wat te doen wat te doen :(

dag (bijna) mama's

even jullie mening/advies over iets waar ik best wel mee zit.
Een hele goeie vriendin van mij heeft in Januari/Februari een bacterie gehad met het pvl-gen (dit veroorzaakt sneller steenpuisten) ze is hiervoor behandeld heeft ze mij verteld dus ik zit/zat er verder ook niet mee.
nu is het volgende dat ze van de week bij mij was en haar broer aan de telefoon had, nu schijnt het dus dat ze haar schoonzus al een aantal weken/maanden niet gezien heeft omdat haar moeder beweert dat ze deze bacterie nog steeds heeft en deze dus gevaarlijk is voor zwangere vrouwen en pasgeboren baby's...... zij zelf zegt dat ze er vanaf is en dat haar huisarts het ook zegt, maar volgens de huisarts van haar moeder schijnt ze het nog te hebben (zegt haar moeder). nu is het wel zo dat ze bezig is met zwanger worden (met hulp van het ziekenhuis) en dit nog niet zo wil lukken en haar moeder haar die zwangerschap ook absoluut niet gunt (haat haar vriend) haar broer wil dus dat ze zich weer laat behandelen (een behandeling van een half jaar waarbij ze ook niet zwanger mag raken) maar zij wil dit dus niet omdat zij zegt dat ze het niet heeft.... nu denk ik zelf dat haar broer en familie nogal overdrijft want als ze het echt zou hebben en het zou zo gevaarlijk zijn als hun zeggen zou het ziekenhuis haar toch niet helpen met zwanger worden? maar ergens ben ik toch ook bang voor mijn kleine meisje in mijn buik en hoe ga ik dit doen als de kleine geboren is??? ik zit dus al een week met mijn hande in het haar wat ik nu moet doen.... sorry voor het lange verhaal ik hoop dat jullie hier iets op weten
 
Ik heb het even opgezocht, maar je kan er weinig over vinden. Ik denk zelf dat het wel meevalt, anders had het ziekenhuis wel aan de bel getrokken en haar eerst daarvoor behandeld. Maar toch, als ik geen 100% zekerheid had liet ik haar ABSOLUUT niet in de buurt van mijn pasgeboren kindje of bij mij zelf.
Ik raad je het laatste aan. Pas als je zelf die zekerheid hebt dat ze er geen last meer van heeft, niet iets aannemen van een ander, zelf op onderzoek gaan!
 
Lastig. Overleg het even met je vk. Ik ken het virus niet, weet niet wat de symptomen zijn en de gevolgen evt voor jou en je kindje. Ik kan me voorstellen dat je vriendin je niet moedwillig bloot wil stellen aan gevaar. Ga daarom ook na hoe je besmet kan worden. Kortom vind het nog allemaal vaag wie war zegt. Maak het bespreekbaar anders heb je zo'n stress.

Je kan ook in de supermarkt wat oplopen. Ik zou wel realistisch blijven. En lekker je handen wassen na bezoek.
 
Dank je wel dames heb het er met mijn verloskundige over gehad en die maakte zich er ook niet heel druk om. Gelukkig maar moet ik wel zeggen zat er behoorlijk mee
 
Kan het me voorstellen maar vaak is het dat jezelf gek maakt en het risico er niet is of mee valt. Maar dat is al vervelend genoeg hoor! Blijf het bespreekbaar maken hoor. Gewoon vragen als je twijfelt.
 
Is ook zeker zo en ik moet zeggen dat ik er zelf ook niet zo mee zat tot haar broer zo overdreven deed en mijn moeder ook zoiets had van let wel op, ik ken ook moeders en dan mag niemand die verkouden is in de buurt komen van hun kind dat ik denk..... sorry maar zo bouwen ze helemaal geen weerstand op en dat soort dingen en aangezien dit mijn eerste kindje is ben ik met dit soort dingen wat onzeker
 
Ik ken het hoor dat komt ook gewoon door de hormonen :) je wil niet weten hoe vaak ik mijn handen heb gewassen bij de eerste. Maar nu relativeer ik wat meer. Je kan in een winkel ook iets oplopen. Gewoon voorzichtig zijn en blijven vragen! Die broer beleefd het heel anders denk ik en je moeder is gewoon bezorgd, daar zijn moeders voor. Je kindje moet idd weerstand krijgen maar je zult zien dat je snottetende mensen het huis uit gaat kijken in je kraamtijd en paranoia wordt van koortslippen. Doe wat goed voelt en het komt wel goed. Zijn ook mensen die risico nemen zonder dat ze het door hebben. Meer dan je best kan je niet doen :)
 
Terug
Bovenaan