We zijn weer lekker thuis, maar wel met een beetje een rotgevoel..

Hoi hoi,

Ja, ik doe het zomaar ff, want dan staat hij weer bovenaan ;-)
Ten 1e: Allemaal bedankt voor de reacties!

Tis allemaal heel goed gegaan. Dylano heeft zich kranig gedragen. De vepleegster zei zelfs: ik denk dat ik hem maar hier hou, als voorbeeld voor andere kindjes. Die is zooo makkelijk altijd met zulke dingen.
Het inslapen vond ik erg moeilijk om te zien. T manneke was zelfs met zijn mondkapje op, nog aant lachen, (wat een scheetje toch). Maar toch moest ik mezelf echt inhouden om niet te gaan huilen.. Ik wou niet laten zien dat ik bang was aan hem. En toen hij eenmaal sliep, kwamen de tranen met sneltreinvaart..

Toch ben ik het niet overal mee eens... Ze kwamen mij halen om naar Dylano te gaan (uitslaapkamer). In de verte dacht ik al iets te horen, en ja hoor.. Dylano was al wakker, en helemaal in paniek omdat hij mij niet kon vinden... Heb hem nog nooit zo overstuur gezien! Mn hart brak.. En was/ben echt boos op t ZH. Want er stond duidelijk int boekje dat 1 van de ouder erbij zou zijn, als hij wakker zou worden, dus hadden ze me gwn eerder moeten komen halen, om dit te voorkomen.
Ik voel me best schuldig (terwijl ik er nix aan kan doen). Maar hij hoort op zn mama te kunnen bouwen, en die is er dan niet, en dan is hij ook nog eens in een wildvreemde omgevind. Ja, dan snap ik wel, dat je in paniek raakt.

En toen ik Dylano vast had, wouden ze zn bed wegrijden naar de afdeling. Nou reden ze verdorie toch tegen zn hoofd aan met dat bed! Dus hij huilen tuurlijk. En nog nie eens een excuus! Nou weet ik wel dat het niet expres ging, maar toch.. je kunt je toch op zn mins exuseren (zou ik wel doen iig).
Hij heeft een bultje op zn voorhoofd nou, tis zonde.
Tis dak hier geen smileys kan gebruiken anders had ik t wel geweten met de "boze" smileys.

Maar ik ben apetrots op Dylano! Want wat is hij flink zeg! Echt keigoed van hem!

Ik ga trouwens wel een klacht indienen hoor..

Liefs Deb.
 
o wat vervelend dat het zo gelopen is dan zeg!
Maar gelukkig heeft Dylano het allemaal goed doorstaan. Natuurlijk ben je trots op hem, het is ook niet niks voor zo'n klein manneke.

Groetjes en een knuffel voor Dylano,
Tamar & Sarah
 
Terug
Bovenaan