A
Anoniem
Guest
Dag lieve zwangere dames!!
Ik ben vanmorgen bij de Gyn geweest want ik kreeg de bloed uitslagen of ik zwangerschaps diabetes had en Nee... mijn bloed was goed ( hele opluchting )
Ik heb enorm veel vruchtwater dus nu denken ze dat mijn kindje misschien een aangeboren afwijking heeft ( slik ).. Voel me dood ongelukkig... Ben heel erg bang dat er iets met haar is. A.k Vrijdag krijg ik een half uur durende echo om dat dus te bekijken ik doe het nu al in mijn broek.......
Gelukkig kon het al zo snel anders had ik langer in ontwetendheid gezeten..
Mijn vriend die in het leger zit zit er ook helemaal doorheen vooral omdat ik zo vaak bel en hij denkt dat er iets met me aan de hand is ( hij is de hele week van huis ) probeer er rekening mee te houden maar heb hem zo hard nodig.. ( de tranen rollen nu over mijn toetsen bord ) Ik kan het gewoon niet meer aan en de krampen en steken in mijn onderbuik zijn ook al niet te harden..
Maar hopen dat vrijdag alles goed is en we naar een andere oplossing kunnen zoeken zijn er hier dames die het zelfde meemaken of meegemaakt hebben???
Ze willen me ook nog niet toucheren omdat ze bang zijn dat ze de weeen opwekken ( vind ik niet zo erg hoor ) Gelukkig is ze wel helemaal ingedaald en ligt ze vast dus dat is wel een goed teken.. Nu maar hopen dat alles goed komt ik eis me dood...
Ze hebben berekent dat ze al bijna 3200 gram is..
Nou lieverds jullie horen het wel..
Liefs Cindy
37 wk 5 dagen
Ik ben vanmorgen bij de Gyn geweest want ik kreeg de bloed uitslagen of ik zwangerschaps diabetes had en Nee... mijn bloed was goed ( hele opluchting )
Ik heb enorm veel vruchtwater dus nu denken ze dat mijn kindje misschien een aangeboren afwijking heeft ( slik ).. Voel me dood ongelukkig... Ben heel erg bang dat er iets met haar is. A.k Vrijdag krijg ik een half uur durende echo om dat dus te bekijken ik doe het nu al in mijn broek.......
Gelukkig kon het al zo snel anders had ik langer in ontwetendheid gezeten..
Mijn vriend die in het leger zit zit er ook helemaal doorheen vooral omdat ik zo vaak bel en hij denkt dat er iets met me aan de hand is ( hij is de hele week van huis ) probeer er rekening mee te houden maar heb hem zo hard nodig.. ( de tranen rollen nu over mijn toetsen bord ) Ik kan het gewoon niet meer aan en de krampen en steken in mijn onderbuik zijn ook al niet te harden..
Maar hopen dat vrijdag alles goed is en we naar een andere oplossing kunnen zoeken zijn er hier dames die het zelfde meemaken of meegemaakt hebben???
Ze willen me ook nog niet toucheren omdat ze bang zijn dat ze de weeen opwekken ( vind ik niet zo erg hoor ) Gelukkig is ze wel helemaal ingedaald en ligt ze vast dus dat is wel een goed teken.. Nu maar hopen dat alles goed komt ik eis me dood...
Ze hebben berekent dat ze al bijna 3200 gram is..
Nou lieverds jullie horen het wel..
Liefs Cindy
37 wk 5 dagen