Hoi allemaal,
Ben sinds maandag begonnen met werken. Vond het lastig om te weten hoe laat ik op moest staan om alles te regelen maar ik was op tijd, best trots op mezelf!
Het werken zelf viel reuze mee en ik vond het erg leuk om mijn collega's weer allemaal te zien en te spreken.
Maar ik miste Lars wel heel erg. Zo'n hele dag is dan wel weer lang.
Gelukkig was hij die dag bij mijn moeder en die stuurde me een paar smsjes zodat ik een beetje op de hoogte bleef. Hij had het super goed gedaan alleen weinig geslapen. 's Avonds kon ik het wel merken want toen is hij heel onrustig geweest. Gelukkig de nacht wel goed doorgekomen. Vond het wel wat moeilijker om hem naar het kdv te brengen, maar omdat hij al 2 wenochtenden was geweest viel dat ook weer mee.
Toen ik hem op ging halen was hij aan het huilen maar hij begon wel te lachen toen hij mij zag, dus dat was wel heel fijn.
Ik kan wel heel goed merken dat hij er last van heeft. Hij is veel onrustiger en begint soms in 1 keer vanuit zijn slaap heel hard te huilen. Allemaal prikkels aan het verwerken denk ik... Gelukkig heeft er 's nachts geen last van en slaapt hij lekker door.
Voel me dan wel een beetje schuldig dat ik hem daar achter laat. Zo'n klein manneke die niet weet wat er allemaal gebeurt...
Maar ook dat is wennen voor allebei.. Ik ben al lang blij dat ze aangeven dat het een erg tevreden en vrolijk mannetje is, zelfde als thuis dus, alleen slaapt hij wat minder daar dan normaal. Ook logisch want dat heb ik zelf ook in een vreemde omgeving en een ander bed dan mijn eigen bed.
Dus al met al gaat het goed en valt het reuze mee. Het is minder erg dan ik had verwacht. En vandaag lekker vrij.
Helaas Lars zijn 2e prikjes, maar dat verhaaltje zal ik in een nieuw stukje zetten anders wordt het zo lang
Liefs Kim
Ben sinds maandag begonnen met werken. Vond het lastig om te weten hoe laat ik op moest staan om alles te regelen maar ik was op tijd, best trots op mezelf!
Het werken zelf viel reuze mee en ik vond het erg leuk om mijn collega's weer allemaal te zien en te spreken.
Maar ik miste Lars wel heel erg. Zo'n hele dag is dan wel weer lang.
Gelukkig was hij die dag bij mijn moeder en die stuurde me een paar smsjes zodat ik een beetje op de hoogte bleef. Hij had het super goed gedaan alleen weinig geslapen. 's Avonds kon ik het wel merken want toen is hij heel onrustig geweest. Gelukkig de nacht wel goed doorgekomen. Vond het wel wat moeilijker om hem naar het kdv te brengen, maar omdat hij al 2 wenochtenden was geweest viel dat ook weer mee.
Toen ik hem op ging halen was hij aan het huilen maar hij begon wel te lachen toen hij mij zag, dus dat was wel heel fijn.
Ik kan wel heel goed merken dat hij er last van heeft. Hij is veel onrustiger en begint soms in 1 keer vanuit zijn slaap heel hard te huilen. Allemaal prikkels aan het verwerken denk ik... Gelukkig heeft er 's nachts geen last van en slaapt hij lekker door.
Voel me dan wel een beetje schuldig dat ik hem daar achter laat. Zo'n klein manneke die niet weet wat er allemaal gebeurt...
Maar ook dat is wennen voor allebei.. Ik ben al lang blij dat ze aangeven dat het een erg tevreden en vrolijk mannetje is, zelfde als thuis dus, alleen slaapt hij wat minder daar dan normaal. Ook logisch want dat heb ik zelf ook in een vreemde omgeving en een ander bed dan mijn eigen bed.
Dus al met al gaat het goed en valt het reuze mee. Het is minder erg dan ik had verwacht. En vandaag lekker vrij.
Helaas Lars zijn 2e prikjes, maar dat verhaaltje zal ik in een nieuw stukje zetten anders wordt het zo lang
Liefs Kim