A
Anoniem
Guest
Hoi meiden,
Ik moet even wat kwijt! Was net in het dorp en heb mijn eerste potje foliumzuur gekocht. Niet zo ´n kunst zou je zeggen, maar ik voelde me zoooooooooooo opgelaten. Ik liep namelijk door het Kruidvat, op zoek naar het foliumzuur, maar natuurlijk niet te opvallend want niemand weet van onze plannen en dat willen we ook nog wel even zo houden.
Na een paar rondes langs het goede schap (ik liep alleen zo snel dat ik eigenlijk niets kon zien), besloot ik dat ik best onopvallend (maar niet heus) de vitaminepillen kon bestuderen zonder dat iemand door zou hebben wat ik ECHT zocht. Maar goed, ondertussen natuurlijk wel steeds kijken of er niemand binnen kwam die ik kende!
Inmiddels waren de winkelmeisjes wel wat gealarmeerd, omdat ik zo liep te drentelen en ik had onderhand het schaamrood op mijn kaken. Na nog een ronde door de hele winkel, een snelle blik of ik iemand kende, heb ik toen maar aan één van die meisjes gevraagd of ze ook foliumzuur verkochten (want ik kon het natuurlijk niet vinden, zal je altijd zien). Natuurlijk verkochten ze dat (ze zei keihard: Ja hoor, wij verkopen ook FOLIUMZUUR). Ik kon inmiddels wel door de grond zakken, maar was ondertussen ook druk om angstvallig de deur in de gaten te houden of er nog steeds geen bekenden waren.
Toen ik eenmaal het potje in mijn hand had en supersnel had afgerekend (samen met nog een zak vol spullen die ik eigenlijk niet nodig had, maar goed, je moet toch een afleidingsmanoevre hebben!), moest ik eigenlijk ook nog even naar de supermarkt. Ik liep dus een beetje trots en opgelucht door de AH, met mijn Kruidvatzakje vol zooi en het potje, en wat denk je? Ik kom natuurlijk mijn schoonmoeder tegen die naar mijn mening wel erg onderzoekend naar én mijn rode wangen én mijn propvolle Kruidvatzakje keek. Ik, toen nog nietsvermoedend, even een kort babbeltje gemaakt en daarna gemaakt dat ik thuiskwam.
Op zich geen ramp, maar thuis kwam ik erachter dat Kruidvatzakjes wel errrrrrug doorschijnen én het potje zat natuurlijk aan de buitenkant. ZUCHT! Kortom: een enerverende winkelronde en ik heb geeeeeeeeeeeen idee of iemand me gezien heeft of doorhad. Valt nog niet mee een potje pillen kopen, hihi.
Goed, dit wilde ik jullie natuurlijk niet onthouden, haha!
Liefs,
Katie
Ik moet even wat kwijt! Was net in het dorp en heb mijn eerste potje foliumzuur gekocht. Niet zo ´n kunst zou je zeggen, maar ik voelde me zoooooooooooo opgelaten. Ik liep namelijk door het Kruidvat, op zoek naar het foliumzuur, maar natuurlijk niet te opvallend want niemand weet van onze plannen en dat willen we ook nog wel even zo houden.
Na een paar rondes langs het goede schap (ik liep alleen zo snel dat ik eigenlijk niets kon zien), besloot ik dat ik best onopvallend (maar niet heus) de vitaminepillen kon bestuderen zonder dat iemand door zou hebben wat ik ECHT zocht. Maar goed, ondertussen natuurlijk wel steeds kijken of er niemand binnen kwam die ik kende!
Inmiddels waren de winkelmeisjes wel wat gealarmeerd, omdat ik zo liep te drentelen en ik had onderhand het schaamrood op mijn kaken. Na nog een ronde door de hele winkel, een snelle blik of ik iemand kende, heb ik toen maar aan één van die meisjes gevraagd of ze ook foliumzuur verkochten (want ik kon het natuurlijk niet vinden, zal je altijd zien). Natuurlijk verkochten ze dat (ze zei keihard: Ja hoor, wij verkopen ook FOLIUMZUUR). Ik kon inmiddels wel door de grond zakken, maar was ondertussen ook druk om angstvallig de deur in de gaten te houden of er nog steeds geen bekenden waren.
Toen ik eenmaal het potje in mijn hand had en supersnel had afgerekend (samen met nog een zak vol spullen die ik eigenlijk niet nodig had, maar goed, je moet toch een afleidingsmanoevre hebben!), moest ik eigenlijk ook nog even naar de supermarkt. Ik liep dus een beetje trots en opgelucht door de AH, met mijn Kruidvatzakje vol zooi en het potje, en wat denk je? Ik kom natuurlijk mijn schoonmoeder tegen die naar mijn mening wel erg onderzoekend naar én mijn rode wangen én mijn propvolle Kruidvatzakje keek. Ik, toen nog nietsvermoedend, even een kort babbeltje gemaakt en daarna gemaakt dat ik thuiskwam.
Op zich geen ramp, maar thuis kwam ik erachter dat Kruidvatzakjes wel errrrrrug doorschijnen én het potje zat natuurlijk aan de buitenkant. ZUCHT! Kortom: een enerverende winkelronde en ik heb geeeeeeeeeeeen idee of iemand me gezien heeft of doorhad. Valt nog niet mee een potje pillen kopen, hihi.
Goed, dit wilde ik jullie natuurlijk niet onthouden, haha!
Liefs,
Katie