Woensdag de hele dag flinke pijn in mijn onderbuik en onderrug maar dacht dat het met rust wel over zou gaan. Kreeg het in de avond er erg benauwd bij en de pijn werd alleen maar erger. Heb toch maar mijn verloskundige gebeld en zij verwees me meteen door naar het ziekenhuis. Had van mijn gynaecoloog al het nummer van de verloskamer gekregen dus dit meteen gebeld. We werden verzocht met spoed die kant op te komen. Dus tas ingepakt en die kant op. Werd meteen een een ecg gelegd en ja hoor ik had weeen. Al vertelde ze ons dat niet. Kreeg zetpillen maar de pijn bleef hierdoor. Dus opname. Mijn man is rond 23.00 uur naar huis gegaan en ik kreeg die nacht weer een zetpil. In de ochtend was de ergste pijn weg en kon ik een beetje ontspannen. Weer aan de ecg gelegen en het leek ook rustiger. Die dag ook meerdere gynaecologen aan mijn bed gehad en toen kreeg ik te horen dat ik weeen gehad had. Hier schrok ik echt heel erg van want als die hadden doorgezet zou ons meisje al geboren zijn met 27 weken. Door het toucheren van de arts heb ik nog een flinke bloeding erbij gehad maar kon volgens hen geen kwaad. Ook geen weeen meer gehad en gisteren (vrijdag) mocht ik naar huis. Ze hadden donderdag nacht mijn kamer nog versierd omdat ik jarig was en ze het sneu vonden dat ik die in het ziekenhuis moest vieren. Gisteren dus naar huis gekomen met als advies liggen en veel rusten. Mag niet eens meer stofvegen of koken. Weet dat ik niet mag klagen hierover zijn vrouwen die al de 9 maanden plat liggen maar merk dat de vele ziekenhuistripjes me emotioneel ook geen goed doen. Heb de dames van de verpleging gisteren 2 cakes gegeven voor de goede zorgen want echt ze waren super voor me. Moet nu dus goed in de gaten houden dat ik geen weeen krijg want dan willen ze ons meisje met 32 weken al halen en dat vind ik nog te vroeg. Wil haar zo lang mogelijk bij me houden zodat ze lekker kan groeien. Gisteravond toch met familie mijn verjaardag gevierd maar mijn mams en zus hebben alles gedaan en ik kon blijven zitten. Was niet zoals ik het wilde je doet toch liever alles zelf. Maar moet me nu echt gaan overgeven aan de rust en de boel de boel laten.
Ik geniet echt met volle teugen ondanks alles want ben echt trots op ons kleintje.
Hoop dat het jullie allemaal beter vergaat.
Ik geniet echt met volle teugen ondanks alles want ben echt trots op ons kleintje.
Hoop dat het jullie allemaal beter vergaat.