Hoi Dames,
de laatste dagen is er wel wat gebeurd, wat ik toch nog even kwijt moet..
Na vorige week maandag en dinsdag dacht ik dat ik het ergste gehad had, het bloeden was als een normale ongesteldheid en ik voelde me goed en ging zelfs naar mijn werk, want ik erg fijn vond..
Maar de nachtmerrie heeft toch plaatsgevonden :-(
Vrijdag middag op mijn werk rommelde het een beetje en ik was al 2 keer naar de wc geweest..
Op een gegeven moment dacht ik, ik ga maar weer en stond op: PLONS..
Echt een golf met bloed! Ik raakte redelijk in paniek omdat het overal langs ging en het meteen door mijn broek trok tot bijna mijn knie.. (sorry voor alle details...)
Ik heb mijn kleren gepakt (ik liep in mijn vlekkenpak) en de gok gewaagd en de gang doorgerend naar de wc, natuurlijk stonden er net mensen op de gang. Maargoed de kans dat ze meteen naar mijn kruis hebben gekeken is klein hoop ik, en ik had gelukkig dat pak aan!
Echt verschrikkelijk, ik was helemaal in paniek op de wc,want ik verloor enorm veel bloed.. Gelukkig had ik mijn tel bij me en kon ik mijn collegaatje bellen en Ray, die me meteen kon komen halen!
Uiteindelijk heb ik mezelf bijeen geraapt en toen het wat minder werd wat kunnen opfrissen en omkleden.. ik durfte me amper te bewegen daarna, en gelukkig was Ray er na 30 min..
Het leek redelijk over, maar thuis werd het nog veeeeel erger, het stroomde gewoon.
De huisarts had niet zoveel kennis op dat gebied en zei dat ik het moest aankijken gedurende het weekend. Ik dacht, als Birgit in bed ligt en het gaat zo door ga ik naar de spoedpost, maar gelukkig werd het na het eten 's avonds minder.. Ik was helemaal op en voelde me echt een soort van getraumatiseerd ofzo... Ik was behoorlijk pips, maar ik heb misschien in totaal wel een kleine liter verloren ofzo..
Nou ik hoop dat het nu echt klaar is, ik merk dat ik nu wel last heb van mijn hormonen, emotioneel etc, dus ik denk dat het net als na een bevalling is ofzo? mijn lijf is gewoon van slag...
Uiteindelijk was het dus niet zo voorspoedig gegaan als dat ik dacht. Nou ik doe maar rustig aan (als me dat lukt) en hoop dat het niet nog een keer gebeurd!
Waarschijnlijk is er een stolsel losgekomen wat de boel heeft afgesloten..
Pff ik moet er nog steeds van bijkomen!
Ik heb me gister getrakteerd op een nieuwe jas, die wilde ik niet kopen ivm mijn zwangerschap, maar dat kon dus weer!
Nou dat was het verhaal... sorry voor evt details weer.. maar moest het echt even kwijt weer.
Evelien
de laatste dagen is er wel wat gebeurd, wat ik toch nog even kwijt moet..
Na vorige week maandag en dinsdag dacht ik dat ik het ergste gehad had, het bloeden was als een normale ongesteldheid en ik voelde me goed en ging zelfs naar mijn werk, want ik erg fijn vond..
Maar de nachtmerrie heeft toch plaatsgevonden :-(
Vrijdag middag op mijn werk rommelde het een beetje en ik was al 2 keer naar de wc geweest..
Op een gegeven moment dacht ik, ik ga maar weer en stond op: PLONS..
Echt een golf met bloed! Ik raakte redelijk in paniek omdat het overal langs ging en het meteen door mijn broek trok tot bijna mijn knie.. (sorry voor alle details...)
Ik heb mijn kleren gepakt (ik liep in mijn vlekkenpak) en de gok gewaagd en de gang doorgerend naar de wc, natuurlijk stonden er net mensen op de gang. Maargoed de kans dat ze meteen naar mijn kruis hebben gekeken is klein hoop ik, en ik had gelukkig dat pak aan!
Echt verschrikkelijk, ik was helemaal in paniek op de wc,want ik verloor enorm veel bloed.. Gelukkig had ik mijn tel bij me en kon ik mijn collegaatje bellen en Ray, die me meteen kon komen halen!
Uiteindelijk heb ik mezelf bijeen geraapt en toen het wat minder werd wat kunnen opfrissen en omkleden.. ik durfte me amper te bewegen daarna, en gelukkig was Ray er na 30 min..
Het leek redelijk over, maar thuis werd het nog veeeeel erger, het stroomde gewoon.
De huisarts had niet zoveel kennis op dat gebied en zei dat ik het moest aankijken gedurende het weekend. Ik dacht, als Birgit in bed ligt en het gaat zo door ga ik naar de spoedpost, maar gelukkig werd het na het eten 's avonds minder.. Ik was helemaal op en voelde me echt een soort van getraumatiseerd ofzo... Ik was behoorlijk pips, maar ik heb misschien in totaal wel een kleine liter verloren ofzo..
Nou ik hoop dat het nu echt klaar is, ik merk dat ik nu wel last heb van mijn hormonen, emotioneel etc, dus ik denk dat het net als na een bevalling is ofzo? mijn lijf is gewoon van slag...
Uiteindelijk was het dus niet zo voorspoedig gegaan als dat ik dacht. Nou ik doe maar rustig aan (als me dat lukt) en hoop dat het niet nog een keer gebeurd!
Waarschijnlijk is er een stolsel losgekomen wat de boel heeft afgesloten..
Pff ik moet er nog steeds van bijkomen!
Ik heb me gister getrakteerd op een nieuwe jas, die wilde ik niet kopen ivm mijn zwangerschap, maar dat kon dus weer!
Nou dat was het verhaal... sorry voor evt details weer.. maar moest het echt even kwijt weer.
Evelien