Ik ben 2 jaar terug 'gewoon' bevallen, thuis en zonder complicaties.
2 Weken terug een keizersnee gehad omdat mijn dochter in stuit lag.
De keizersnee is me flink tegen gevallen. De keizersnee zelf is me iets te romantisch voorgesteld, de verdoving van de ruggenprik zat erg hoog en daardoor was ik tijdens de keizersnee behoorlijk van de wereld. Ik was ook extreem misselijk en ze moesten wel 5x iets inspuiten tegen de misselijkheid. Mijn dochter werd gelijk op mn borst gelegd na de geboorte, maar ik was zó misselijk en beroerd dat ik genoeg aan mezelf had en mijn dochter er niet bij kon hebben.
Daarna naar de uitslaapkamer, daar een uur gelegen en voordat ik mn dochter dus écht kreeg te zien en mocht vasthouden was het 2 uur later.
Ik heb 2 dagen in het ziekenhuis gelegen, dit is het minimale. Genoeg vrouwen liggen er 3-4 dagen. In die 2 dagen heb ik veel pijn gehad. Is me echt tegen gevallen hoeveel pijn het zou doen. Ik kon mijn dochter die eerste 2 dagen niet zelf uit haar wiegje pakken enzo. Was erg blij dat mijn man ook 2 nachten in het ziekenhuis kon blijven!
De eerste week thuis ook nog veel pijn gehad. Pas na 6 dagen kon ik weer een beetje rechtop staan en na 9 dagen kon ik de dag door zonder pijnstillers.
Nu is het 13 dagen geleden, ondertussen kan ik weer veel. Maar nog steeds niet verder lopen dan het einde van de straat zonder pijn. En nu vooral oppassen dat ik niet teveel doe, je mag écht 6 weken niet tillen/stofzuigen etc!
Vooral met nog een dreumes in huis vind ik het herstel erg zwaar. Ook al heb ik pijn, ik kan gewoon niet de hele dag op de bank zitten met mn baby. En ik vond het persoonlijk erg moeilijk om de hele eerste week in bed te liggen, de muren kwamen op me af... en ik vind het ook moeilijk om mijn man zoveel in huis te laten doen omdat ik niks mag.
Mijn eerste bevalling was een bevalling volgens het boekje, daar had ik geluk mee.. maar alsnog zou ik 100x liever gewoon bevallen dan weer een keizersnee!
Tuurlijk is het heerlijk dat je geen weeën enzo hebt, maar alle pijn komt daarna.. een gewone bevalling is 'ff' flink doorbijten en zodra je baby er is, heb je het ergste gehad. Bij een keizersnee begint de ellende dan pas...
In jouw situatie is een keizersnee misschien wel de beste optie, ik had nu ook geen keuze ivm stuitligging.. maar het is me best wel tegen gevallen! Al zal natuurlijk niet iedereen dezelfde ervaring hebben als ik

Succes!