weinig tot niets eten tijdens het avondeten

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo,

Mijn twee jarige zoontje eet weinig tot niets tijdens het avondeten. Hij is nooit een super goede eter geweest en volgens het cb hoeven we ons daar niet echt druk over te maken, zolang hij overdag wel brood, fruit, etc eet.
Toch is het nu wel zo erg geworden dat hij amper iets eet tijdens het avond eten. Hij is gek op toetjes en eigenlijk willen wij niet dreigen met het toetje zodat hij nog wel iets eet, maar volgens mij weet hij dondersgoed dat hij dat toetje toch wel krijgt dus eet hij lekker niet.
Moeten we nou toch dreigen met het toetje?
Meestal zeggen we nu (tijdens een eindeloze discussie) dat hij nog een hapje moet opeten. Dat weigert hij dan een kwartier om vervolgens na een hele strijd toch maar dat ene kleine hapje met veel moeite weg te kauwen.

Hij eet opzich overdag wel goed dus het is niet zo dat ik me super zorgen  maak, maar ik vind dat hij nu groot genoeg is om iets beter te eten en ik ben die discussie elke avond zooo zat.

Hoe doen jullie dat?

Groetjes mama3007

ps..hij is verder ook heel dwars dus misschien heeft het allemaal met elkaar te maken? (zie mijn andere topic 'straffen...en je geduld bewaren')
 
Ik ken je probleem maar al te goed.
Delano eet al maanden nauwelijks avondeten.
Hij krijgt zijn bord,kijkt erin,duwt het met een rotgang naar het midden van de tafel en zegt 'klaar' ...
Hier geen strijd hoor,wil je niet,dan niet.
Ik laat de maaltijd niet door hem verstieren en schenk er dus geen aandacht aan.
Wij eten niet iedere dag een toetje maar hij krijgt hem altijd als er vla is,ongeacht hoe hij heeft gegeten.
Ik kan alleen maar adviseren,maak er geen strijd van,je wint hem toch niet.
Hou het liever gezellig aan tafel,het komt wel,écht waar!
Groetjes Tanja
 
Hier ook heel herkenbaar hoor!
Ben nog nooit met hem in discussie gegaan over wel/niet of meer eten. Hij krijgt zijn portie, wil hij niet dan haal ik het weer weg en zet het buiten zijn bereik. Wij gaan dan wel eten en Julian blijft aan tafel zitten. Na een paar minuten vraag ik of hij echt niks wil; soms heeft hij zich dan bedacht en wil wel wat. Zodra hij echt gaat ouwehoeren haal ik het eten definitief weg, anders belandt het op de grond.
Soms eet hij dus maar een paar hapjes, soms wat meer. Een toetje krijgt hij altijd. Soms zeg ik wel: nog 1 hapje dan krijg je een toetje, maar ik dwing hem nooit zijn bord leeg te eten aangezien hij zijn hongergevoel zelf beter kent dan ik. Overigens wordt hier weinig gesnoept (door Julian dan ), dus hij kan niet vol zitten van snoep, koek of chips ofzo want dat krijgt hij met zeer beperkte mate.

En verder probeer ik gevarieerd te koken, zodat er in 1 week een paar iets bijzit wat hij liever eet dan dat van de rest van de week.

Succes!
Ellen mv Julian
 
Ik snap je bezorgdheid heel goed, welke moeder voelt dat niet? Maar.....het allerbelangrijkste blijft dat je niet gaat pushen en probeert de gezelligheid te handhaven aan tafel. Negatieve aandacht is ook aandacht en daar draait het bij een 2-jarige nu eenmaal om.

Als je je echt bezorgd maakt dat hij wat tekort komt, geef hem dan een multivitamine tabletje. Dat doe ik ook; één maal daags krijgt Siebe 1 vitamine D tabletje en één Davitamon kauwvitamine. Van de week op het CB ook over gehad en de arts vond het prima, zolang hij ook maar die vitamine D bleef krijgen. Het geeft mij in ieder geval een goed gevoel en kwaad kan het nu eenmaal niet.

Groetjes Fonske
 
wat blijft het toch lastig he, dit is ook mijn grootste frustratie en dan is Ivar niet eens een hele slechte eter, ja hij eet niet altijd evenveel en fruit vindt hij niet lekker, maar de rest probeert hij allemaal, was gisteren bv helemaal verbaasd dat hij zomaar appel at (met dank aan de tip van iemand hier om er  'patatjes' van te maken met een beetje kaneel erover)

hoe moeilijk het ook is: inderdaad geen strijd, ik wil gewoon gezellig met mijn kind aan tafel zitten en hem vooral leren dat koken leuk is en eten een zeer gezellige aangelegenheid, en vooral veel variatie, ik ben bv gek op recepten uitproberen

succes!

groetjes Jenneke
 
wat blijft het toch lastig he, dit is ook mijn grootste frustratie en dan is Ivar niet eens een hele slechte eter, ja hij eet niet altijd evenveel en fruit vindt hij niet lekker, maar de rest probeert hij allemaal, was gisteren bv helemaal verbaasd dat hij zomaar appel at (met dank aan de tip van iemand hier om er  'patatjes' van te maken met een beetje kaneel erover)

hoe moeilijk het ook is: inderdaad geen strijd, ik wil gewoon gezellig met mijn kind aan tafel zitten en hem vooral leren dat koken leuk is en eten een zeer gezellige aangelegenheid, en vooral veel variatie, ik ben bv gek op recepten uitproberen

succes!

groetjes Jenneke
 
wat blijft het toch lastig he, dit is ook mijn grootste frustratie en dan is Ivar niet eens een hele slechte eter, ja hij eet niet altijd evenveel en fruit vindt hij niet lekker, maar de rest probeert hij allemaal, was gisteren bv helemaal verbaasd dat hij zomaar appel at (met dank aan de tip van iemand hier om er  'patatjes' van te maken met een beetje kaneel erover)

hoe moeilijk het ook is: inderdaad geen strijd, ik wil gewoon gezellig met mijn kind aan tafel zitten en hem vooral leren dat koken leuk is en eten een zeer gezellige aangelegenheid, en vooral veel variatie, ik ben bv gek op recepten uitproberen

succes!

groetjes Jenneke
 
hier precies hetzelfde liedje... Heel soms dan eet Enzo best wat maar 9 van de 10 keer is het knudde. Na 3 happen schuift hij het bord weg. Overdag is het eten ook niet daverend en fruit moet meneer niet.
Volgens het cb kunnen kinderen zelf bepalen of ze voedingstoffen nodig hebben, 't schijn t natuurlijk te zijn aangelegd.
Ik maak er ook zeker geen drama van en als hij niet hoeft dan is het pech voor hem. Ik geef m altijd zijn yogurt want dan weet hij dat het ook klaar is met eten voor hem.
Uieraard maak ik met soms best zorgen of hij het genoeg binnenkrijgt...
Ik ga van de week ook kijken voor multivitamines, dan heb ik in elk geval het idee dat hij wat vitamines binnenkrijgt als hij weer een paar dagen slecht eet.

Maar probeer er zo min mogelijk aandacht aan te geven, anders schijnt het bij een peuter averechts te werken. Tis lastig...


liefs
di silva
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan