weinig begrip van man.. hebben meerdere hier last van??

[ANONYMOUS_USERNAME]

hoi ff mijn verhaal...
ik heb vorig jaar een miskraam gehad gelijk maand na miskraam was ik zwanger... een hele rot zwangerschap gehad en toen hadden we een gezonde dochter wat bleek bij de bevalling... ze was een tweeling.. vandaar rot zwangerschap lichaam wist niet wat t moest verwerken groeiend kindje en een afstotend kindje... nu is mn dochtertje haast 5 maanden en heb ik paar weken geleden na zwangerschap van 5 a 6 weken weer een miskraam gehad.. mn man zegt nu steeds t was nog maar zo kort is haast nog niks.. die snapt niet dat dit zo'n verdriet doet.. zekr omdat dit nu al eigenlijk de 3e keer is.. ben nu zo bang dat het niet meer lukt voor een 2e levend gezond kindje.. wordt er vreselijk onzeker van... voel me hele dagen zwaar kl*te ben hele dagen verdrietig.. geniet wel van ons meisje maar t is allemaal zo dubbel.. mis echt iets en vraag me haast ook dagelijksaf hoe dr broertje of zusje er uit had gezien want het had een eeneige tweeling geweest(zagen ze aan de placenta)
hebben andere hier ook ervaring mee dat je man gewoon zegt twas maar zo kort komt volgende x wel weer goed enzo

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi,

Ikzelf ben bij de geboorte een kindje kwijtgeraakt, en heb inmiddels een dochter. Toch heb ik mezelf neergelegd om te denken hoe die ander geweest zou zijn. Omdat ik er niks mee bereik. Nou ben je vrij kort na je bevalling al weer zwanger geweest, misschien was je lichaam er nog niet aan toe. Geef jezelf even de tijd om bij te komen en geniet van je dochter. Het eerste jaar gaat zo hard. Ik stond zelf ook te popelen na 5 maanden voor een zwangerschap maar wij hebben echt afgesproken als ze 1 is. En ik wilde mezelf echt de tijd geven om bij te komen van m'n zwangerschappen.

Voor je man is het anders, zeker omdat het zo kort was, die voelt er nog niks bij, denk ik. Het is nog niet tastbaar voor ze. Nou heb ikzelf geen ervaring met vroege miskramen, wel met late. En mannen denken gewoon wat zakelijker.

Gr.