Weinig eetlust....

Heey meiden,

Ben ik weer eens!
Ben nu 15 weken zwanger en alles is goed. Echo gehad en alles zit erop en aan, gelukkig! Maar helemaal onbezorgd ben ik niet en ik hoop dat jullie mij raad kunnen geven.

Tot zo'n 12 weken heb ik bijna iedere avond (!) alles eruit gespuugd waardoor ik behoorlijk ben afgevallen. Dat gaat nu beter maar ik heb er geloof ik een soort "angst" voor eten aan overgehouden lijkt wel. Ik heb gewoonweg geen trek waardoor ik me moe en slapjes voel. Ik eet wel (kleine beetjes over de hele dag!) maar ik word gek van de opmerkingen. Ik ben vrij lang en stevig en ik word nu lang en slank. Ideaal zou je denken, niet dus! Iedereen zegt: Goh, je wordt mager terwijl je toch dikker zou moeten worden.... En aangezien ik me alles aantrek van iedereen kunnen jullie vast wel raden hoe ik me soms voel.

Hebben jullie ook ervaring met verminderde eetlust? Volgens mijn VK hoef ik me geen zorgen te maken maar toch......
Ben weer ff mijn verhaal kwijt, hebben jullie nog tips?

Liefs,
Cameltje
 
Hoi hoi,

Ik herken wel wat in je verhaal. Ik ben nu 9 weken en ik heb in week 4 en week 6 last gehad van een flinke buikgriep. Nu heb ik daar nog wat naweeen van (denk ik) en mijn eetlust is nog niet normaal. Bovendien ben ik de hele dag door een soort van misselijk, niet echt enorm misselijk maar zo'n onbestemd gevoel en al het eten staat me tegen. Nou heb ik wel wat overgewicht dus dat kan geen kwaad en afvallen doe ik ook (nog )niet dus daar maak ik me geen zorgen om.
Als ik jou was zou ik dat ook niet doen zolang de vk zegt dat er geen probleem is, ze houden je echt wel in de gaten hoor! En als je het echt niet vertrouwd gewoon bellen of je een keer extra mag komen!
Sterkte en ik hoop dat je eetlust weer snel terug is!

Groetjes Sannie
 
bij mijn eerste zwangerschap ben ik ook eerst veel afgevallen omdat ik veel misselijk was en weinig zin had in eten. ik woog al niet veel voor de zwangerschap maar toen ik 14 weken zwanger  was voor ik 55 kilo. ik was voor mijn doen flink afgevallen. het is er allemaal weer bij gekomen.
zolang het kindje groeit is het goed....en je eetlust komt vast wel weer.
nu ben ik weer zwanger. nu 11 weken. ik schommel behoorlijk met mijn gewicht omdat ik de ene keer heel misselijk ben en de volgende keer weer niet en dan eet ik alles er weer aan. ben nu 58 kilo dus al meer dan de vorige keer.
ik maakte mij de eerste keer erook wel druk om maar zolang het kindje groeit is het goed
 
Hee hoi,

ben even wat aan het rond neuzen op het forum en zag je berichtje staan. Herken je verhaal helemaal! toen ik zwanger was ik ook veel misselijk de eerste 15 weken en vooral sochtends overgegeven. minstens 10 kilo afgevallen. Ben ook lang en normaal gesproken vrij stevig maar werd toen aardig slank! Ben tijdens mijn zwangerschap niet echt veel dikker geworden meer, ja wel ongeveer weer 10 kilo erbij op maar dat was het wel zo'n beetje. Had ook niet zo veel eetlust en vooral savonds niet. Dus gewoon kleine beetjes blijven eten en een paar keer vaker per dag. De baby groeit wel door hoor! hij/zij eet jouw gewoon op.

enne... bereid je vast maar voor op opmerkingen over een jaar ofzo in de trend van: Goh, je ziet er eindelijk weer eens wat beter uit!

Groetjes
 
(jij was vroeg wakker AKK, hihi)
Weet je, eigenlijk hebben mensen altijd wel wat te zeggen.
Je hebt het idee dat je je altijd maar moet verdedigen, en daar wordt je wel eens moe van he!
Bij mij vragen ze allemaal hoe lang ik nog moet, en als ik dan zeg dat ik in april uitgerekend ben zeggen ze allemaal: "Huh...dán pas????? Nou, dan krijg je wel een drieling"   Nu vind ik dat nog niet zo héél erg, maar kan me wel voorstellen, dat ik zulke opmerkingen straks spuugzat wordt.
Dus....probeer het je niet aan te trekken, geniet van je zwangerschap, en ik denk dat je eetlust gewoon vanzelf weer terug komt. Je kunt ook zwangerschapsvitaminen nemen, dan week je zeker dat je (en je baby) voldoende vitaminen enzo binnen krijgt.
 
Hoi Camel,

Fijn dat je misselijkheid/braken nu wat beter is!
Ik herken een gedeelte van je verhaal van mijn 1e zwangerschap, toen was ik niet echt misselijk, maar ik had (vanaf week 6 of zo) echt geen enkele trek. Na 2 hapjes voelde ik me propvol. En de enige dingen die me nog een beetje smaakten, hadden erg weinig calorieen, zoals droog crackertjes, komkommer, beschuitje...
Ik viel dus (zelfs zonder te braken) behoorlijk af, iedereen zag het en mijn normale kleding zat te ruim. Omdat ik van mezelf overgewicht heb, kreeg ik ontzettend veel complimentjes hoe goed ik er uit zag (maar meeste wisten niet dat ik zwanger was) en wilde mijn 'geheim' weten...
Mijn man begon behoorlijk te pushen, want hij zag natuurlijk wat voor muizehapjes ik at, en toen ben ik eens calorieen gaan tellen. Ik kwam niet eens aan 1000 per dag (= zeer streng crashdieet), terwijl ze 2200-2500 adviseren voor zwangeren.
VK maakte zich niet druk (al adviseerde ze wel multivitaminen), ze zei letterlijk tegen mij: "Die baby is een parasiet, hoor, die pakt precies wat het nodig heeft."

Feit is natuurlijk wel dat er voor jezelf erg weinig overblijft, ik was ook erg moe en futloos. Maar ja, vanaf een week of 20 werd het steeds beter, at ik weer normaal en ging ik eindelijk aankomen. En vooral in de laatste 10 weken vlogen de kilo's eraan, zodat de teller op het einde alsnog op 14 kg kwam te staan. Mijn zoontje van 9 (!) pond was/is blakend van gezondheid...

Dus echt, meid, het komt vanzelf wel goed!! Laat al die mensen maar l*llen, eet gewoon wat je kunt en je baby zal het hoe dan ook prima naar de zin hebben!

Veel succes,

Groetjes, Karin
(29+2 wkn van 2e, nog steeds misselijk trouwens...)


 
Terug
Bovenaan