Dag meiden,
Ik ben nu ruim anderhalf jaar bezig om zwanger te worden. Vorige week nog een HSG-onderzoek gehad en tot nu toe is alles gelukkig goed. Maar toch wil het niet lukken, er gebeurt niets. Dit weekend heb ik weer een enorme klap in mijn gezicht gekregen. Mijn zusje die een paar jaar jonger is heeft een kindje van bijna 2 jaar oud en... je voelt hem al aankomen. Ze is nu 5 weken zwanger van de tweede! Ze waren niet echt aan het timen, maar als het zou komen dan was het welkom. Natuurlijk gun ik het mijn zusje enorm, maar bij haar gaat het allemaal vanzelf. Ik ben er helemaal verdrietig van, ik voel mijn eigen verdriet nu des te meer. Ook te weten dat de komende maanden alle aandacht naar haar uitgaat. Iedereen zal haar vragen hoe het gaat en ziet haar dikke buik, etc. Ik krijg al steeds meer moeite met zwangeren en babies zien. Dichterbij dan mijn zus kan het niet komen. Ik hoop zo dat wij ook snel mogen volgen. Dat we samen zwanger mogen zijn. Het zou ook zo leuk zijn als onze kindjes met elkaar kunnen spelen. Ik wil het niet, maar ik voel dat de druk nu alleen maar groter wordt, en dat is niet goed. Wat is het toch gemeen van het leven, he. Dat de een jaren bezig is en de ander binnen no time al weer zwanger van de tweede is...en nog wel mijn eigen zus.
Fijn dat ik het even met jullie mocht delen! groetjes Poek
Ik ben nu ruim anderhalf jaar bezig om zwanger te worden. Vorige week nog een HSG-onderzoek gehad en tot nu toe is alles gelukkig goed. Maar toch wil het niet lukken, er gebeurt niets. Dit weekend heb ik weer een enorme klap in mijn gezicht gekregen. Mijn zusje die een paar jaar jonger is heeft een kindje van bijna 2 jaar oud en... je voelt hem al aankomen. Ze is nu 5 weken zwanger van de tweede! Ze waren niet echt aan het timen, maar als het zou komen dan was het welkom. Natuurlijk gun ik het mijn zusje enorm, maar bij haar gaat het allemaal vanzelf. Ik ben er helemaal verdrietig van, ik voel mijn eigen verdriet nu des te meer. Ook te weten dat de komende maanden alle aandacht naar haar uitgaat. Iedereen zal haar vragen hoe het gaat en ziet haar dikke buik, etc. Ik krijg al steeds meer moeite met zwangeren en babies zien. Dichterbij dan mijn zus kan het niet komen. Ik hoop zo dat wij ook snel mogen volgen. Dat we samen zwanger mogen zijn. Het zou ook zo leuk zijn als onze kindjes met elkaar kunnen spelen. Ik wil het niet, maar ik voel dat de druk nu alleen maar groter wordt, en dat is niet goed. Wat is het toch gemeen van het leven, he. Dat de een jaren bezig is en de ander binnen no time al weer zwanger van de tweede is...en nog wel mijn eigen zus.
Fijn dat ik het even met jullie mocht delen! groetjes Poek