A
Anoniem
Guest
Gisteren was tessa alweer 2 maanden oud! En hadden we een gesprek hier thuis met het gastouderbureau .... opzich voelde dat prima, maar getver ... het idee dat ik haar straks bij iemand achter moet laten! Iemand die ik nu nog niet eens ken ...
18 december is m'n verlof officieel alweer afgelopen. Opzich heb ik wel zin om weer te werken, anders had ik er nog wel 1,5 maand vakantie achter kunnen plakken (voordeel van zo lang ziek zijn ...), maar dat ik m'n kleine hummeltje dan achter moet laten *slik* naarmate het dichterbij komt zie ik daar steeds meer tegenop. Maar ik denk ook niet dat dat over 1,5 maand anders voelt.. eerder misschien NOG moeilijker.
Als het goed is krijgen we van de week een gastouder toegewezen, ik ben benieuwd hoe en wat en wie en wat m'n gevoel daarbij zegt maar ik ben bang dat ik een doos tissues bij de hand moet houden. Zou ik iemand ooit goed genoeg vinden voor mijn dochter? Ook al is hij of zij nog zo goed ... En vinden dat iemand net als ik de zorg voor haar kan waarborgen? getver de getver ... ik moet er nog niet aan denken.
Nu weet ik dat dit heel normaal is, schijnt zelfs uitzonderlijk te zijn als het niet zo is, maar toch.. ik wilde het hier even van me aftypen ...
ik zie d'r zo tegenop.
5 januari wordt dan de datum dat ik weer echt ga beginnen. Dit was de gelegenheid om eens met kerst en oud en nieuw niet te hoeven werken dus toch nog 2 weekjes vakantie er achteraan geplakt. Kon de tijd nog maar een paar maandjes stil staan ....
Zien jullie er ook zo tegenop?
Liefs,
Anne
18 december is m'n verlof officieel alweer afgelopen. Opzich heb ik wel zin om weer te werken, anders had ik er nog wel 1,5 maand vakantie achter kunnen plakken (voordeel van zo lang ziek zijn ...), maar dat ik m'n kleine hummeltje dan achter moet laten *slik* naarmate het dichterbij komt zie ik daar steeds meer tegenop. Maar ik denk ook niet dat dat over 1,5 maand anders voelt.. eerder misschien NOG moeilijker.
Als het goed is krijgen we van de week een gastouder toegewezen, ik ben benieuwd hoe en wat en wie en wat m'n gevoel daarbij zegt maar ik ben bang dat ik een doos tissues bij de hand moet houden. Zou ik iemand ooit goed genoeg vinden voor mijn dochter? Ook al is hij of zij nog zo goed ... En vinden dat iemand net als ik de zorg voor haar kan waarborgen? getver de getver ... ik moet er nog niet aan denken.
Nu weet ik dat dit heel normaal is, schijnt zelfs uitzonderlijk te zijn als het niet zo is, maar toch.. ik wilde het hier even van me aftypen ...
5 januari wordt dan de datum dat ik weer echt ga beginnen. Dit was de gelegenheid om eens met kerst en oud en nieuw niet te hoeven werken dus toch nog 2 weekjes vakantie er achteraan geplakt. Kon de tijd nog maar een paar maandjes stil staan ....
Zien jullie er ook zo tegenop?
Liefs,
Anne