<p>Hallo dames,</p><p>Ik wil graag even wat van me af schrijven. Alle tips en ideeën zijn zeer welkom want ik weet niet meer wat ik nog moet. Mijn man ik (zijn in Juli 2 jaar getrouwd) hebben een super lieve en prachtige dochter van 15 maanden nu. We woonden in een dorp waar we allebei graag weg wilden. Vorig jaar konden we ons huis verkopen voor een heel goed bedrag en waren het dus binnen 2 weken kwijt. Toen hebben we grond gekocht in het dorp waar we allebei graag weer terug wilden (komen we allebei ook vandaan). We hebben een grote stacaravan met aanbouw eraan bij de bouw staan en daar wonen we in. Ruimte genoeg en helemaal prima. Toen we er eenmaal goed en wel in zaten raakte ik opnieuw zwanger (nu 22 weken). Mijn man heeft ook nog een eigen bedrijf. De kinderwens was er al vrij snel weer na onze dochter en we hoopten dat het zo mocht zijn dat er straks niet teveel leeftijd tussen hun in zit. Dit heeft zo mogen zijn. We hebben er van te voren goed over gesproken en hij heeft me beloofd om te helpen waar hij kan en zoiezo straks als ons tweede kleintje er is. Maar het tegendeel is nu in volle gang. Geen man meer thuis, onze dochter ziet ie maar weinig, alleen s'avonds met eten en met naar bed brengen voor de rest is ie alleen maar met huis bezig of aan het werk. Er moeten kamertjes gemaakt worden voor de 2 kleine ukkies dit zouden we samen doen. Met als vervolg dat ie zegt je moet wel een keer aan de bak hoor. Vind ik niet erg maar als ik thuis ben is mijn dochtertje er ook en ze slaapt s'middags dus dan kan ik zoiezo niks doen. Het is nu eenmaal niet zo dat we een boven hebben en dat ze dan niks hoort. Hij besteld een airco en daar staat ie dan, het wordt nu al bloed heet in zo'n hok. Komt altijd te laat met eten heb al 100 keer gezegd helemaal niet erg maar bel dan even, heeft ie of geen tijd voor of hij was al aan de telefoon. Werkelijk waar alles komt op mij aan, regel even dit regel even dat enz enz, zelfs de dingen met zijn familie. Hij ziet alleen maar huis huis huis! Wordt er gestoord van en de maat is vol. Maar ik dring niet tot hem door, alles wat ik zeg is niet waar of teveel of ik moet niet zeiken bla bla. We slapen ook niet veel meer samen, hij snurkt serieus alles bij elkaar waardoor ik uren wakker lig soms, daar heb ik nu ook geen behoefte aan. Wil dat liever ook niet zo, maar weet niet hoe anders.. Kortom allemaal dingen wat niet echt helpt. Ik heb echt het gevoel dat ik overal alleen voor sta, de nieuwe zwangerschap onze dochter alles! En ik ben bang dat hij niks gaat veranderen of aanpassen (ook niet als de kleine er is). Hij heeft nu al zoveel en zovaak dingen gezegd en beloofd dat ik er een sik van krijg. Ik heb geen zin meer om met hem in discussie te gaan of ruzie te maken, ik heb geen zin meer om met hem samen te zijn en geen zin meer om met hem samen te slapen of wat dan ook.. Maar de grote stap zetten durf ik ook niet. We zijn tenslotte getrouwd, zwanger, hebben zometeen 2 kids samen en zijn een huis aan het bouwen. Ik kan altijd naar mijn ouders waar ik een hele hechte band mee heb. Soms denk ik ik ga het gewoon doen en ik kijk niet meer achterom maar zo werkt het natuurlijk ook niet. Ik weet het echt niet meer.. HELP!!!</p>
Wat nu?!
- Onderwerp starter ANONYMOUS_USERNAME
- Startdatum
Hoi,
Zo te lezen ben je behoorlijk gestresst, dat is ook niet verwonderlijk in deze situatie! Het is punt is denk dat je man er alles aan doet om het huis snel af te krijgen, zodat jullie daar in kunnen voordat je eind augustus/ begin september bevalt. Als het niet lukt om hem te helpen vanwege het middagslaapje van jullie kleine, probeer dan te regelen dat ze een paar keer per week bij je (schoon)ouders slaapt of zij bij jullie een oogje in het zeil houden, zodat jij hem kan helpen. Hij staat zelf ook behoorlijk onder druk met een eigen zaak en het klussen van jullie nieuwe huis. Misschien kun je de telefoon aannemen al hij aan het klussen is om hem te ontlasten. Hij moet in jouw situatie niet te veel van je verwachten, maar dit zijn wel dingen die je kunt regelen.
Wat de situatie betreft dat je bij hem weg wilt, denk ik dat dat puur door deze situatie. Las de zondagmorgen in als qualitytime voor jullie en jullie gezin, dan komt het vast goed.
Succes!
Zo te lezen ben je behoorlijk gestresst, dat is ook niet verwonderlijk in deze situatie! Het is punt is denk dat je man er alles aan doet om het huis snel af te krijgen, zodat jullie daar in kunnen voordat je eind augustus/ begin september bevalt. Als het niet lukt om hem te helpen vanwege het middagslaapje van jullie kleine, probeer dan te regelen dat ze een paar keer per week bij je (schoon)ouders slaapt of zij bij jullie een oogje in het zeil houden, zodat jij hem kan helpen. Hij staat zelf ook behoorlijk onder druk met een eigen zaak en het klussen van jullie nieuwe huis. Misschien kun je de telefoon aannemen al hij aan het klussen is om hem te ontlasten. Hij moet in jouw situatie niet te veel van je verwachten, maar dit zijn wel dingen die je kunt regelen.
Wat de situatie betreft dat je bij hem weg wilt, denk ik dat dat puur door deze situatie. Las de zondagmorgen in als qualitytime voor jullie en jullie gezin, dan komt het vast goed.
Succes!
Hoi hoi,
Dankjewel voor je reactie, super lief. Misschien heb je idd wel gelijk maar het is al maanden zo en dat maakt het behoorlijk lastig. We komen er niet uit zo, en ik al helemaal niet meer heb ik het idee. Als hij snel is met het nieuwe huis is dat zoiezo pas volgend jaar zomer/winter niet dit jaar haha. Had ik erbij moeten zetten. Als mijn dochter thuis is werken mijn ouders/schoonouders anders was dat zeker een optie. Wat moeilijk allemaal zeg! Maar lief dat je mee denkt!
Dankjewel voor je reactie, super lief. Misschien heb je idd wel gelijk maar het is al maanden zo en dat maakt het behoorlijk lastig. We komen er niet uit zo, en ik al helemaal niet meer heb ik het idee. Als hij snel is met het nieuwe huis is dat zoiezo pas volgend jaar zomer/winter niet dit jaar haha. Had ik erbij moeten zetten. Als mijn dochter thuis is werken mijn ouders/schoonouders anders was dat zeker een optie. Wat moeilijk allemaal zeg! Maar lief dat je mee denkt!
Hoi @CinB,
ff time out, rustttt!! Ik snap echt wel jouw frustraties, maar wat cool dat jullie momenteel zoiets gaafs aan het doen zijn. Het is niet niets, verbouwen, maar het is stressvol dus hou vol!!
Bij mijn laatste 2 zwangerschappen (2 kids in een jaar, laatste was perongeluk) hebben wij ook flink verbouwd en geloof me, pas als je het resultaat ziet besef je hoeveel werk het is en hoeveel tijd en energie het kost.
Soms gaan de dingen zoals ze gaan maar ik zou nooit adviseren om tijdens een zwangerschap te gaan verbouwen, het brengt zoveel frustratie en stress met zich mee.
Wat ik heb gedaan, ik heb toen mijn man gesteund daar waar ik kon en 9 vd 10 x bracht ik de kids naar m’n ouders. Moet welheel eerlijk zeggen dat het echt vaak niet leuk was, we hadden vaak ruzie, hij haalde het bloed onder m’n nagels vandaan, echt blij dat het allemaal achter de rug is..
We laten over een maand onze tuin doen en ik zie er echt tegenop, dus ben benieuwd..
Succes de komende tijd en geef zonder boos te worden gewoon je grenzen aan; breng je kind wat vaker weg als dat kan.. nog even geduld en er hard tegen aan, straks heb je er iets moois voor terug!
ff time out, rustttt!! Ik snap echt wel jouw frustraties, maar wat cool dat jullie momenteel zoiets gaafs aan het doen zijn. Het is niet niets, verbouwen, maar het is stressvol dus hou vol!!
Bij mijn laatste 2 zwangerschappen (2 kids in een jaar, laatste was perongeluk) hebben wij ook flink verbouwd en geloof me, pas als je het resultaat ziet besef je hoeveel werk het is en hoeveel tijd en energie het kost.
Soms gaan de dingen zoals ze gaan maar ik zou nooit adviseren om tijdens een zwangerschap te gaan verbouwen, het brengt zoveel frustratie en stress met zich mee.
Wat ik heb gedaan, ik heb toen mijn man gesteund daar waar ik kon en 9 vd 10 x bracht ik de kids naar m’n ouders. Moet welheel eerlijk zeggen dat het echt vaak niet leuk was, we hadden vaak ruzie, hij haalde het bloed onder m’n nagels vandaan, echt blij dat het allemaal achter de rug is..
We laten over een maand onze tuin doen en ik zie er echt tegenop, dus ben benieuwd..
Succes de komende tijd en geef zonder boos te worden gewoon je grenzen aan; breng je kind wat vaker weg als dat kan.. nog even geduld en er hard tegen aan, straks heb je er iets moois voor terug!
Hi ,
Dankjewel voor je lieve mooie en wijze woorden. Idd, als ik dit had geweten van te voren was ik er nooit tegelijk aan begonnen. Maar het liep nu eenmaal zo, we moesten iets anders hadden we geen dak meer boven ons hoofd omdat we het huis zo snel hadden verkocht. Maar we hadden beter kunnen wachten.. Maar goed dat is altijd achteraf hebben we nu niks meer aan. Maar net wat je zegt even rust dat heb ik nodig. Heb met m'n baas gesproken en ga een dag minder werken. Dan breng ik de kleine toch naar opa en oma en heb ik een dagje voor mezelf in de week. Ik laat het maar eens even allemaal bezinken en probeer er dan verstandig mee om te gaan. Maar hij zal wel moeten gaan luisteren anders houdt het voor mij ook een keer op. Voordat het huis klaar is dat duurt nog lang, en als we zo door moeten al die tijd daar pas ik echt voor. Maar we gaan het zien.. In iedergeval dankjewel meid en succes met jullie tuin over een maandje. Zal nog vaak aan je denken. Hoe oud zijn jullie kindjes nu? Groetjes!
,Dankjewel voor je lieve mooie en wijze woorden. Idd, als ik dit had geweten van te voren was ik er nooit tegelijk aan begonnen. Maar het liep nu eenmaal zo, we moesten iets anders hadden we geen dak meer boven ons hoofd omdat we het huis zo snel hadden verkocht. Maar we hadden beter kunnen wachten.. Maar goed dat is altijd achteraf hebben we nu niks meer aan. Maar net wat je zegt even rust dat heb ik nodig. Heb met m'n baas gesproken en ga een dag minder werken. Dan breng ik de kleine toch naar opa en oma en heb ik een dagje voor mezelf in de week. Ik laat het maar eens even allemaal bezinken en probeer er dan verstandig mee om te gaan. Maar hij zal wel moeten gaan luisteren anders houdt het voor mij ook een keer op. Voordat het huis klaar is dat duurt nog lang, en als we zo door moeten al die tijd daar pas ik echt voor. Maar we gaan het zien.. In iedergeval dankjewel meid en succes met jullie tuin over een maandje. Zal nog vaak aan je denken
. Hoe oud zijn jullie kindjes nu? Groetjes!