Weekendje weg....

A

Anoniem

Guest
Hoi meiden,

Dit weekend gaat Isabelle voor het eerst een nachtje logeren bij mijn schoonouders...
Mijn vriend en ik gaan naar Groningen toe om even tot rust te komen voor de drukke feestdagen en omdat mijn schoonvader al een hele tijd vraagt wanneer zijn kleindochter nou eens bij opa komt slapen.

Ik zie er alleen als een berg tegenop, niet omdat ik denk dat het inet goed zal gaan met haar, ze zijn stapelgek op onze kleine meid, maar het is gewoon mijn gevoel...

Wie herkent zich in mijn verhaal en kan mij een hart onder de riem steken?

Liefrs Monica en Isabelle
 
Hoi Monica,
Ik herken je gevoel maar al te goed. Ik had eind november een bruiloft en daarom is Zarah voor het eerst uit logeren geweest bij haar oma. Mijn schoonmoeder heeft een tijdje op haar gepast omdat er nog geen plek was op het kdv, en dat is heel erg goed gegaan. Ze is een lieve rustige zorgzame oma, en Zarah voelt zich goed bij haar. Maar tóch vond ik zo'n nachtje weg erg moeilijk.
Uiteindelijk kan ik je vertellen dat het heel erg goed is gegaan. Ze heeft lekker geslapen, werd op de door mij voorspelde tijden wakker voor een fles, en vond het allemaal helemaal prima, zo verzorgd worden door oma en opa.

Ik hoop dat dit je een beetje helpt, het zou jammer zijn als je niet lekker kunt genieten van je nachtje weg.

Succes en sterkte!
 
Hey Monica,

Ik begrijp je heel erg goed, ik heb de eerste keer dat mijn zoon ging logeren bij opa en oma echt gehuild toen ik hem achterliet, hij was toen een mnd of 10!
Ik vertrouw mijn ouders voor 200% en ze zijn echt dol op mijn jongens maar daar heeft het eigenlijk niks mee te maken, het gaat erom dat jij je kindje moet loslaten en dat is gewoon heel erg moeilijk!
Mijn middelste zou afgelopen weekend naar mijn ouders gaan, hij vroeg hier al weer tijden om en mijn moeder ook!
Woensdagavond werd hij ziek en donderdag heeft hij de hele dag koorts gehad, ik heb hem gezegd dat hij alleen kon gaan als hij geen koorts meer had,   vanaf dat moment ontkende hij gewoon dat hij ziek was, hij wilde zo graag!
Vrijdagochtend had hij geen koorts meer maar was eigenlijk nog steeds niet 100%, ik heb hem echt met pijn laten gaan, aangezien hij echt smeekte om te mogen!

Mijn jongste is nu 11mnd en die is nog niet geweest al komt de vraag nu wel al regelmatig, ik geef nog bv dus voorlopig blijft hij nog lekker bij mama, maar ook bij hem komt een punt dat ik hem uit logeren moet laten gaan!

Wat ik me in zo'n weekend voor hou: is dat oma-opa en mijn kind hier echt van genieten, het zou zonde zijn als dat niet kan omdat ik hem niet kan loslaten!

Het is echt een hele stap voor je dat snap ik, maar als je de keus maakt moet je er ook voor gaan en genieten van je eigen weekend, dat doet je kind ook en als het niet lukt, dan moet je er op kunnen vertrouwen dat je ouders je dat laten weten!!

Succes Gr MJ
 
De 1e keer logeren vond ik ook moeilijk. De 2e keer trouwens ook. En nog als  mijn oudste dochter gaat logeren, nu 3 jaar, vind ik het stil.
Maar het kan ook heeeeeel lekker zijn, even niets moeten. Probeer je erover heen te zetten zodat je  lekker kan genieten. En die kleintjes vinden alle aandacht van opa en/of oma ook heerlijk!!!
 
Zifjon was 8 maanden toen hij voor het eerst uit logeren ging. Wij hadden een bedrijsfuitje en dat zou erg laat worden. ik misten hem erg en heb vaak gebeld mijn moeder heeft mijn schema goed aangehouden en dat was een geruststelling. Zifjon heeft goed geslapen en was de volgende dag vrolijk.

liefs van Mariska
 
Terug
Bovenaan