wat kun je zeggen?

A

ANONYMOUS_USERNAME

Tegen goede vrienden die voor de 3e keer een miskraam moeten doormaken, terwijl ze al twee jaar bezig zijn voor de tweede? En je eigen gezonde tweede kindje al weer bijna een half jaar oud is?

Ik wil ze graag troosten of iets voor ze doen, maar ik weet geen woorden.

gr. vis78
 
Ik zou het heel prettig vinden dat iemand met kinderen tegen mij zou zeggen dat  ze voor me klaarstaan. Dat is het belangrijkste.....Dat ze altijd naar jou toe kunnen komen om te praten. Het zal altijd moeilijk zijn voor iemand die heel graag kinderen wil, iemand als vriend/vriendin die wel gewoon (makkelijker) zwanger wordt of al kinderen heeft. Ik heb ook vriendinnen die wel gewoon hun zwangerschap kunnen volmaken, terwijl mijn kindje niet meer bij ons is. Ze is nl overleden toen ik 30 weken zwanger was. Dat is altijd moeilijk, maar het gekke is.........Je bent gewoon heel blij voor de mensen waarbij het wel allemaal goed is gegaan of goed gaat. Want je wenst het je ergste vijand nog niet toe.
Dus mijn advies voor jou is: Zorg dat ze weet dat ze altijd naar je toe kan gaan als ze erover wilt praten of als ze niet lekker in haar vel zit en gewoon een schouder nodig heeft. Daarmee steun je haar volgens mij goed genoeg.

(ik zou zelf ook niet goed weten als er zoiets gebeurt bij een vriendin en bij mij wel alles goed gaat)

Ik hoop dat je er wat aan hebt.
Groetjes Simone (mama van Kyra* 29 juni 2007)
 
Hoi,

Ik sluit me helemaal aan bij simone, larten weten dat je er bent voor
ze, dat ze je schouder even kunnen gebruiken dat is wat deze mensen nu nodig hebben en soms doet het stilzwijgen van anderen het meeste pijn want al is dit kindje niet letterlijk hier voor hun waren hun drie kindjes zeer aanwezig en nog steeds.. uit ervaring weet ik dat juist het niet vragen, het niet zeggen het meest pijn doet..

veel sterkte met je vrienden,

groetjes
 
ik ben het met de anderen ook eens.

Het niets zeggen of niets vragen is erger. Ik ben altijd erg open geweest in wat wij hebben meegemaakt en ik snap soms dan niet waarom anderen het toch moeilijk vinden om er bij mij over te beginnen.
Maar goed, ik ben nu voor de 6e keer zwanger en het gaat tot nu toe allemaal goed. Ýk vind het dan heel fijn als mensen aan mij vragen hoe het gaat en juist wel meeleven.


Ook toen ik vorig jaar beviel van een kindje van iets meer dan 14 weken oud, vond ik het medeleven heel fijn.
Mijn vriendin haar zwangerschap is toen wel goed gegaan en ik heb altijd ook gezegd: deel jouw blijdschap ook met mij. Ik zou het erg vinden als jij jouw geluk niet meer met mij deelt, omdat ik pech heb op dit gebied.

Dus.....vooral blijven vragen en het onderwerp niet mijden dan kan het niet misgaan. Je voelt het vast snel genoeg aan als ze er een keer niet over willen praten.

gr mama van MD
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan