Wat valt tegen aan het moederschap...

A

ANONYMOUS_USERNAME

Ik vind het echt geweldig het moederschap maar ik vind deze leeftijd van 2 jaar wel erg pittig. Ik hoorde het wel van andere moeders dat het pittig zou zijn, toen ik nog geen kind had, ik dacht altijd ik ga het anders doen. hihi.
Het is best llastig.
Jesse is vaak dwars, schopt en slaat wel, nu gelukkig minder. Ik vind het wel moeilijk om dan altijd rustig te blijven.
Dat valt me dus tegen. De grenzen verleggen, dwars zijn, niet luisteren.
Veder is Jesse echt een lieverd hoor. Er zijn ook dagen dat het supergoed gaat.
Gr Linda
 
Ik heb het vooral te stellen met mijn oudste zoon. Daarmee vergeleken zijn Eline's peuterpubertijdstreken peanuts. Mijn oudste heeft ADHD, met name dat hij zich niet kan concentreren. Hij is niet extreem druk. Maar hij word bijv. wel heel erg snel boos. Af en toe staan we dan tegen elkaar te schreeuwen en daar worden we wel moedeloos van. Grenzen stellen heb ik geen moeite mee, dat moet juist met de oudste, anders snapt hij er helemaal niks meer van. Maar die boze buien...pffffff
 
Het is idd geen makkelijke leeftijd 2. Die van mij heeft heel erg dat als ze dr zin niet krijgt ze gelijk gaat huilen en dreinen. Nu probeer ik dat meestal gewoon te negeren, dat schijnt toch het beste te zijn. Dat gaat vooral goed als we alleen zijn maar met anderen erbij is het soms lastig.
Voor de rest valt t gelukkig allemaal wel mee. Ik ben wel blij dat die van mij 's middags nog slaapt want dan heb ik even een momentje voor mezelf. Dit omdat ik natuurlijk alleen ben anders zou papa sommige dingen kunnen overnemen.

Groetjes van Sonja
 
Hier heb ik het meeste moeite met de kibbelende kids onderling, mn in de ochtend.
En het slechte luisteren, waardoor ik zoooo vaak hetzelfde moet vragen en zeggen...
Slapen is hier nooit een probleem, ook niet [ alleen even een poosje bij de oudste..maar daar trappen we nu niet meer in..hahah] geweest.
En soms wel last van het huishouden....elke dag weer opruimen, poetsen etc....komt er ooit een einde aan?
Maar dat ligt ook aan mezelf..kan niet tegen ''vies'' ..
Gr Rina
 
ik kan eigenlijks alleen maar genieten van mijn ventje...... ik geniet zelfs van zijn driftbuien en zijn grenzen verleggen enz.
komt misschien ook wel door de hele zware bevalling die ik heb gehad van hem met als gevolg om nooit meer een kindje te mogen, dus ik heb natuurlijk elke keer voor ogen dat ik deze dingen ook nooit meer zal meemaken
en ze worden al zo snel groot dus het klinkt misschien heel erg soft maar mij valt het niets tegen , kan alleen maar genieten!

liefs ilona
 
Hoi hoi,

Het meest lastige vind ik toch dat ik nooit meer echt spontaan iets kan doen. Je moet dan altijd wat regelen voor de kindjes. Of als je ze meeneemt moet je weer nadenken wat je allemaal mee moet nemen.
Vroeger gingen we wel eens spontaan uit eten op vrijdagavond of zo. Dat gaat nu dus niet meer.
Enne, ik verlang zo naar een nachtje doorslapen..........
Maar verder vind ik het ook prachtig hoor, die koters!

Groetjes,
Maike
 
Ik heb niet echt iets waarvan ik denk, jeetje waar ben ik aan begonnen. Wel heb ik soms moeite met het tegenwoord....ik heb zo'n bijdehand mannetje dat als ik tegen hem zeg: Mama heeft toch NEE gezegd. Dat hij standaard antwoord met: Ja maar ik heb JA gezegd. En dan niet proberen te lachen. En soms dat totaal niet kunnen luisteren....het 60 keer vragen en zeggen van dingen.....maar goed, ik denk maar het hoort erbij, ik krijg er zoveel goeds voor terug, dus dat vind ik dan wel weer heerlijk!!

gr. Angel
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan