A
Anoniem
Guest
Vanmiddag zijn we dan gegaan, ik ontzettend zenuwachtig.
Moest er weer met mijn kleine meissie gesold worden.
Maar het is gelukkig voor haar eigen bestwil.
Maar leg dat maar eens uit aan zo'n klein meissie die al een dokters fobie heeft.
De Catheter ging er makkelijk in en ze had niet veel gehuild.
Ze was gelijk weer vrolijk en was weer aan het lachen.
Toen voor de rontgenfoto waar ze in de catheter vloeistof inbrachten zodat ze een volle blaas konden nabootsen om zo de foto te maken.
Wat een verschrikkelijk iets zeg, het duurde zo lang voordat haar blaas vol was.
En ze werd bijna hysterisch van het huilen.
En plaste ze het nog uit ook zodat de behandeling wel 2 keer zo lang duurde.
Na 20 minuten troosten en kusjes geven was het dan uiteindelijk toch gelukt.
Ik heb haar een mooie balon in het ziekenhuis laten uit kiezen
En dat werd die van de teletubbies.
Ze was zo trots op haar balon
Nu zijn we thuis en heeft ze lekker geslapen en kruipt ze weer vrolijk rond gelukkig.
Mama wel hoofdpijn maar dat is stress.
Over een paar weken krijgen we de uitslag of het aangeboren is of domme pech.
Ik hoop het laatste
Liefs Ilse mv Danique