weer terug van weggeweest

Hoi meiden,

Zo wat is er weer veel geburt op het forum, gelukkig ook weer een aantal zwabger dat geeft ons hoop. Morgen krijg ik een HSG een beetje laat is het ziekenhuis proces maar beter laat dan nooit.Ik zie er heel erg tegenop omdat ik geen hoge pijngrens heb maar goed het komt wel goed dat weet ik zeker. En alles voor alles.

Ik lees zo af en toe nog mee met jullie maar heb zlef niet zo heel vele te vrtellen de maanden vliegen hier voorbij en zo ben je al weer twee jaar verder met het proberen een wonder te mogen krijgen. ik voel m soms zo afgemat door alle emoties. En het erge is dat vriendinnen die zwanger waren van hun eerst en ondertussen bevallen zij nu al weer gaan denken of proberen voor een tweefe. en wij hebben nog niks zucht.

Tja geduld is een schone zaak moeten we maar positie zeggen. ik kan iedereen wel met mijn blik doden die zegt dat ik nog jong ben en alle tijd heb. tja als je iets makeerd maakt het niet uit hoe oud je bent aangezien je toch nooit normaal zwanger kan worden grrrrrrrrrrr. Ach ja laat ze maar kletsen wat hebben zij nou verstand ervan.Moet ik dan maar weer denken.

Meiden wij zijn de moedigste sterkste en dapperste vrouwen en dat baren van een kind is straks een  eitje vergeleken bij alles wat we hebben meegemaakt. Ik hou jullie op de hoogte zo af en toe en lees met jullie mee.

dikke knuffel van mariska


 
Hoi Mariska,

Vervelend morgen je HSG, maar bedenk wel dat het maar kort (het hele gebeuren van binnenkomst tot er weer uit lopen) duurt, maar 10 min. En daarvan is het als het goed is maar heel kort echt heel pijnlijk. Goed de pijnstillers slikken en zeggen dat je tegen de pijn opziet. Je zult zien dat het personeel heel lief voor je zal zijn.

En wat betreft het niet zo veel te melden hebben tja, dat herken ik wel. Als je niet aan het behandelen bent dan voelt het als wachten (bij mij dan) op iets wat niet komen gaat.
Soms is een pauze lekker maar toch voelt het bij mij als wachten.
En het is zo moelijk te zien dat anderen al voor een tweede willen gaan en jij nog steeds aan het ploeteren bent voor de eerste. Een buurvrouw van mij ook. Haar zoontje is anderhalf en zij is alweer zwanger van de tweede. Toen ze zwanger was van haar eerste was ik ook al bezig. Tja, het leven is niet eerlijk. Ik richt me nu maar even op ons nieuwe huis. Ook leuk.

Sterkte en succes en ook als je niets bijzonders te melden hebt is een berichtje ook leuk, toch?

Groetjes Belle
 
Terug
Bovenaan