weer berichtje van mij

hoi allemaal

ik heb vorige week echo gehad en alles is goed met onze uk goed gegroeid en hartslag je is super mooi
en ben dol gelukkig ben nu 15 weken zwanger van ons derde ukkie en wil dit ook heel graag heb al twee keer eerder berichtje op forum geplaatst om hoe onzeker ik ben nou ben nog steeds onzeker en vind dit heel jammer ik wil zo graag genieten van me zwangerschap met me kids en man maar ben echt nog steeds onzeker en weet niet meer wat te doen ik heb steeds pijntjes en dan ben ik bang dat ik me kindje kwijt raak en kan me er dan van alles bij denken terwijl ik dan denk dat moet ik niet doen maar het gebeurt gewoon en dan hoor ik om me heen het kan nog wel mis gaan met 18 weken maar daar heb ik niks aan dat moeten ze mij niet vertellen toch ben ik veel te onzeker voor en weet ook dat als het niet goed was met ons kindje dan was het al wel mis gegaan en was het met de echo ook al niet goed toch nou dat was me verhaaltje weer hoop dat jullie me weer moed in kunnen praten dat ik positief ga denken of goede tips hebben hoop het want wil dit kindje echt heel graag dankje wel alvast
 
Ha Tamjoh, wat rot dat jij je zo voelt. Het is voor mij wel herkenbaar. De eerste maanden ben ik helemaal niet blij geweest, vooral bang dat er iets mis zou gaan. Ik dacht dat ik me anders zou voelen na de 20-weken echo maar begon me daarna alleen maar onrustiger en banger te voelen. Uiteindelijk ben ik jankend naar de HA gegaan en daar verteld hoe ik me voelde. Hij heeft me verwezen zodat ik wat gesprekken kon hebben. Dit heeft mij ontzettend goed gedaan. Natuurlijk is niet alle angst plots weg, maar in ieder geval bleef ik niet mezelf gek maken. Als ik nu erg ging piekeren zette ik mijn verstand op nul en ging domme dingen doen, wandelen, tekenen.
Inmiddels ben ik ruim 37 wk, maar bescherm me nog steeds tegen dingen die me "overstuur" maken. Ik hoef echt geen horror ervaringen te horen/lezen en dwing mezelf om iets anders te denken of doen als ik ga piekeren.
Natuurlijk weet ik niet wat voor jou helpt, maar het delen van je gevoelens is altijd verstandig. Heel veel sterkte! Judith
 
Hey angsthaasje,

kom op. Je kleintje zit nog steeds goed verborgen in zijn kleine huisje. Heb je al wat beweginkjes gevoeld...? Dan ben je misschien iets minder onzeker. Het gaf mij wel zekerheid toen ik eindelijk leven binnen in me voelde. Hoe voel je je verder? Veel last van misselijkheid of vermoeidheid. Eet je goed je vitaminen dat is goed voor jou en je baby. Neem je genoeg rust voor zover dat gaat met 2 kindjes. Heb je geen vriendin die ook zwanger is... dan kunnen jullie samen over praten wat zal het worden. Wat voor kamertje willen we. Heb jij ook last van dat kwaaltje enzzz.

Heel veel sterkte en probeer het van je af te zetten. Ik weet is makkelijker gezegd dan gedaan.

Liefsss
 
Ja, we kunnen wel zeggen dat je je geen zorgen moet maken, maar inderdaad, dat gaat waarschijnlijk niet helpen - omdat je ook wel weet dat er een klein, klein kansje is dat het toch fout gaat. En blijkbaar maak jij daar in je hoofd iets veel groters van. Ben het met Judith eens, ga even naar een eerstelijnspsycholoog of een maatschappelijk werker - die kunnen je helpen om het in een ander persepectief te zetten, en bovendien kan je het dan ook even 'van je afpraten. Zeker omdat je je nu al 15 weken zo voelt, gun ik het je om wat meer te kunnen gaan genieten van deze zwangerschap. Heel veel sterkte! Esther
 
Om je even gerust te stellen; als het één keer goed zit (en gezien de tijd en de echo is dat zo) dan kan er echt een hoop gebeuren voor het mis gaat hoor. We hebben een vee bedrijf en ik ben erg druk met de lammertijd. Eerst geschoren, nu de hele dag in touw met geboortes en verzorging, best wel zwaar. En het enige dat er gebeurd is dat ik als ik eindelijk op bed lig, van binnen getrapt wordt... Komt ie ook aan zijn aandacht. De natuur heeft het allemaal goed in mekaar gezet en wij zijn in Nederland zo goed 'verzor'gd, als het zo snel fout zou gaan zijn er legio landen waar geen kind geboren zou worden! Luister naar je eigen lijf, dat is sterker dan je denkt en je kind helemaal. Want dat wil gewoon blijven leven, dat vertrouwen mag je hebben!
 
Meid, als eerst, van hart gefeliciteerd met je zwangerschap.
Maak je niet druk, en vooral niet om wat mensen zeggen. Mensen zullen blijven praten. Als de VK zegt dat het hartje goed klopt en alles goed gaat moet je ervan genieten. Ikzelf was ook heel onzeker, (m'n eerste zwangerschap nu) nog steeds onzeker, wordt wel minder, maar als je het zo bekijkt kan het altijd misgaan!
Probeer te genieten van je zwangerschap :) Blijf positief, want dat heeft je wondertje in je buik ook heel hard nodig :).

Liefs.
 
heey meiden bedankt allemaal vor jullie tips en lieve berichtjes dat kan ik goed gebruiken zit met tranen in me ogen jullie berichtjes te lezen en jullie hebben gelijk ik moet proberen positief te denken en inderdaad als het al niet goed is was het al mis gegaan en ik denk dat ik ons ukkie al voel trappen soms en me gevoel zegt half het gaat goed en een miskraam ben er alleen bang vooren dat komt alleen door me miskraam in 2003 maar hoop echt dat het goed komt en nogmaals bedankt meiden en jullie ook allemaal gefeliciteerd met jullie zwangerschap groetjes tamjoh
 
heelveel sterkte en probeer toch positief te denken hoe moeilijk het ook is. het is goed echt waar, probeer van de kleine dingen te genieten. je buikje wat groter wordt, geen missleijkheid (als je die niet meer hebt) meer energie.
 
Terug
Bovenaan