Weer een week voorbij

Vanmiddag is er weer een week voorbij en moet ik toch weer even bij de verloskundige langs. Elke week hoop ik weer dat het laatste keer was.

Het is leuk om van die geboortes te lezen maar soms ben ik wel een beetje egoistisch en dan vraag ik me af waarom ik nou niet?

Hoe is het met de andere mama's in spe?
 
dat gevoel heb ik ook wel.
is ons eerste kindje en zondag zitten we aan de 40 weken ..
Van de ene kant denk ik prima dan heeft het kindje het goed en van de andere kant ben ik er wel klaar mee..
Bij alles wat ik voel buiten het kindje.. Denk ik zal dit dan het begin zijn maar dan zwakt het weer af..
Denk dat het kindje wacht tot we de kerstboom op aan het zetten zijn..
Duim voor jullie allemaal voor een voorspoedige en mooie bevalling..
Zijn ook net terug van de vk hoop de laatste keer.. zal wel niet ik heb zelf ook 42 weken gezetten ..
Veel succes duim voor je

 
Ik heb een hele poos gehoopt dat het vroeger zou komen dan mijn uitgerekende 17 december. Maar nu hoop ik dat het nog eventjes bllijft zitten. Anders zit het voor mijn gevoel zo dicht op Sinterkklaas. Stom he?!?!
 
hoi , ik begrijp je , ik ben vandaag 40 weken , en ben n u toch echt nieuwsgierig ! Maar aan de andere kant heb ik zoeiets van blijf maar zitten ivm met sinterklaas .
 
Ik ben vanochtend naar de vk geweest en zaterdag ben ik uitgerekend.
Ik blijf netjes de anderen feliciteren maar bij elk baby die geboren wordt voel ik me weer beroerd dat die van mij er nog niet is.
Mijn hyves en msn hou ik al offline mijn telefoon wordt helaas lastig maar ben het spuugzat dat er mensen vragen is hij er al.
Het lijkt me logisch dat als het niet vermeld staat of geboortekaartje nog niet bezorgd is en ik wel de foon op neem dat je dan wel kan begrijpen dat hij er nog niet is!
En natuurlijk de vraag zenuwen voor de bevalling ben je bang uhm nee wil alleen dat ie er nou is uit komt want dan ben ik tenminste niet meer aan het wachten en kan ik verder met ons leven.
Dus hier is er 1 die het er inderdaad best moeilijk mee heeft.
 
Zondag had ik een huilbui omdat ik nog helemaal niet wilde bevallen. Het is zo'n lekker intiem gevoel dat ik zeker direct weer ga missen.
Dinsdag een huilbui omdat ik toch echt graag wil bevallen en hem in mijn armen wil houden. De laatste week is zo zwaar he.
woensdag een huilbui omdat ik op eens toch tegen de bevalling opzag. Kan ik het nog steeds? Deed het niet verschrikkelijk veel pijn? Zou het weer 3 dagen duren?
Kortom: wat een hormonen ellende hahaha. Ach schouders ophalen en gewoon maar zien hoe het loopt. Wat ben ik blij met mijn ventje die braaf mee veert met alle wisselvallige buien.
 
Ik voel met jullie mee, ookal ben ik nog echt niet aan de beurt. Zelfs ik ben jaloers op alle geboortes, terwijl ik pas 36 weken ben... Maar inderdaad nu met Sinterklaas, doe maar ietsje later... maar wel voor kerst graag ;) Dat mensen om je heen gaan vragen, vreselijk. Bij mijn eerste twee zwangerschappen heb ik altijd mijn uitgerekende datum verzwegen voor mijn omgeving. Stom misschien, maar Poeske als ik jouw verhaal hoor weet ik weer waarom. Dit keer heb ik dat niet verzwegen, maar hoop toch zeker niet dat er gevraagd wordt of het al eindelijk komt.

Succes allemaal! Ik zal geduldig wachten als laatste, daar heb ik mij inmiddels op ingesteld.
 
Ik herken me helemaal in jullie verhalen, van de ene kant wil ik nog niet bevallen omdat dit mijn laatste zwangerschap is en ik er elke minuut va wil genieten en van de andere kant kan ik niet wachten totdat het zover is. De datum staat nu vast dus ik ben echt de dagen aan het aftellen :))
Iedereen een mooie en voorspoedige bevalling en succes met de laatste loodjes.
 
Terug
Bovenaan