Weer een jongen

A

ANONYMOUS_USERNAME

Wij hebben gisteren een pret-echo laten maken, we weten nu dat we weer een jongen krijgen. we hebben al een zoontje van 2,5. Ik was een beetje teleurgesteld. Achteraf gezien had ik dus een kleine voorkeur voor een meisje (wist ik zelf niet eens). Ik denk dat ik wel blij dat ik het weet, anders was ik me misschien wel heel erg gaan verheugen op een meisje. Begrijp me niet verkeerd, ik ben heel blij met deze spruit en bij de eerste was ik heel blij dat het een jongen was. Ik ben eigenlijk helemaal niet zo'n meisjes-moeder, maar het had me toch wel heel leuk geleken. Is er iemand die deze gevoelens bekend voorkomen???

Malon
 
Hoi Malon

Ja komt me heel bekend voor. Ik had me ook verheugd op een meisje, ik heb ook al een zoontje, en op de echo bleek het een jongen te zijn. Was heel teleurgesteld en kon wel huilen. Na een paar dagen aan het idee te wennen was ik weer heeel blij dat ik weer een zoontje krijg. Ik denk dat je toch een soort ideaalbeeld heb bij een meisje, maar ze zeggen dat jongens veel liever zijn. Geef je zelf de tijd om een beetje aan het idee te wennen en je zult zien dat je straks weer heel erg blij bent. Voel je vooral niet schuldig!!!!

Liefs Wendy
 
Ja ! Ook ik was zwaar teleurgesteld toen mijn tweede een jongen bleek te zijn. Gelukkig had ik het van te voren, net als jullie, op de echo gezien zodat ik me kon voorbereiden op een jongen. Klinkt raar, maar toch... MIjn eerste was dus ook een knul, en nu ben ik heel blij dat ik twee zonen heb. Ze zijn elkaars speelmaatje, vooral als er niemand kan spelen uit hun klas. Ze kunnen niet meer zonder elkaar. Ze zijn nu 7 en 9 jaar, elkaars steun en toeverlaat die broertjes.... Nu ben ik weer zwanger van de derde... en je raad het al he.... Heb op 27 dec een pretecho omdat ik het persé wil weten. Ben heeeeeel benieuwd !!
Maar zoals Wendy al zegt, voel je niet schuldig om deze gevoelens hoor! Doe ik ook niet. Een moeder wil nou eenmaal meestal een dochter, en een vader een zoon.
Liefs Helen
 
Ik denk dat die gevoelens veel vaker voorkomen dan mensen toegeven. Het ideaal is voor vele toch een jongen en een meisje. Ik weet dat ik in iedergeval ook wel even teleugesteld was toen bij de echo bleek dat het weer een jongen was, en niet alleen bij mij maar ook bij mijn partner en oudere zoon was er wat teleurstelling. Het was gewoon even slikken, maar ging snel genoeg weer over ook. Een jongen of een meid, het blijft een klein wondertje dus nu ben ik weer net zo blij met dit jochie als ik met een meisje zou zijn geweest.

Maar stiekem hoop ik toch dat er in de toekomst misschien toch nog een meisje komt.
 
De laatste anoniem (25/11 11:52 u) gaat even helemaal voorbij aan je gevoelens. Natuurlijk willen we allemaal ten eerste een gezond kind maar dat wil toch niet zeggen dat je niet op een meisje mag hopen?! Beetje kortzichtige opmerking.

Ik kan het nog sterker vertellen: Ik ben zwanger van onze eerste en ik hoopte ook op een meisje. Het is een jongen en daar moest ik best wel even aan wennen hoor! Ik weet ook zeker dat ik een jongen en een meisje wil, dus je begrijpt dat ik bij de tweede echt op een meisje hoop!
En ja, ik denk dat veel meer vrouwen dit gevoel hebben maar er niet over praten. Het lijkt toch 'not done' om te zeggen "ik wil dolgraag een meisje/jongen" want stel je voor dat het dan een jongen/meisje is... alsof je daar niet blij mee zou zijn! Dus alle vrouwen houden hun kaken op elkaar maar reken maar: Ik denk dat bijna iedereen wel een idee heeft wat ze graag zou willen!!!
 
ik vond het juist hartstikke leuk dat het weer een jongen was, misschien omdat ze zoveel aan elkaar hebben.
ze zijn nu 4 en 7, bekvechten veel, maar kunnen eigenlijk ook niet zonder elkaar. Geweldig!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan