he Bo, ik heb een beetje hetzelfde als Truida. Als ik de mensen niet zo goed ken ben ik ook veel jaloerser (maar ik feliciteer ze wel hoor...), is ook wel logisch, want goede vriendinnen gun je het veel meer en dan zakt de jaloezie een beetje weg. maar toch vind ik t dan nog moeilijk om echt heel vrolijk te zijn, ik word er namelijk wel heel verdrietig van omdat ik weer even met mn neus op de feiten word gedrukt. en je weet ook dat er de komende tijd niet zo veel ruimte in zo iemands leven is voor andere dingen dus dat je er weer vaker mee geconfronteerd wordt. ik denk dat dat ook meespeelt. toen heb ik t dus ook maar aan die vriendinnen verteld, houden ze er toch een beetje rekening mee....
nou, weer ns tijd om het vrolijke mailtje van lara van een paar weken geleden weer ns te lezen...liefs lis
