Weinig steun man tweede zwangerschap

Hi,
Ik ben nu 39+2 zwanger van ons 2e kindje. We hebben al een prachtige dochter van net 2 jaar.
Ik ben dol op mijn partner, maar ik voel me zo weinig gesteund door hem. Hebben jullie misschien tips? Ik wil ook geen zeurkous zijn, want ik begrijp dat het voor hem ook een spannende tijd is.
Ik slaap ‘s nachts nog maar 3 á 4 uurtjes omdat de baby erg druk is. Toch blijft mijn man iedere ochtend liggen en slaapt hij uit tot half 9, terwijl onze dochter om 6 uur klaarwakker is. De wagen en de bedverhogers staan nog boven op zolder in de doos. Ik heb meerdere malen gevraagd om deze in elkaar te zetten, maar helaas zonder resultaat. De bevalling duurt nu niet lang meer en ik begin hem nu echt een beetje te stressen….
 
Ik ben nog niet zo ver zwanger als jij, maar merk ook dat mijn partner minder betrokken is. Wat hier helpt is als ik aangeef dat ik bepaalde dingen in huis graag klaar heb door nesteldrang. Ik zou zeker in gesprek gaan over alles wat nog op zolder staat, je bent al behoorlijk ver in je zwangerschap. Ik zou in dat gesprek vooral focussen op hoe jij je voelt en hoe hij daaraan kan bijdragen om je beter te laten voelen. Ze maken het toch allemaal meer van een afstandje mee. Misschien heeft hij niet door dat je zo weinig slaapt?
 
Ik ben 3 weken geleden bevallen van ons 2e kindje. En ik herken wel (gedeeltelijk) wat je schrijft. Mijn partner was ook minder betrokken/enthousiast tijdens de zwangerschap. Ik denk dat dat wel normaal is bij een tweede. Ik was ook veel makkelijker en relaxter en had de dingen pas veel later klaar dan bij de 1e. Maar op een gegeven moment werd ik toch ook een beetje zenuwachtig en wilde ik toch ineens de baby spullen klaar hebben. Ik heb dat toen gewoon tegen mijn man gezegd. Iets van: 'ik ben deze zwangerschap relaxter, maar ineens wil ik graag de babyspullen klaar hebben staan. Dat zou mij heel erg helpen om weer rustig te worden en klaar te zijn voor de bevalling.' En toen heb ik duidelijk en concreet aangegeven wat ik graag wilde en van hem verwachtte. Bijv: kan je alsjeblieft uiterlijk morgenavond de dozen van zolder pakken en in de babykamer zetten, dan ga ik ze uitpakken en opruimen. Etc. Dit heeft hem geholpen omdat het ene concrete opdracht was en hij wist dat ik het ook nodig had en dus belangrijk was voor mij. En ik kon aan de slag :). Ik denk dat het vooral belangrijk voor hem was dat hij wist hoe belangrijk het voor mij was dat het NU gebeurde. Hij.voelde de urgentie niet zo of niet voor bepaalde dingen terwijl het wel belangrijk was voor mij. Bijv de kinderwagen. Misschien denkt je partner wel dat als hij die in de kraamweek naar beneden haalt, vroeg genoeg is. Wat misschien ook wel zo is, maar blijkbaar is dit voor jou anders. Hopelijk helpt het als je het duidelijk aangeeft hoe het voor jou is. Succes! 
 
Jeetje, als je het al gewoon een paar x gevraagd hebt dan zou ik echt woest worden. Ik zou hem bij wijze van spreken om 6 uur 's ochtends het bed uit rollen en zeggen "zo, en nú ga je dit even regelen". Het zijn echt geen gekke vragen hoor, zeker niet gezien hoe ver je al bent. Kom op, beetje aanpakken die vent! 
 
 
Nou dat jij dat pikt vind ik echt gek. Ik ben nog maar in de 20 weken en mijn vriend gaat nu altijd al van bed met onze dochter. Gewoon communiceren als je dit al niet eens kan vertellen tegen je partner zit er iets niet goed lijkt me..  je kunt toch gewoon met hem praten en de situatie uitleggen en vragen waarom hij zulk gedrag vertoond
 
Terug
Bovenaan