Wat moeilijk...

A

ANONYMOUS_USERNAME

hallo allemaal.
Vandaag komt mijn moeder langs..
ze woont in zwitserland en het is allemaal nog al moeilijk..
Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 5 was me zusje 3 en mijn broertje 1..
Toen heeft ze niks meer van haar laten horen totdat ik jaarte of 12 was( mijn moeder was ook een tienermoeder ze was 17 toen ze mij kreeg)
Nu heeft mijn man een maand nacht dienst en kon ze 2 x niet komen omdat wij uit eten waren bij vrienden (lekker barbeuien met dit weer!) en hij slaapt tot 1 uur..
Nu is ze dus boos en heeft ze tegen mijn vader gezecht dat ze niet achter onze kont aan wil lopen..pffff alsof wij dat wel naar haar zouden moeten doen..
ze is laatst wel op mijn zusjes verjaardag geweest 1mei.. gaf haar toen 75 euro en mijn broertje niks ( die al 5 jaar geen kadotje heeft gehad terwijl mijn zusje verleden jaar nog een nieuwe telefoon heeft gehad van 300 euro!!!...
Ik kan er niet zo goed tegen dus haar opgebeld en gezecht en marco dan nou maandag is ze dus nog aan komen kakken met 30 euro voor me broertje..
nu komt ze vanmiddag nog langs want tja is toch haar kleinkind..
en wil haar ook niet zeggen dat ze hem niet mag zien..
Snap het gewoon niet meer sinds ik zw ben geweest en natas nu heb..
hoe kan je zo je kinderen verwaarlozen..
snik..
 weet ook niet waarom ik dit heir schrijf moest het even kwijd..

gr sylvia


 
Hoi,

Wat een rot situatie. Tja ik kan je geen raad geven. Ik kan alleen zeggen dat ik het echt heel vervelend voor je vind. Laat je niet kisten en probeer boven deze situatie te staan ook al is dat erg moeilijk. Ze is en blijft toch je moeder.
Succes.
Groetjes Linda en Femke
 
Hallo!

Jeetje wat vervelend zeg! Zeker nu je zelf net moeder bent, is het confronterend en verdrietig. Ik begrijp ook niet hoe iemand zijn eigen kind kan verwaarlozen.. Maar zie het zo: je weet uit ervaring precies wat je je eigen kind wel en vooral niet wilt meegeven. En dat jij er als moeder wél voor hem wilt zijn! Hopelijk beseft je moeder dat het ook anders kan en verandert het nog. En zo niet: probeer te genieten van de momenten die wel nog leuk zijn met je moeder, maar denk vooral aan je eigen gezinnetje en maak daar iets moois van!!

Groetjes,
Dionne

 
Ja, dat is een rotsituatie!
Echt adviezen geven, kan ik niet. Je weet zelf hoop ik wel wat het beste is. Het lijkt me belangrijk om je eigen grens in de gaten te houden.
Ik ben zelf juist mee rwaardering voor mijn ouders gaan krijgen sinds ik Loek heb. Ben jarenlang boos geweest op mijn moeder omdat ze in mijn ogen fouten had gemaakt. Had ze ook, maar nu weet ik dat ze stinkend haar best heeft gedaan en zielsveel van ons houdt op haar manier. Wat soms een beetje vreemde manier kan zijn...
Een vriendin was gisteren bij mij en dacht vorige maand dat ze van een 1nightstand zwanger was (bleek van niet). Ze vertelde dat ze het weg had laten halen als het wel zo was, want... ze wilde in haar huis blijven wonen en kon dan geen kind betalen. Nou, buiten dat ik respect kan opbrengen voor haar en ze haar eigen keuzes mag maken: dat kan ik me nou niet meer voorstellen! Zo'n lief, mooi afhankelijk kindje weg laten halen om een luxereden... Maar ja iedereen heeft recht op eigen keuzes!

He, heel veel succes met je moeder. Je komt er vast wel uit!
 
Goh meid, echt een rotsituatie lijkt me! Ik kan je ook geen adviezen geven, maar ik hoop dat vandaag alles goed gaat, en dat je er niet met een naar gevoel op terugkijkt! Succes!
groetjes van Ruth
 
Sterkte meid. Ik heb bewondering voor je dat je voor je kind gekozen hebt en er zielsveel van houdt. Wat kan je meer doen voor je kind dan dat? Natas zal later terug kunnen kijken op een kindertijd met ouders die van hem hielden en het beste met hem voor hadden. Haal daar je energie uit. Maar treuren om wat je zelf hebt gemist... het is goed om je verdriet een plekje te geven en logisch dat je nu met deze vragen worstelt! En erover praten en het van je afschrijven helpt ;-)
 
hoi sylvia
pijnlijk meid,dat t zo stroef loopt met je moeder.hoe moeilijk het ook is,probeer er maar niet teveel energie in te steken,bewaar dat maar voor natas.
zo hebben wij heel veel problemen met de broer van mijn man.dat wil zeggen;hij heeft een probleem.drugs,drank,dakloos en maar klagen dat hij nergens bij betrokken word.als hij voor de deur staat laat ik hem vriendelijk binnen en kan hij koffie krijgen.maar niks meer en niks minder.hopelijk vind jij ook een weg met je moeder.
hoe is het met jullie nieuwe huis eigenlijk?alles naar wens?natas een eigen plekje?
groetjes kari
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan