat het nu wel . Heb gisteren ook weer gewerkt (5 uur langer dan gepland.), maar door ziekte ben ik langer gebleven en dat was prima...
ach ja de ene moment voel ik me happy en het andere momnt voel ik me wat minder..
ga eens kijken op een site met vacatures wie weet zie ik iest leuks...
en in mijn functioneringgesprek 29 september ga ik het hebben over de druk die ik ervaar op mijn werk en dat ik zo moeilijk prioriteietn kan stellen...wie weet helpt het...
voor de rest heb ik er met niemand nog over gepraat van de andere collega of mijn hoofd van de afdeling......geen zin in..
sorry voor het lange en wellicht warrig verhaal maar het lucht me wel op.en ik heb het idee dat ik hier alles kan zeggen en ik vind het wel fijn dat niemand echt weet wie ik ben en dan praat zoveel makkelijker...
liefs tobi.
afgelopen vrijdag kwam ik al helemaal down op me werk, voelde me niet happy en had geen zin om te werken.. lees ik oppeens een briefje van mijn collega waar dingen op stonden die ik niet goed doe en .....
opeens kwamen de tranen en het gesnik kwam van heel diep....
ik kon allen maar zeggen dat ik me helemaal niet happy voelde en het niet meer wist. voelde me gewoon erg ongelukkig..
ik ben dan ook iemand die erg emotioneel is en voel me de laatste tijd soms down..
( laatste half jaar met periodes ) maar vaak is dat als ik weer moet werken..
ik heb best leuk werk.. verstandelijk gehadicapten.. maar kan het soms allemaal niet bolwerken.. zie zoveel dingen die gedaan moeten worden en dan heb ik ook nog vaste taken erbij die gedaan moeten worden (zorgplannen schrijven , roorsten., financien bijhouden)
vind het moeilijk om prioriteiten te stellen en andere dingen te laten liggen en me dus alleen maar te concentreren op een ding.. dan heb ik het idee dat ik de rest heb laten verslonzen.....
thuis voel ik me eigenlijk wel happy en prettig, maar als ik zoals nu weer naar me werk ga dan voel ik me in een keer erg down en komen de tranen.. ik heb dan ook het idee dat die miskraam even de druppel is .. en dat het op bepaalde momenten even niet zo lekker gaat.. Maar thuis zitten is ook niet de oplossing.. ik wil niet in de ziektewet.. want asl ik weer even ben dan is het best wel leuk op mijn werk..
toen ik donderdags ook hoorde dat mijn buurvrouw weer zwanger was begon het met me weer wat downer te voelen.. en dan moet je weer werken , met de gedachte dat ik best weer veel moet doen, gelijk na de vakantie en dan lees je ook nog eens dingen die je niet goed doet... dan voel je je heel klein en unhappy..
de tranen kwamen dan ook echt uit mijn tenen.. Mijn collega liet me eerst praten en zei dat ik er ook niets aan doe.. als je het gevoel heb dat je niet happy ben dan moet je er wat aan gaan doen..
maar dat weet ik dus niet, hoe kan je dat gevoel nou weg nemen.........makkelijker gezegd dan gedaan.
ik zoek genoeg afleiding ben gelukig met mijn vriend en woon in een leuk huis...
maar dat gevoel heb ik af en toe al jaren... dus ja het zou wel bij me horen
ze ging vervolgens verder over de dingen waar ze tegen aan liep en zei vervolgens dat ze het van me overneemt.. zomaar zonder overleg... want ze liep tegen beplaade dingen aan en wilde het anders gaan doen... goh hoe kan je iemand nog meer krenken en een mislukkeling laten voelen.. (had er dan even over gepraat en met me overlegd dan voelde het minder erg........)
ik ben daarna gewoon op mijn werk gebleven . ik werk alleen en het ging heel goed.. , bewoners hebben niets gemerkt. moest tot de volgend dag 10.30..
daarna thuis heb ik een brief geschreven met de punten die zij niet goed vond gaan en dan mijn uitleg erbij gegeven en hoe ik het zag.. ik vind namelijk dat het erg overtrokken is en dat ik best wel steken heb laten vallen en foutjes heb gemaakt maar niet zo extreem..
ik heb uitgelegd hoe het nu op mij overkomt.om zonder overleg een taak van mij over te nemen..
die collega is er nu en zou nu de brief wel gelezen hebben ..... vind het best wel eng hoe ze zal reageren.......en als de telefoon gaat en ik zie dat zij het is, weet ik niet of ik hem ga oppakken.... vind het heel spannend...
voor de rest gaat het nu wel . Heb gisteren ook weer gewerkt (5 uur langer dan gepland.), maar door ziekte ben ik langer gebleven en dat was prima...
ach ja de ene moment voel ik me happy en het andere momnt voel ik me wat minder..
ga eens kijken op een site met vacatures wie weet zie ik iest leuks...
en in mijn functioneringgesprek 29 september ga ik het hebben over de druk die ik ervaar op mijn werk en dat ik zo moeilijk prioriteietn kan stellen...wie weet helpt het...
voor de rest heb ik er met niemand nog over gepraat van de andere collega of mijn hoofd van de afdeling......geen zin in..
sorry voor het lange en wellicht warrig verhaal maar het lucht me wel op.en ik heb het idee dat ik hier alles kan zeggen en ik vind het wel fijn dat niemand echt weet wie ik ben en dan praat zoveel makkelijker...
liefs tobi.