Weer werken....

Hoi hoi,

Ik moet even m'n ei kwijt....
Over twee weken moet ik weer werken. David is dan vier maanden en twee weken oud. Ik zie er zo vreselijk tegenop om hem  dan naar het KDV te brengen.... Het druist tegen al mijn moedergevoelens in. Ik wil gewoon zelf voor mijn kindje zorgen. Maar ik zal wel moeten werken anders redden we het financieel niet. Ik  kan er niets aan veranderen en zal wel moeten maar vind het echt verschrikkelijk dat ik dan niet zelf voor hem kan zorgen. Als ik rationeel ben weet ik dat ik me niet zo moet aanstellen en dat het heus allemaal wel goed komt. Maar die moedergevoelens zijn zo sterk... Wie heeft /  had hier ook zo'n moeite mee?    
Ik vind m'n werk en collega's trouwens wel heel erg leuk, daar heeft het niets mee te maken.
 
ik had dat ook hoor maar ik moet eerlijk zeggen dat ik het wel weer lekker vond om weer te werken.Mischien scheelt het voor mij ook wel dat marek alleen bij famile is als ik werk
Ik hoef hem niet naar een kdv te brengen ofzo.succes

groetjes mira mv marek 14 wk
 
hoi hoi,

Heel herkenbaar en heel normaal die gevoelens die je beschrijft. Mijn jongste zoontje is nu 10 weken en 5 dagen en gaat al 2 weken naar de creche en dan 4 dagen........zi ook mijn oudtse die 3 is. Tuurlijk heb ik er moeite mee om mijn kleine hummeltje weg te brengen, maar dat heb ik ook nog steeds met de grote hummel. Ook al heeft die het erg naar zijn zin en vraagt er nu ook om. Daar kan hij spelen met andere kinderen en heeft hij ander speelgoed. Voor Marten, de jongste, ach...ze zijn nog zo klein, hij merkt het amper. Tuurlijk kan ik nu al niet wachten om hem weer in mijn armen te sluiten....
Ook bij ons is het een financiel kwestie. Willen we wonen zoals we nu wonen, dan moet ik wel veel blijven werken.
Ik merk echt aan Thijmen, de oudste dat hij erg veel leert op de creche en goed gesociliseerd is. Ik werk zelf in het onderwijs, dus heb wel een beetje kijk op dat soort zaken.

Ook ik blijf me schuldig voelen, is je moedergevoel, mar tegelijkertijd doe je je kindje geen kwaad ermee !!!

Succes, en het wordt wel wat makkelijker hoor!

Misja, mama van thijmen (3 jr.) en Marten ( 10 weken)
 
Hoi,

O, ik herken dit zo. Ik moet 4 januari weer beginnen. Verschrikkelijk!!!!!!  Ik wil helemaal niet. Bij mijn oudste had ik ook verschrikkelijk veel last van. Hij heeft erg naar zijn zin op de creche dus dat is het niet. Het is denk ik het moedergevoel. Ik vind de creche ook prima voor een kind, ze leren er veel. Bij de oudste heeft het vervelende gevoel denk ik toch gauw een jaar geduurd. Ik wist wel dat hij het leuk had, maar toch wilde ik hem bij me hebben. Ik had eigenlijk gedacht dat het met een 2e wel minder zou zijn, maar dat is niet zo.
Nou speelt er in de familie nu ook een drama af (wil ik liever niet te veel op in gaan, is een naar verhaal. Maar mijn neefje van 2  heeft een hele aggressieve vorm van leukemie en nu wordt de laatste poging gedaan om zijn leven te redden. Er is maar een hele kleine kans dat dit gaat lukken) waardoor ik heel sterk het gevoel heb dat er altijd moet zijn voor de 2 kinderen. Ik wil gewoon alles meemaken wat er gaat gebeuren, het leven kan heel kort zijn. Over een jaar gaat de oudste naar school en eigenlijk het liefst zou ik dan gewoon thuis willen zijn. Financieel kan dat ook wel, maar ja aan de ene kant twijfel ik dan ook weer. Werken is soms ook wel lekker en de kinderen niet naar de creche vind ik ook niet goed. Het liefst wil ik iets voor mezelf, leuke kinderkamerschilderijtjes en geboorteschilderijtjes maken. Ik ben nu wel aan het kijken of daar iets in te verdienen is. Vind ik leuk om te doen en al verdient het maar iets. Dan zou ik het om de zorg van de kinderen heen kunnen plannen. Lijkt me geweldig.
Groetjes,
Josie
 
Dag dames,

Bedankt voor jullie reacties.
Vandaag zag ik het gelukkig weer iets positiever allemaal. Maar met vlagen overspoelt dat moedergevoel me en dan zie ik het even niet meer zitten dat ik mijn mannetje zo'n lange dag moet gaan missen. We zullen zien... gelukkig werk ik ook in het onderwijs en hebben we daar veeel vakantiedagen, dat scheelt.

Veel groetjes,

Sascha.
 
Terug
Bovenaan