Hallo, ik ben bekend hier op het forum en heb al vaker reacties geplaatst mede op het zwanger forum van de april 2009 moeders.
Ik ben Ilona 28 jaar en heb een geweldige zoon van 2 (13 mrt 07)
Toen ik op mijn 23ste gestopt ben met de pil dachten we net zoals de meeste jonge stellen dat het een appeltje, eitje zou wezen wat een zwangerschap betreft. Toen ik na 1 jaar eindelijk zwanger was volgende al heel erg snel een miskraam +- 6 weken. Na vele onderzoeken bleek dat mijn rechtereileider dicht zit.
1,5 jaar later was ik weer zwanger en ben dus in maart 2007 bevallen van een gezond knulletje.
Omdat mijn vorige zwangerschappen pas na een jaar een feit waren besloten we waneer Jarno een jaar was, het weer te gaan proberen. Niet omdat ik eraan toe was om al aan een 2e te beginnen, maar ervan uit gaande dat het wel weer lang zou kunnen duren.
Augustus 2008 was ik zwanger, voor ons onverwachts en een beetje overdonderd en toch super trots en blij. Eind oktober blijkt bij de 1ste echo dat ons kindje met 8 weken de moed had opgegeven en gingen we met pijn in ons hart naar huis. WAT ONEERLIJK, met 10 weken volgende een vrij heftige miskraam.
Nu ben ik weer zwanger a.s. vrijdag 6 weken. K zie behoorlijk tegen de echo op, donderdag moet ik naar de huisarts voor een gesprek en wil eigenlijk een vervroegde echo om mezelf te overtuigen dat het goed is. Aan de andere kant weet ik ook dat ik toch alleen maar wachten kan totdat deze 3 maanden voorbij zijn.
Wat zouden jullie doen. K ben best wel bang voor wat er komen kan, weer geen levenstekenen, weer geen kindje, weer zoveel verdriet, weer een zware periode.
Ik ben Ilona 28 jaar en heb een geweldige zoon van 2 (13 mrt 07)
Toen ik op mijn 23ste gestopt ben met de pil dachten we net zoals de meeste jonge stellen dat het een appeltje, eitje zou wezen wat een zwangerschap betreft. Toen ik na 1 jaar eindelijk zwanger was volgende al heel erg snel een miskraam +- 6 weken. Na vele onderzoeken bleek dat mijn rechtereileider dicht zit.
1,5 jaar later was ik weer zwanger en ben dus in maart 2007 bevallen van een gezond knulletje.
Omdat mijn vorige zwangerschappen pas na een jaar een feit waren besloten we waneer Jarno een jaar was, het weer te gaan proberen. Niet omdat ik eraan toe was om al aan een 2e te beginnen, maar ervan uit gaande dat het wel weer lang zou kunnen duren.
Augustus 2008 was ik zwanger, voor ons onverwachts en een beetje overdonderd en toch super trots en blij. Eind oktober blijkt bij de 1ste echo dat ons kindje met 8 weken de moed had opgegeven en gingen we met pijn in ons hart naar huis. WAT ONEERLIJK, met 10 weken volgende een vrij heftige miskraam.
Nu ben ik weer zwanger a.s. vrijdag 6 weken. K zie behoorlijk tegen de echo op, donderdag moet ik naar de huisarts voor een gesprek en wil eigenlijk een vervroegde echo om mezelf te overtuigen dat het goed is. Aan de andere kant weet ik ook dat ik toch alleen maar wachten kan totdat deze 3 maanden voorbij zijn.
Wat zouden jullie doen. K ben best wel bang voor wat er komen kan, weer geen levenstekenen, weer geen kindje, weer zoveel verdriet, weer een zware periode.