We zijn weer terug vanuit het Ziekenhuis.

A

Anoniem

Guest


Vanmiddag zijn we dan gegaan, ik ontzettend zenuwachtig.
Moest er weer met mijn kleine meissie gesold worden.
Maar het is gelukkig voor haar eigen bestwil.
Maar leg dat maar eens uit aan zo'n klein meissie die al een dokters fobie heeft.

De Catheter ging er makkelijk in en ze had niet veel gehuild.
Ze was gelijk weer vrolijk en was weer aan het lachen.

Toen voor de rontgenfoto waar ze in de catheter vloeistof inbrachten zodat ze een volle blaas konden nabootsen om zo de foto te maken.

Wat een verschrikkelijk iets zeg, het duurde zo lang voordat haar blaas vol was.
En ze werd bijna hysterisch van het huilen.
En plaste ze het nog uit ook zodat de behandeling wel 2 keer zo lang duurde.

Na 20 minuten troosten en kusjes geven was het dan uiteindelijk toch gelukt.
Ik heb haar een mooie balon in het ziekenhuis laten uit kiezen
En dat werd die van de teletubbies.

Ze was zo trots op haar balon
Nu zijn we thuis en heeft ze lekker geslapen en kruipt ze weer vrolijk rond gelukkig.
Mama wel hoofdpijn maar dat is stress.

Over een paar weken krijgen we de uitslag of het aangeboren is of domme pech.

Ik hoop het laatste

Liefs Ilse mv Danique

 
ach, het lijkt me dat je je zo machteloos voelt dan?
Hopelijk is het niet iets erfelijks, want dan is ze er niet zo 1,2,3 van af. Ben benieuwd wat de uitslag is.
Liefs Nelleke
 
Getsie derrie zeg. Denk je dat ze alles gehad heeft, krijgt ze zo'n naar onderzoek
Heel veel sterkte en we zullen duimen dat de uitslag positief is

Pauline
 

Jeetje,.. dan breekt mijn moederhart als ik zo'n klein hummeltje zie liggen met pijn,.. Gelukkig zijn die kleintjes het allemaal weer snel weer vergeten, maar mama en papa niet!!

Wij hopen met je mee!!

xxx

Esmé mv Kay
 
ah wat sneu, ik kan me voorstellen dat je daar een hoop stress van krijgt.
Hopelijk is het gewoon domme pech geweest en hoeft ze niet meer naar
het ziekenhuis

groetjes Anke
 
Gelukkig zijn de onderzoeken voorbij en nu maar hopen dat de uitslag goed is.
Laat je het even weten als de uitslag binnen is.

Groetjes sandra
 
Hoi Ilse,
Het klinkt misschien een beetje raar, maar ik hoop dat er iets wordt gevonden. Dus dat de oorzaak wordt gevonden, zodat er niet meer onderzoeken hoeven plaats te vinden. Het lijkt me zo ontzettend vervelend dat je ziet hoe je kindje aan van alles wordt onderworpen. Waarschijnlijk ga je als ouder 100 x liever zelf dan dat je je kind dit "aandoet"'. Maar helaas gaat dat niet. Gelukkig was ze het snel weer vergeten.
Ik duim voor je dat er iets onschuldigs uit de onderzoeken komt dat makkelijk te behandelen is.
Groetjes,
Ellen
 
Ohhh wat zielig!
Gelukkig is nu alles voorbij.
Nu hopen dat er niks aan de hand is.

Liefs Annet
 
Terug
Bovenaan