hallo allemaal
ik wil me even voor stellen of eigenlijk weer opnieuw voorstellen tussen 2005 en 2007 zat ik bijna dagelijks op dit forum en door behulp van de mm hebben wij in 2008 na een zeer slechte zwangerschap een hele mooie dochter kayley gekregen en nu na jaren van praten hebben we de knoop doorgehakt om toch voor een tweede te gaan
ik ben dus mary ik ben nu 30 jaar ben al bijna 7 jaar gelukkig getrouwd met joost we zijn in januari 2008 ouders geworden van kayley dat is helaas niet van een leiden dakje gegaan in 2005 bleek ik anovulatie zonder symptomen te hebben want ik menstrueer gewoon en heb prima eitjes ze willen alleen niet springen ik schijn een stofje in de hypofyse te missen en het zaad van mijn man is ook van een iets mindere kwaliteit dus na een paar clomid pogingen stonden wij dus op de wachtlijst voor iui en in de tijd dat wij moesten wachtten wou ik toch doorgaan met clomid en provera en de maad voordat we met iui zouden beginnen bleek ik toch zwanger te zijn.
we zaten toen echt in de zevende hemel niet wetend wat er komen ging.
in de 7e week leek ik griep te hebben maar dat bleek
hyperemesis gravidarum (hg) te zijn want een extreme vorm van zwangerschapsmisselijkheid is waarvoor ik in de 10e week bijn a 2 weken in het ziekenhuis lag om dat ik ernstig was uitgedroogd gelukkig is het niet zo ver gekomen dat ik aan de sondevoeding hoefde maar de hele zwangerschap heb ik maar heel weinig binnen gehouden en die misselijk heid ging door tot de dag van de bevalling ik was zelfs nog aan het spugen toen ik een weeen storm had want ik heb bij de zwangerschap ook flinke bekkeninstabiliteit op gelopen dus behalve dat ik de hele dag aan het spugen was kon ik ook haast niet lopen heb een groot gedeelte op bed gelegen dus 2007 is eigenlijk voor mij een beetje weg gevaagd........
en toen kwam de dag dat ik was uitgerekend...
en die ging ook voor bij
en na 1,5 week heb ik toen bij de gynaecoloog om een inleiding gesmeekt....
en dat ging ook niet van een leiden dakje want ik werd om 13:15 aangekoppeld aan de medicijnen en de gynaecoloog verwachtte nix voor 22:00 avonds
maar hij had het mis om 14:30 had ik al 9 centimeter onluiting wat veell te snel was want na aankoppelingen van de medicijnen heb ik geen minuut rust gehad maar toen moesten ze met spoed nog een verloskamer voor mij vinden en uit eindelijk mocht ik daar om 15:15 heen en 9 minuten later was kayley er al........
toen dacht ik overal van af te zijn en te kunnen genieten...
niet dus....
ik verloor te veel bloed.. dus daar was weer paniek na heel veel medicijnen stopte de bloeding eindelijk maar doordat het geen bezoekuur meer was moest ik dat helemaal alleen doorstaan.....
dus je begrijpt wel dat we heel lang hebben gezegd we houden het er bij een......
maar na heel lang praten hebben we de knoop doorgehakt voor een 2e
maar ik zie er wel tegen op....
ik wil me even voor stellen of eigenlijk weer opnieuw voorstellen tussen 2005 en 2007 zat ik bijna dagelijks op dit forum en door behulp van de mm hebben wij in 2008 na een zeer slechte zwangerschap een hele mooie dochter kayley gekregen en nu na jaren van praten hebben we de knoop doorgehakt om toch voor een tweede te gaan
ik ben dus mary ik ben nu 30 jaar ben al bijna 7 jaar gelukkig getrouwd met joost we zijn in januari 2008 ouders geworden van kayley dat is helaas niet van een leiden dakje gegaan in 2005 bleek ik anovulatie zonder symptomen te hebben want ik menstrueer gewoon en heb prima eitjes ze willen alleen niet springen ik schijn een stofje in de hypofyse te missen en het zaad van mijn man is ook van een iets mindere kwaliteit dus na een paar clomid pogingen stonden wij dus op de wachtlijst voor iui en in de tijd dat wij moesten wachtten wou ik toch doorgaan met clomid en provera en de maad voordat we met iui zouden beginnen bleek ik toch zwanger te zijn.
we zaten toen echt in de zevende hemel niet wetend wat er komen ging.
in de 7e week leek ik griep te hebben maar dat bleek
hyperemesis gravidarum (hg) te zijn want een extreme vorm van zwangerschapsmisselijkheid is waarvoor ik in de 10e week bijn a 2 weken in het ziekenhuis lag om dat ik ernstig was uitgedroogd gelukkig is het niet zo ver gekomen dat ik aan de sondevoeding hoefde maar de hele zwangerschap heb ik maar heel weinig binnen gehouden en die misselijk heid ging door tot de dag van de bevalling ik was zelfs nog aan het spugen toen ik een weeen storm had want ik heb bij de zwangerschap ook flinke bekkeninstabiliteit op gelopen dus behalve dat ik de hele dag aan het spugen was kon ik ook haast niet lopen heb een groot gedeelte op bed gelegen dus 2007 is eigenlijk voor mij een beetje weg gevaagd........
en toen kwam de dag dat ik was uitgerekend...
en die ging ook voor bij
en na 1,5 week heb ik toen bij de gynaecoloog om een inleiding gesmeekt....
en dat ging ook niet van een leiden dakje want ik werd om 13:15 aangekoppeld aan de medicijnen en de gynaecoloog verwachtte nix voor 22:00 avonds
maar hij had het mis om 14:30 had ik al 9 centimeter onluiting wat veell te snel was want na aankoppelingen van de medicijnen heb ik geen minuut rust gehad maar toen moesten ze met spoed nog een verloskamer voor mij vinden en uit eindelijk mocht ik daar om 15:15 heen en 9 minuten later was kayley er al........
toen dacht ik overal van af te zijn en te kunnen genieten...
niet dus....
ik verloor te veel bloed.. dus daar was weer paniek na heel veel medicijnen stopte de bloeding eindelijk maar doordat het geen bezoekuur meer was moest ik dat helemaal alleen doorstaan.....
dus je begrijpt wel dat we heel lang hebben gezegd we houden het er bij een......
maar na heel lang praten hebben we de knoop doorgehakt voor een 2e
maar ik zie er wel tegen op....